Recenzje The Eternal Castle [REMASTERED]

**Recenzja gry „The Eternal Castle”** „The Eternal Castle” to produkcja, która wyróżnia się swoją unikalną stylistyką, łączącą klasyczne elementy gier retro z nowoczesnym podejściem do narracji i rozgrywki. Gra ta przyciąga uwagę od pierwszych chwil, oferując niepowtarzalny klimat, który doskonale oddaje ducha dawnych gier komputerowych. Choć może wydawać się prosta na pierwszy rzut oka, to jej głębia, zarówno w mechanice, jak i opowieści, sprawia, że jest to tytuł wart dłuższej uwagi. ### Stylistyka wizualna i dźwiękowa Zanim przejdziemy do bardziej szczegółowej analizy rozgrywki, warto zatrzymać się przy aspekcie wizualnym. „The Eternal Castle” przyciąga wzrok za pomocą swojej pixel-artowej grafiki, która ma na celu odtworzenie estetyki gier z lat 80-90 XX wieku. Choć grafika ta może wydawać się archaiczna, twórcy stworzyli ją w sposób przemyślany i artystyczny, co pozwala poczuć się jak w starej, klimatycznej grze komputerowej. Warto jednak zauważyć, że choć grafika doskonale oddaje ducha retro, to po dłuższej grze oczy zaczynają męczyć się od ciągłego patrzenia na niewielkie piksele i ciemne tła. Gra posiada sporo kontrastujących elementów, a błyskawiczne zmiany między różnymi warstwami obrazu mogą powodować pewne zmęczenie wzroku, zwłaszcza przy długotrwałej grze. Chociaż takie elementy są typowe dla gier sprzed lat, współczesne produkcje często starają się łagodzić ten problem, co sprawia, że „The Eternal Castle” może momentami wydawać się trochę nieprzyjazna dla oka, zwłaszcza przy długich sesjach. ### Mechanika gry i rozgrywka Jeśli chodzi o samą rozgrywkę, to „The Eternal Castle” nie jest grą, która stawia na szybkość i bezkompromisową akcję. Zamiast tego oferuje powolniejsze tempo, które pozwala na dokładniejsze zapoznanie się z każdym zakątkiem świata i poznanie jego tajemnic. Gra ma charakter przygodowy, a głównym celem jest odkrywanie nowych obszarów, walka z wrogami oraz rozwiązywanie zagadek. Choć jej struktura jest dość prosta, to nawiązania do klasycznych gier z lat 80. i 90. oraz estetyka, w której osadzona jest fabuła, sprawiają, że rozgrywka jest wciągająca i pełna emocji. Co wyróżnia tę produkcję spośród innych gier retro, to fakt, że mimo dość prostych mechanizmów, postać sterowana przez gracza posiada pewną „duszę”. Porusza się w sposób, który przypomina ruchy postaci z gier sprzed lat, jednak jej gesty i reakcje dają poczucie, jakby była bardziej żywa i pełna emocji. Każdy krok, każda walka, a nawet interakcja z otoczeniem wydają się mieć swój głębszy sens. Gra wprowadza pewien rodzaj minimalizmu w sposobie prezentowania działań postaci, ale to tylko dodaje jej uroku – postać nie jest jedynie kawałkiem kodu, ale wrażliwym elementem tej opowieści. Ciekawym aspektem jest sposób prowadzenia fabuły. Gra nie epatuje zbędnymi tekstami, zamiast tego polega na subtelnym przekazie, który rozwija się w miarę postępu w grze. Wydaje się, że każda decyzja ma swoje konsekwencje, a sama historia jest pełna tajemnic, które gracz musi odkrywać stopniowo. ### Dźwięk i muzyka Pod względem muzyki i dźwięków „The Eternal Castle” również jest hołdem dla gier sprzed lat. Dźwięki są skromne, ale mają w sobie coś nostalgicznego. Choć może nie są one zapadające w pamięć, to doskonale wpasowują się w klimat, jaki gra stara się wykreować. Stonowane efekty dźwiękowe i muzyka doskonale współgrają z mroczną atmosferą i tworzą unikalny nastrój, który trzyma gracza w napięciu przez całą grę. ### Wady i trudności Mimo wielu pozytywnych cech, „The Eternal Castle” ma także swoje wady. Największym minusem jest właśnie kwestia komfortu rozgrywki na dłuższą metę. Wspomniane wcześniej problemy z bólem oczu mogą skutecznie zniechęcić do dalszej gry, zwłaszcza po kilku godzinach spędzonych przed ekranem. Jakkolwiek ten problem może być postrzegany jako celowy zabieg artystyczny, mający na celu oddanie wrażenia grania w „stare” gry, to nie każdy gracz będzie w stanie to zaakceptować. Kolejnym minusem jest czasami monotonna natura niektórych etapów gry. Choć początkowo rozgrywka jest wciągająca, to później można odczuć pewną powtarzalność, zwłaszcza w kontekście rozwiązywania zagadek czy walki z wrogami. Choć mechanika jest całkiem solidna, nie każdemu przypadnie do gustu ten styl rozgrywki, zwłaszcza jeśli preferują oni bardziej dynamiczne doświadczenia. ### Podsumowanie „The Eternal Castle” to gra, która z pewnością przyciąga uwagę swoją oryginalnością i hołdem dla klasycznych gier retro. Jest to produkcja dla osób, które cenią sobie estetykę dawnych gier komputerowych, ciche, tajemnicze historie oraz nieco melancholijną atmosferę. Pomimo pewnych trudności związanych z komfortem gry, jest to tytuł, który wciąga na dłużej, oferując nie tylko nostalgiczne przeżycia, ale także głębszą refleksję nad samą istotą gier komputerowych. Gra zyskuje dzięki swojej atmosferze, postaciom, które wydają się posiadać duszę, oraz subtelnym mechanizmom rozgrywki, które nie oferują szybkiej satysfakcji, ale za to głębszą, bardziej refleksyjną przyjemność z grania. „The Eternal Castle” to prawdziwa perełka dla fanów gier retro, którzy nie boją się przebrnąć przez pewne trudności związane z nowoczesnym podejściem do klasyki.

There's not much gameplay in this "game", but I don't mind. Visuals and music are great. This is an experience, and it's a good one.

Krótka gra, imitująca legendarne produkcje końcówki lat 80. Jeśli zainteresowała cię grafika, warta spróbowania. Ostrzegam przed zróżnicowanym poziomem trudności - większość gry jest prosta, ale zdarzają się momenty, gdzie trudność wymaga powtarzania fragmentów gry parę razy.

Bardzo, ale to bardzo chciałbym tej grze wystawić pozytywa. Niestety. Zaledwie 18 fps sprawia, że gra jest na granicy klatkowania. Jeśli do tego dołożymy skrajnie kontrastowe kolory, które wręcz ranią oczy, to całość jest zwyczajnie niegrywalna. Przynajmniej dla mnie. Po kilku minutach grania ból oczu i głowy gwarantowany. Szkoda, że nie pomyślano o lepszej wydajności (ten temat był przecież przerabiany wielokrotnie przy innych grach) i o alternatywnych kolorach.