Everybody's Gone to the Rapture İncelemeler

░░░░░░░░░░░████ ░░░░░░░░░░░█░░█ ░░░░░░░░░░█░░░█ ░░░░░░░░░█░░░░█ ██████▄▄█░░░░░███▄ ▓▓▓▓▓█░░░░░░░░░░░░█ ▓▓▓▓▓█░░░░░░░░░░░░█ ▓▓▓▓▓█░░░░░░░░░░░░█ ▓▓▓▓▓█░░░░░░░░░░░░█ ▓▓▓▓▓█░░░░░░░░░░░░█ ▓▓▓▓▓█░░░░░░░░░░░ ░░░░░░░░░░░░▀▀

İlk bakış için Şöyle kanalıma buyrun:) https://www.youtube.com/watch?v=-_T65c3CITM

+ one of the best walking simulator game ever made. it has a novel quality story, and bafta award winning epic musics. - optimization needs for very high graphics quality.

Evet bir oyunun daha sonuna gelmis ve değişik duygular içinde olan biri olarak şuan bu yazıyı bile yazarken kafamda ki belirsizliği tam çözememiş biriyim. Uzun zaman önce oyunlar konusunda ki tüm alışkanlık, düşünce ve önyargılarımı "Dear Esther" gibi bir efsane ile yerle bir eden The Chinese Room bu sefer yarım bıraktığı işi tamamlamaya gelmiş gibi görünüyor gibi bakalım bunu ne kadar başarmış. Dear Esther'den sonra oyunlar konusunda daha farkli bir bakış acisina sahip olan ben "Yürüme Simülasyonu" denen bu türün hayranı olmuştum. Ve piyasada ki diğer bu tarz oyunların peşine düşmüştüm. Ve Gone Home, The Stanley Parable gibi türün en iyilerini de bir an önce bitirdim. Ve bu türü bana sevdiren The Chinese Room'un Everybody's Gone to the Rapture'nu görünce balıklama daldım olaya. Ama bu sefer daha büyük ve daha ayrıntılı bir haritada, İngiltere'de küçük bir kasabada geçiyor hikayemiz. Bir anlatıcımız yok ama bize yol gösteren biz keşfettikçe canlanan anılar ile bize yol gösteren bir ışık hüzmesi var ve onun sayesinde haritayı keşfediyor, bütün bir kasaba halkının aniden herşeyi bırakıp nereye kaybolduğunu anlamaya çalışıyoruz. Kasabayı dolaştıkça orada yaşayan halkın yaşadıklarına taniklik ediyor ve onların bir ışık hüzmesi olarak canlanan anılarını izliyoruz her adımda. Oyun haritası bakimindan bir yürüme simülasyonuna göre gayet tatmin edici ve bu koca harita bir nakış gibi işlenmiş inanilmaz görseller ve manzaralarla dolu. Bunun için de CryEngine oyun motorunun verdiği güç ile muazzam kalitede güzel mekanlar ortaya çıkmış. Çoğu kez oyunu birakip etraftaki güzel manzaraların seyrine daldığım oldu ve ekran resimlerini alma ihtiyacı hissettim. Oyunun daha ilk sahnesinde güzel güneşli bir günde ve muhteşem görüntüler arasında yürümeye başlıyorsunuz. Ve hikaye siz ilerledikçe etrafta buldugunuz radyolardan dinledikleriniz, çalan telefonlar ve belli basli mekanlarda ortaya cikan insanlarin ışık hüzmesi şeklindeki anıları ile gittikçe ayrıntılı ve de ilginç bir hal alıyor. Ve siz tam oyunun bu atmosferine kapılmışken bir anda kendinizi masaüstünde, oyunun verdiği hata mesajı ile buluyorsunuz. Evet oyunda her şey iyi güzel ama nedense konsoldan doğru düzgün port edilemediği için bol bol hatta bazen kafa yedirtecek sekilde çökmeler yaşama ihtimaliniz yüksek.Bu sorun icin ne kadar araştırma yaptımsa da bir çözüm bulamadım. Yapımcı firmalar The Chinese Room ve SCE Santa Monica Studio bu sorun icin ne bir yama ne de bir fix filan yayınlamamış. Kullanicilarin da bu durumu çokca yaşadığını araştırınca gördüm. Ama oyuncular da buna belli bir çözüm bulabilen yok. Ve bu çökmeleri azaltmak için sunulan tek öneri oyunun grafik ayarlarını düşürmek. Ben de öyle yaptım ve her 10 dakikada bir çöken oyun artik 1 saate bir filan çökmeye başladı bu sekilde yavaş yavaş bitirmeyi başardım. Ayrica oyunun kayıt sistemi otomatik ve çok can sıkıcı. Çünkü belli başlı aniların olduğu mekanlarda save yaptığı için, oyun çökerse en son kayit yapilan yerin başından başlamak zorundasınız. Bu da bir yerde size kafayı yedirtiyor. Belki anı başlangıcı çok uzak olmayabilir ama oyunun bir yürüme simülasyonu olması nedeniyle midir nedir bilinmez inanılmaz yavaş ilerleyen bir karakteri kontrol ediyoruz. O kadar yavaş ilerliyor ki bazen yürümüyor da sürünüyor olabilir mi diye merak etmedim değil. Oyunda koşma yok ama shift tuşuna basarsanız yürüme hızınız biraz daha artıyor hepsi bu. Yine hiç bir şekilde bu ayar da değiştirilemiyor. Yapımcı firma bunun bu şekilde olmasını hem sanatsal hemde teknik açıdan gerekli olduğunu savunmuş sayfasında o yüzden bunu da sineye çekip devam ediyoruz. Her ne kadar eksikleri olsa da hikayesi, atmosferi ve müzikleri..... Ah o muhteşem müzikleri yok mu. Efsane ötesi müzikleri. işte o müzikler sizi sizden alacak. Sırf müzikleri için bile oynanabilecek bir oyun Everybody's Gone to the Rapture. Hatta müzik dalında BAFTA ödüllerine de sahip. Ve bu ödülleri The Witcher 3, Arkham Night, Metal Gear Solid V, Battlefront, AC Victory gibi saglam rakipleri arasından sıyrılıp kazanmış. Her ne kadar konusu oyun sonunda bir Dear Esther kadar beni etkilemese de yine de mistik ve fantastik yapısı ile merak uyandırmayı ve de size oyun sonu ile ilgili olarak kendi kararınızı verme sanşını vermesi nedeni ile ilginç bir yapıya sahip. Her ne kadar ben oyunun sonunda daha açık ve belirgin bir şeyler bekledimse de oyun sizi bir çok soru işareti ile başbaşa bırakıp "Karar Senin" gibisinden bir şekilde ekrana bakarken kayan yazıları görüyorsunuz. İçinizde bir şeylerin kıpırdamasına neden olan insanların hayat hikayelerine şahit olup bunları enfes müzikler ve grafikler ile yoguran bu şaheseri mutlaka denemelisiniz bence. Evet can sıkıcı bir kaç sorunu olsada bu görsel kitap şeklinde ki bu oyunun hikayesinden sizi koparmasın. Piyasada ki bir çok içi boş yapımdan daha fazlasına sahip bu oyuna bence bir şans vermelisiniz. + Cryengin'in gücünü arkasına alan müthiş grafikler. + Atmosfer ve Hikayenin sizi içine çekmesi. Merak uyandırması. + Kafa karıştıracak ve yorucu hiç bir kontrole sahip olmaması. + Dinlendirici yapısı ile arkanıza yaslanıp okuyacagınız bir kitap gibi ilerleyen oyun yapısı. + Büyük bir harita ve keşfedilecek bir çok ilginç anı bulunması. + Ve sizi oyunun havasına sokan, sizi konuya bağlayan, sizi sizden alacak olan efsane MÜZİKLER. - Optimizasyon sorunu nedeni ile çok sık çökmeler yaşanması. (Grafik ayarlarını düşürüp bir nebze bunu azaltabilirsiniz) - Karakterin adeta sürünür gibi yürümesi. - Save sisteminin otomatik oluşu nedeni ilesadece belirli yerlerde save alması ve çökme sonrası en son save alinan noktadan başlaması.