Recenzje TAISHO x ALICE episode 3

Zbijmy od razu kwestię, czy można zacząć serię o Alicji od trójki? Nie, nie można. Trójka to część, w której wchodzi fabuła przewodnia serii, zmienia optykę na poprzednie dwie odsłony i zakłada, że zna się już historie, które miały miejsce do tej pory. Także nie, nie zaczynajcie od tego miejsca. Dla tych co grali w dwa poprzednie epizody i zastanawiają się czy kupić też trzeci, z przykrością muszę napisać, że tak. Dlaczego tak? Bo jego znajomość jest nam potrzebna do zagrania w epilog, który jest bardzo dobry. Dlaczego z przykrością? Bo chciałabym mieć więcej powodów, dla których polecam tą część, ale nie bardzo je mam. Zacznijmy od ostrzeżenia, ta część zawiera elementy makabry, brutalności i wątek z zaburzeniami łaknienia, także jeśli nie jesteście w stanie tego znieść to nie sięgajcie po nią, choć jeśli przeszliście dwójkę (co zdecydowanie powinniście zrobić) to na spokojnie powinniście dać radę. Co jest natomiast z tą odsłoną nie tak? Zacznijmy od ścieżki Shirayuki, której grzechem jest to, że jest przeraźliwie nudna. Co do Magika to jego ścieżka to jeden wielki biuletyn informacyjny, a to co nim nie jest to bajzel. Dużo z właściwej fabuły jest tu ujawnione, niestety w konsekwencji bohaterka zachowuje się ni z tego ni z owego tak, a nie inaczej bo po prostu fabuła tego wymaga. Żeby było śmiesznie, gra zdaje się być tego świadoma bo sama to komentuje. Tylko, że to nie pomaga, co z tego, że gra jest tego świadoma skoro nic z tym nie robi poza komentarzem, że bohaterka dopiero co czuła tak, a teraz nagle ni z tego ni z owego czuje inaczej i to nie ma sensu. Teoretycznie można to zwalić na siłę wyższą bo trzeba było wyłożyć fabułę, ale to też zdaje się nie kleić, bo wykorzystuje się czas na przedstawienie tych samych wydarzeń tylko, że z dwóch perspektyw, co tylko sprawia, że do prowadzenia postaci w sposób niewiarygodny, dochodzi nuda bo człowiek znowu czyta w gruncie rzeczy to samo, a nie coś nowego co mogło być dodane by było tu trochę więcej sensu. Do tego nie lubię głównej bohaterki w tej ścieżce. Nie dość, że jak już napisałam jest prowadzona w sposób niewiarygodny, to jej sytuacja kłóci się tu z moją moralnością. Na dzień dobry dowiadujemy się, że ma bagatela pięciu narzeczonych, co jednak jest wyjaśnione i mogłabym jeszcze z tym żyć, jakby to było po prostu traktowane jak konsekwencja tego wyjaśnienia, ale nie, bohaterka tu wszystkich wodzi za nos i żeruje na ich uczuciach. Do tego jedna akcja z udziałem magika też dzieje się bo fabuła i nie ma ani sensu ani nie robi dobrze mojej opinii o bohaterce. I mogłabym tu jeszcze trochę ponarzekać, ale... ostatecznie i tak warto zagrać bo warto zagrać w epilog, więc nie będę tu więcej zniechęcać. Po prostu pamiętajcie, że po tym jak będziecie mieć tą część z głowy czeka Was epilog, który będzie wart waszego męczenia się z tym słabym ogniwem poza tym wspaniałej serii.