Recenzje La-Mulana

Pain and suffering, but the fun kind

[b] Jedna z lepiej wykonanych gier, jakie ogrywałem od bardzo dawna. Muzyka, lokacje, zagadki, humor - dosłownie chyba WSZYSTKO w tej grze jest absolutnie fenomenalne. Kwestią problematyczną mogą być zagadki (do tego sam element platformowania jest również wymagający, ale nie AŻ tak) - z pewnością niektóre osoby się tym zniechęcą, ale jeśli ktoś ma dużo czasu, cierpliwości i dobrą zdolność dedukcji (albo ochotę googlować co parę minut, co osobiście robiłem, bo raczej nie przepadam za spędzaniem dużych ilości czasu na zagadkach), to zdecydowanie się La-Mulaną nie zawiedzie. Jeśli ktoś jest zdeterminowany, by rozwiązać wszystkie zagadki samemu, to podstawą będzie również posiadanie zeszytu, w którym wszelkie wskazówki będzie się zapisywać (a jest ich całe mnóstwo i warto zapisywać KAŻDY najmniejszy szczegół). Osobiście jestem La-Mulaną absolutnie zachwycony i z czystym sumieniem mogę polecić każdemu, kto ma ochotę na coś odmiennego od zdecydowanej większości gier. [/b] [b] [h1] +++ [/h1] [/b] [b] - Lokacje i ich wykonanie; - Walki z bossami; - BARDZO szczegółowa i ładna grafika, z masą elementów w tle; - Masa przedmiotów i software'ów do zdobycia (z czego większość z nich jest poukrywana, albo do zdobycia dopiero w późniejszym etapie gry); - Backtracking na prawdę nie jest irytujący, a wręcz satysfakcjonujący i przyjemny; - Design przeciwników; - Absolutnie fenomenalny klimat; - Świetna fabuła; - Dialogi, nawiązania i humor; - Ukryta end-game'owa lokacja dla osób, które chcą na małą chwilę odpocząć od zagadek i pocierpieć w inny sposób; - Fenomenalna ścieżka dźwiękowa; - Niezwykle trudne zagadki, ale zawsze spójne i sensowne; - Na prawdę klimatyczny i świetnie wykonany interfejs i menu główne; - Time triale, które są przyjemną odskocznią od głównej gry i można sobie powalczyć z bossami na czas i sprawdzić przy okazji swojego skilla; - Duży asortyment broni; - MASA eksploracji. [/b] [b] [h1] --- [/h1] [/b] [b] ??? [/b]

Pikselkowa grafika nie tylko nie umniejsza tej grze ale wręcz dodaje jej uroku. Jedna z najlepszych "metroidvanii" w jakie grałem. Choć trzeba też przyznać że jest wyjątkowo trudna pod względem "zagadek". Grać najlepiej mając pod ręką poradnik/FAQ. Częstotliwość sytuacji typu "WTF? To coś takiego trzeba było zrobić?" jest trochę za wysoka.

La-Mulana jest grą absolutnie unikalną. Jestem przekonany, że drugiej takiej nie ma. (AKTUALIZACJA: nie jest to już prawdą, wyszła La-Mulana 2!) Nie dlatego, że wcielamy się w niej w podróżnika łowcę przygód na tropie skarbu czy tajemnicy - gier tego typu jest cała masa, pomysł jest niemal tak stary, jak gry komputerowe. La-Mulana wyróżnia się tym, że kładzie bardzo duży nacisk na aspekt rozwiązywania zagadek. Kiedy mówię "bardzo duży nacisk", naprawdę nie żartuję. Samodzielne rozwikłanie wszystkich tajemnic ruin La-Mulany jest niesamowicie trudne. Należy skrzętnie zbierać wszelkie wskazówki, notować różne detale, kojarzyć miejsca, obiekty, fakty i artefakty. Właściwie obowiązkowe jest prowadzenie własnych notatek (w grze istnieje pewien sposób zapisywania niektórych podpowiedzi, ale to nie wystarcza). Pod koniec gry taki zeszyt może wyglądać niczym pamiętnik ojca Indiany Jonesa, zapełniony różnymi dziwnymi rysunkami i niejasnymi wskazówkami. Aby odnieść sukces bez pomocy zewnętrznej, należy wcielić się w prawdziwego archeologa-podróżnika. Położenie tak dużego nacisku na łamigłówki nie oznacza jednak, że część zręcznościowa została zaniedbana. La-Mulana to także świetna platformowa gra akcji. Wyposażeni w bicz oraz różne bronie pomocnicze znalezione w ruinach, musimy stawić czoła wielu niebezpieczeństwom. Skok głównego bohatera przywodzi na myśl bardziej Castlevanię/Ninja Gaiden niż np. Mario - mamy jedynie częściową kontrolę nad skokiem w czasie przebywania w powietrzu, każdy skok i każdy atak musi być więc przemyślany. W końcu prawdziwy nieustraszony podróżnik nie może lekkomyślnie narażać się na niebezpieczeństwo. Walki z wieloma strażnikami tajemnicy ruin są ekscytujące, i stanowią duże wyzwanie - także w tym aspekcie poziom trudności jest wysoki. Gra jest unikalnym połączeniem akcji, zagadek i eksploracji. Wędrowanie po rozbudowanym świecie umila fenomenalny podkład muzyczny - melodie naprawdę wpadają w ucho, nadają każdej części ruin indywidualnego charakteru. Ścieżka dźwiękowa La-Mulany jest jedną z moich absolutnie ulubionych, ciężko byłoby mi wskazać utwór, którego nie lubię. Oprawa graficzna jest również bardzo dobra. Jak można się zorientować po tym opisie, gra z całą pewnością nie jest dla każdego. Znajomość języka angielskiego jest właściwie niezbędna do rozwikłania zagadek - muszę się zresztą przyznać, że mimo moich największych starań nie udało mi się przejść gry bez wyszukania niektórych rozwiązań w internecie (pewnie szło by mi lepiej, gdybym od samego początku zaopatrzył się w jakiś notes, niestety za późno się zorientowałem, że zbieranie informacji to ważna część gry). Nie zmienia to jednak faktu, że La-Mulana to zupełnie unikalne doświadczenie - niewiele gier potrafi stworzyć tak ciekawy świat, i daje się wcielić w rolę głównego bohatera do takiego stopnia (i to bez specjalnie realistycznej grafiki). Nie gwarantuję, że gra będzie się wam podobać, ale polecam, i to szczególnie fanom platformowych gier akcji. Nawet jeżeli część z rozwiązywaniem zagadek was nie interesuje, to gra jest świetna w pozostałych aspektach, a wystarczy od czasu do czasu zajrzeć tylko do jakiegoś poradnika.