Recenzje MASSIVE CHALICE

<3 kłaliti

Gra ma bardzo ciekawe założenia, potrafi wciągnąć. Niestety po około 150 latach do rozgrywki wkrada się nuda. Mam nadzieję że w pełnej wersji dojdą jakieś ciekawe rozwiązania. Gra jest wymagająca, zwłaszcza na początku, ale daje też niebywałą satysfakcję. Brakuje trybu iron man bez możliwości wczytania po błędzie;) Polecam!

Mi gra nie przypadła do gustu lecz mechanika,grafika i sam zamysł nie są w cale takie złe. Najbardzie podoba mi się zamysł że pomiędzy turami mijają lata. A postać może umrzeć w sposób naturalny z braku czasu.

XCom spotyka Crusader's Kings i wychodzi z tego całkiem interesujące combo. Niestety, jak to zwykle przy hybrydach wychodzi - nie zawsze udaje się wyciągnąć to, co najlepsze z obojga materiałów źródłowych. I tak dostajemy uproszczoną strategię taktyczną z elementami RPG i prosty manager dynastii w świecie fantasy. Całość wychodzi całkiem strawnie, choć czuje się pewien niedosyt i liczne uproszczenia. Prosta i czytelna grafika pozwala w pełni cieszyć się mechaniką, muzyka i dźwięk stoją na poziomie przyzwoitym, lecz ścieżka dźwiękowa nie zapada w pamięć. Massive Chalice to całkiem udana gra która spodoba się niewybrednym graczom, którzy potrafią docenić piękno w prostocie.

W największym skrócie: Massive Chalice to uproszczony X-Com w świecie fantasy. Jako władca krainy z tytułowym Wielgachnym Kielichem w centrum, trzeba wysyłać niewielkie oddziały bohaterów do walki z pojawiającym się co jakiś czas "Pulsem". Z tym, że ataki mają miejsce co kilkanaście / kilkadziesiąt lat, a w międzyczasie wojownicy krainy rodzą się, dorastają, mają dzieci, umierają... Szybko pojawiają się rody, które specjalizują się w konkretnych klasach postaci i których każde kolejne pokolenie jest nieco silniejsze od poprzedniego. Oczywiście każda następna fala potworów również jest gorsza od poprzedniej, z regularnie pojawiającymi się nowymi gatunkami do wykończenia. "Kojarzeniu" bohaterów mozna poświęcić naprawdę dużo czasu i zwracać uwagę na takie szczegóły, jak cechy charakteru, które dziecko odziedziczy po rodzicach. Nie trzeba jednak aż tak się starać, bo gra nie jest trudna i nie wymaga idealnego planowania (dla mnie to akurat zaleta). Grafika jest stylowa i czytelna, może nieco za prosta... Ale dzięki temu wymagania sprzętowe są niewielkie i można w Massive Chalice pograć również na starych laptopach. Warto natomiast mieć do nich podpięte jakieś rozsądnej jakości głośniku lub słuchawki, ponieważ muzyka to tutaj prawdziwy majstersztyk! Moje tury często były znacznie dłuższe, niż to konieczne bo zwyczajnie nie chcałem tak szybko żegnać się w tymi melodiami. Po przejściu gry szybko kupiłem soundtrack i wrzuciłem go do otwarzacza MP3, żeby nigdzie się bez niego nie ruszać. Jesli tylko nie macie nic przeciwko niewielkiemu poziomowi trudności w grach taktycznych, polecam serdecznie. To dla mnie największa niespodzianka od studia Double Fine i ich druga najlepsza produkcja, zaraz po Psychonautach. Siedziała nieruszona bardzo długo w mojej bibliotece i czekała na swoją szansę, ale kiedy już ją odpaliłem, nie mogłem się oderwać.

Świetna wariacja na temat X-Coma, tym razem w klimatach fantasy/medieval. Owszem, gra jest dosyć losowa, czasami kilka nietrafionych pocisków lub jedna źle rzucona wybuchowa flaszka potrafi doprowadzić do katastrofy, ale właśnie na tym polega ta gra - na minimalizowaniu strat ;). Z odpowiednio rozważnym podejściem można zapobiec utratom terytoriów, wymieraniu rodów oraz ponoszeniu strat na polu bitwy. A jak się nie uda, to się zaczyna od nowa (gdyż, naturalnie, nie ma sensu grać w innym trybie niż iron mode ^^).

Gra jest bardzo dobra. Zasady są łatwe, do opanowania w kilka minut. Połączenie UFO z bardzo prostym zarządzaniem polegającym na budowaniu twierdz, prowadzeniu badań i dobierania w pary swoich bohaterów. Niby nie jest tego dużo, ale szybko można się pogubić (przynajmniej ja tak miałem), zwłaszcza co do bohaterów, których ma się pod ręką (strasznie szybko umierają). Żeby nie było, pomimo łatwych do opanowania zasad, gra jest całkiem trudna, czasami wymrze zbyt wielu bohaterów, a czasami brak określonego rodzaju gierojów (mnie zawsze doskwierał ustawiczny brak hunterów) itd. Ponadto bitwy na początku są dosyć rzadkie więc bohaterowie nie bardzo mają jak nabić doświdczenie (nie zdażyło mi się mieć herosa na levelu wyższym niż 4ty). Grafika w stylu bajkowym, niestety kompletnie nie podoba mi się design przeciwników (tzw. Cadence). Jak dla mnie bryła na bryle to nie potwór :). Ale Generalnie Massive chalice jest zdecydowanie godne polecenia.

Lądujemy w nieznanym bliżej królestwie fantasy, będącym celem ataku mrocznej siły zwanej Cadence (rytm?). Ma toto postać zgniłopomarańczowej mgły, która nie dość, że niszczy wszelkie życie na opanowanych obszarach, to jeszcze wypluwa z siebie hordy wrogo nastawionych istot. Wcielamy się w rolę nieśmiertelnego władcy rzeczonej krainy, którego zadaniem jest umiejętne rządzenie poddanymi tak, aby królestwo było w stanie odpierać ataki Cadence przez trzysta lat - tyle bowiem jest niezbędne, aby stojący w naszej sali tronowej tytułowy Potężny Kielich naładował się mocą i rozpędził mgłę na cztery wiatry. Rzeczone ustrojstwo jest wybitnie gadatliwe - i to na dwa głosy, regularnie udzielając bardziej lub mniej przydatnych rad. Po rozpoczęciu rozgrywki naszym oczom ukazuje się mapa strategiczna podzielona na kilkanaście prowincji. W każdej z nich możemy wybudować jeden budynek - warownię, gildię badaczy lub salę treningową zwaną Tyglem. Ta ostatnia przyspiesza szkolenie armii, gildia natomiast wspomaga opracowywanie nowych elementów wyposażenia i ogólnonarodowych bonusów. Okresowo następują ataki pomiotu Cadence. Wówczas wybieramy do pięciu rycerzy i stawiamy czoła agresorom na mapie taktycznej, w trybie turowym. Jak dotąd z opisu wyłania się mocno uproszczona wersja serii XCOM osadzona w świecie fantasy, prawda? I nie jest to dalekie od prawdy, choć gra posiada jeden czynnik, który zdecydowanie odróżnia ją od tej produkcji. Chodzi mianowicie o upływ czasu. Jak wspomniałam wcześniej, akcja gry rozgrywa się na przestrzeni trzystu lat. Podczas gdy nasze alter ego jest nieśmiertelne, nasi poddani bynajmniej - nie tylko mogą umrzeć ze starości (średnia długość życia to 60 lat, chociaż zdarzały się przypadki naturalnego zejścia w wieku 45 jak i 90 lat), ale podeszły wiek odbija się negatywnie na ich statystykach. Niezbędne jest więc dbanie o kolejne pokolenia kandydatów do armii - do tego wykorzystywane są warownie. Umieszczamy w nich odpowiednio dobraną parę poddanych, aranżując ich małżeństwo i oczekujemy na potomków, stanowiących (przy odrobinie szczęścia) połączenie najlepszych cech rodziców. Nasi bohaterowie charakteryzowani są bowiem nie tylko statystykami typowymi dla gatunku RPG (czy tRPG), ale również zestawem cech genetycznych i cech charakteru (zarówno pozytywnych jak i negatywnych), które bezpośrednio na statystyki wpływają. Odpowiednio dobierając przyszłych rodziców dążymy do eliminacji wad i wzmocnienia zalet, aby każde kolejne pokolenie było silniejsze i zdolne do stawienia czoła wzrastającej potędze Cadence. Istotny wpływ na młode pokolenie ma również poziom doświadczenia rodziców oraz osobowość trenera Tygla. Bohaterowie podzieleni są na trzy podstawowe klasy - walczących w zwarciu wojowników, używających łuku łowców oraz alchemików, którzy korzystają z lekkiej broni w zwarciu, ale dysponują również buteleczkami z wybuchowym płynem, którymi ciskają we wrogów. Klasa postaci dziedziczona jest po rodzicach, przy czym dostępne są również klasy hybrydowe, powstające oczywiście z połączenia podstawowych. Każda z nich dysponuje osobnym drzewkiem umiejętności (choć w obrębie archetypów część z nich się powtarza). Poza dbaniem o skład osobowy armii, jej wyposażenie i trening, przyjdzie nam reagować na pojawiające się okresowo zdarzenia losowe - a to ktoś odkrył coś potencjalnie niebezpiecznego, a to wybuchła jakaś zaraza - od naszej decyzji zależeć będzie życie zaangażowanych bohaterów i potencjalne reperkusje dla całego królestwa. Jak więc wynika z powyższego opisu, warstwa taktyczna to jedynie niewielki element tego, czym przyjdzie nam się zajmować. Niewielki, lecz niezwykle istotny - to tu właśnie rozliczani jesteśmy z decyzji podjętych w warstwie strategicznej i tu na jaw wychodzą wszystkie błędy. Zły dobór składu, niedostateczne uzbrojenie czy nawet bohater, który trafił na pole walki na kacu (bo lubi sobie popić - ta akurat cecha w mojej rozgrywce okazała się niezwykle powszechna i trudna do wyplenienia) z obniżonymi statystykami, może przesądzić o porażce mimo naszych starań. Sama mechanika walki jest typowa dla tRPG - każdy z bohaterów dysponuje dwoma punktami akcji, które może zużyć na ruch, atak, użycie przedmiotu lub specjalnej umiejętności. Naszym zadaniem jest wykrycie i wykończenie wszystkich przeciwników, zanim ci zrobią to samo z nami. W toku rozgrywki odblokowywane będą kolejne i coraz potężniejsze ich typy - od najsłabszych walczących w zwarciu, przez atakujące na dystans, wybuchające w chmurze kwasu, przywołujące po śmierci nowe jednostki czy postarzające naszych bohaterów. Ogółem - Massive Chalice to ciekawa i nietuzinkowa propozycja dla fanów tRPG w ogóle i serii XCOM w szczególności, choć jednak znacząco uproszczona w stosunku do pierwowzoru. Nadrabia ten fakt warstwą strategiczną, w której dbamy o ciągłość rodów i rozwój pozytywnych cech w kolejnych pokoleniach. Niektórym może nie przypaść do gustu fakt, że przy dużej rotacji bohaterów związanej z ich starzeniem się (jedna postać nie uczestniczy przeważnie w więcej niż 2-3 walkach) trudno się do nich przywiązać. Drażniąca może być również duża losowość rozgrywki - zdarzenia losowe potrafią nieraz wepchnąć kij w szprychy doskonale pracującej machiny wojennej, a dobór celów ataku przez Cadence może uniemożliwić obronę niektórych prowincji i skutkować ich utratą (wraz ze znajdującą się na niej budowlą). Oprawa muzyczna również nie przypadła mi nadmiernie do gustu - jest epicka jak być powinna, ale mocno jednostajna, przez co szybko zaczyna drażnić. Współpracuję z portalem https://www.jrkrpg.pl/ - nieformalnym i ciągle uzupełnianym przez ochotników leksykonem gier RPG wszelkiej maści i pochodzenia. Zapraszam do wizyty (a może i współtworzenia?). [quote][h1]Zapraszam do obserwacji naszego kuratora: [url=https://store.steampowered.com/curator/26553378/] ŚWIAT RECENZJI[/url][/h1][/quote]