Recenzje E.Y.E: Divine Cybermancy

Poddaję się. Gra niejasna pomimo wbudowanego w grę video przewodnika. Ciągle muszę coś szukać w necie - po pierwsze to psuje imersję po drugie nie che mi się. Z jednej strony hardkrowa - nie można się ciągle leczyć, pasek staminy który jest potrzebny praktycznie do wszystkiego odnawia się BARDZO długo, rany itp. a z drugiej strony mamy maszynę wskrzeszającą - która po prostu nas wskrzesza (tam gdzie nas zabito z pełnym zdrowiem)... po co to, nie można było tego jakoś wypośrodkować? Fabuła absurdalna, jesteśmy kolesiem który wszystko zapomniał podczas ostatniej misji, ale naszym przełożonym to nie przeszkadza w tym żeby dawać nam kolejne kluczowe dla naszej organizacji misje. Gdy oświadczyłem, że nic nie pamiętam szef powiedział, że mogę sobie o historii świata i naszej organizacji poczytać w bibliotece/archiwum czy czymś takim. Najgorszy jest system zapisu, misje trwają ponad godzinę, jeśli przerwiesz to musisz zaczynać od nowa - nie mam na to czasu. 3/10 za spore możliwości rozwoju postaci. PS. Prawie padłem ze śmiechu jak mnie zaatakowali ludzie-kraby którym głosy podkładała chyba krowa.

Niesamowita,niepowtarzalna,wspaniała gra wszechczasów szkoda że nie jest tak rozchwytywana jak inne gry.Możliwe iż to wina śłabej reklamy lub leciwej grafiki

W sumie nie jest zła, choć dupy nie urywa na początku wydaje się być przyjemna ale po 1-2h gry w tą grę najprościej chce się spać... Bardzo podobna do Deus Ex to widać na 1 rzut oka... Co by tu jeszcze typowe połączenie z rpg, bardzo dziwny za szybki respawn przeciwników utrudniający zrobienie tych ala "Misji"... Tak czy inaczej 6/10...

Świetna gra! Już od pierwszej chwili czuje się mroczny, niepokojący klimat, świetnie podkreślany dark ambientową muzyką z domieszką electro. Polecam wszystkim, którzy ponad grafikę cenią sobie grywalność, i możliwość przeżycia dość mrocznej i miejscami surrealistycznej przygody w świecie z pogranicza cyberpunku i dark fantasy. Plusy gry: -grywalność -udany miks RPG i FPS -niesamowicie rozbudowany system rozwoju postaci -genialna muzyka i klimat -oryginalny świat Minusy: -grafika może niektórych odstraszyć -dość słaby tutorial, konieczność samodzielnej nauki -trudna (chociaż dla niektórych będzie przyjemnie wymagająca) -osoby nie znające angielskiego nie pograją, a nawet znające mogą mieć problemy Jednym słowem - POLECAM! Tym bardziej, że gra jest w promocji, i kosztuje grosze :)

Świetna gra typu cyberpunk, lecz niestety ładowanie sie map jest zdecydowanie zbyt długie i zniechęca, poza tym ma specyficzne używanie zdolności, których niektórzy gracze mogą nie ogarniać. Jest także bardzo, ale to bardzo trudna co tu gadac, lecz uważam to za pozytywna ceche, no gdyby jeszcze sie tak gra długo nie ładowała :/ Jakby nie było polecam, tylko radze sie troche przy uczyc i mieć dużo ramu na kompie :P 8,5/10

Nie wiem, czy jest jakis poradnik do tej gry, ale nawet wszystkie czesci D&D w wydaniu ksiazkowym nie sa tak zawile jak to. teraz na przecenie, po 1euro, warto kupic. 10 bym za to nie dal. skomplikowane i zeby sie w niej ogarnac troche czasu potrzeba, ale wciaga klimatem, fajna grafika no i wy****ne w kosmos budowanie postaci. gratka dla fanow rpg ktorzy lubia niestandardowe gry. Generalnie jestes cyborgiem w zmiksowanym swiecie samurajow, robotow, sredniowiecza i bog wie czego.

First: My legs are OK!... Gra wygląda tak: Dziwne... ok łapie... o fajnie... o jeszcze fajniej! O bug... o kolejny bug... restart... eee od zera? A nie, to nie jest od zera... Ale od nowa muszę gadać o misjach mimo, że kontynuuje je od ostatniej czynności. I tak połowa gry. NIC NIE WIESZ, LECISZ NA PAŁE, NIE WIESZ GDZIE JESTEŚ, NIE WIESZ CO WAŻNE, nic nie wiesz... i tak chodzisz jak w labiryncie. Pół biegy gdyby gra była takim labiryntem, ale bugi jak np. nagle ot, gra mówi "spadaj dziadu" poprzez wyłączenie Ci wszystkich mocy. Od tak. Menu po prostu przestało działać i nie możesz nic użyć, zmienić. Gra jest baaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaardzo zabugowana. Baaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaardzo zagubiona. Poleciłbym gdyby nie te błędy - wtedy to taki fps+rpg z 2000 roku. A tak, to kupa błędów które niedość, że denerwują, psują rozrywkę, to jeszcze rozrywka nie przemyślana [właśnie musiałem restartować grę, bo nie mogłem hakować, a było to wymagane w zadaniu no i... i od początku muszę iść, mordować tych samych debilów itp]. Więc jeżeli naprawią grę to polecam tylko gdy będziesz miał 3-4 godziny pod rząd. Inaczej ta gra Cię WKURWIIIIIII...

Ciężka gra, rozbudowana chaotycznie i nieczytelna. Ale sama rozgrywka jak się już nauczy mechaniki i klimat jaki gra buduje są bardzo dobre i warte zagrania.

Mroczny, dziwny i rozbudowany świat w stylu cyberpunk. Gra może poczatkowo znechęcać ze wzgędu na pokręcone rozwiązania i fabułę, ale później bardzo wciąga. Taki bardziej pojechany Deus Ex.

E.Y.E Divine Cybermancy to wyjątkowy RPG. Paskudny zarówno od strony technicznej, jaki w wizualnej nadrabia to po tysiąckroć klimatem i satysfakcjonującym gameplayem. Oferuje niespotykaną w wielu innych grach wolność i swobodę działania, robiąc to w swoim własnym, unikalnym stylu. Wystarczy wspomnieć o 32-osobowym (!) co-opie, żeby mieć przed oczyma pewien obraz tego szaleństwa. Protagonistą jest członek poddziału Culter Deo w E.Y.E, organizacji walczącej z tajemniczą Meta-Streumonic Force, która pojawiła się znikąd i sieje spustoszenie, będąc sporym utrapieniem dla wszystkich frakcji. Kierowany przez nas bohater swoją odyseję rozpoczyna od utraty pamięci i odebraniu wiadomości od... samego siebie, w której przestrzega siebie z przyszłości przed nadmierną ufnością wobec jego mentora. Odkrycie co wydarzyło się naprawdę, a co jest tylko fikcją, majakami głownego bohatera jest jedną z największych tajemnic, które skrywa przed nami E.Y.E. W międzyczasie jako naszpikowany cybernetycznymi implantami agent/jednoosobowa armia*będziemy przemykać niepostrzeżenie za plecami wroga/masakrować legiony adwersarzy, tłumnie zmierzających w naszym kierunku. (* - wybierz odpowiednią opcję) Scenerie, w których przyjdzie nam walczyć ku chwale naszej podsekcji E.Y.E są całkiem zróżnicowane. Zdarzy nam się trafić do ścieków, czy opuszczonych fabryk, a także nawet swego rodzaju miast. Wiele rzeczy imponuje swoją skalą... która jednak czasem staje się upierdliwa, gdy gra rzuca nas wte i wewte (cybernetyczne ulepszenie nóg to mus). Klimat panujący w tych miejscówkach jest jednak niesamowity, i przemierzając je miałem częstow gigantycznego banana na twarzy. Nawet dialogi, które przełożone zostały z francuskiego na angielski w dość podły sposób mają swoje przebłyski geniuszu. Przy wielu wiązankach lecących z ust głównego bohatera (w formie tekstowej, gra niestety praktycznie nie ma voice actingu, tylko raczej niezrozumiały bełkot) kąciki ust mimowolnie zwracają się ku górze. Pomimo pewnej takiej ogólnej koślawości, gameplay prezentuje się bardzo solidnie. Szeroki wachlarz uzbrojenia pozwala każdemu na sporą dowolność w sianiu spustoszenia w szeregach wroga; na zainteresowanych czeka nawet broń biała, czy ciężki, ale niezwykle zabójczy na krótki dystans minigun Sulfatum. Samo strzelanie zrealizowane jest bardzo przyjemnie. Każdym typem broni strzela się w inny sposób, różnice między nimi są wyraźnie odczuwalne. Dostępne implanty i quasi-magiczne moce wprowadzają jeszcze większe zróżnicowanie, pozwalając rozpłynąć się w powietrzu, czy przyzwać znikąd oddział przydupasów, gotowych wypełnić wszystkie nasze rozkazy. System rozwoju postaci jest do bólu erpegowy. Przy każdym kolejnym poziomie doświadczenia otrzymujemy parę punktów do rozdysponowania pomiędzy odpowiednimi statystykami naszej postaci. E.Y.E bazuje na systemie RPG, który został opracowany przez studio odpowiedzialne za tą grę, mechanicznie gra przypomina więc mocno tradycyjnego, papierowego erpega... przynajmniej w teorii. W wielu sytuacjach nadmierne skomplikowanie mechanizmów działających w tle przytłacza, choć nie są aż tak ważne, jak z początku mogłoby się to wydawać - wiele niezrozumiałych mechanik można berz problemu olać, a w razie konieczności wklepać odpowiednią frazę do Google'a. Wiele statystyk nie jest tak ważnych jak pozostałe, kluczem do stworzenia postaci odpowiadającej naszemu stylowi gry jest skupienie się na tych atrybutach postaci, które przemawiają do nas najbardziej. Lubisz latać z minigunem? Wrzuć punkty w siłę, żeby moć targać ze sobą więcej sprzętu. Może bardziej lubisz skakanie między adwersarzami z futurystyczną kataną? Pakuj w zręczność. W razie wątpliwości - społeczność opracowała wiele poradników, które tłumaczą działanie większości, jeśli nie wszystkich mechanik. Oczywiście można odkrywać to wszystko na własną rękę i też bawić się całkiem nieźle. W wielu miejscach EYE wprowadza graczy w błąd, czy to za sprawą koślawego, choć niezapomnianego tłumaczenia, czy też niejasności mechanik, jednak całość jest znacznie lepsza niż mogłaby na to wskazywać suma jej wszystkich elementów. Warto jednak przymknąć oko na przywary gry studia Streum On i dać się porwać dziwnej, ale intrygującej fabule. Krytycy nie docenili E.Y.E, co widać chociażby po średniej na Metacriticu. Nie dajcie się jednak zwieść - z pewnością jeśli da się tej grze szansę, będzie to niezapomniane przeżycie. Niewiele rzeczy tak wrzyna się w pamięć jak śmierć poniesiona w wyniku nieudaniej próby włamania się do... zamkniętych drzwi. A takich momentów w E.Y.E jest więcej. Znacznie więcej.