Recenzje Moebius: Empire Rising

Od pierwszych chwil spędzonych z grą można odnieść wrażenie, że Jane Jensen próbuje ożywić niesamowitą serię Gabriel Knight budując historię opatrą na podobnych założeniach - mieszance historii detektywistycznej, mistycyzmu i zagadek historycznych. Czy i tym razem wspaniałej scenarzystce udało sie skutecznie połączyć te elementy? W swojej historii autorka obsadziła tym razem dwójkę męskich bohaterów - inteligentnego Malachi i silnego Davida. Malachi ma całkowicie aspołeczny charakter, jest cyniczny, ludzi traktuje z góry, a wszelkie zanajomości - o ile je tak można nazwać - służą jedynie osiąganiu przez niego wyznaczonych celów (zawodowych lub finansowych). Jane Jensen w roli Malachi (Malachiasza) widziała bardzo młodego mężczyznę co w połączeniu z jego odpychajacą i cyniczną osobowością stworzyło postać mało wiarygodną, a w dodatku nie ułatwia graczowi wczuć się w prowadzoną postać co w przypadku gier przygodowych często stanowi warunego dobrej zabawy. Oczywiście widać, że Jane Jensen (JJ) próbuje tu nawiązać w oczywisty sposób do Gabriela Knighta, który był również cyniczny i zadufany w sobie, ale Gabriel był również zabawnym kobieciarzem, żartownisiem i leserem, co znacznie zmniejszało jego "ciężar gatunkowy" sprawiając, że gracz mógł uwierzyć że postać ta faktycznie żyje. Co więcej Malachiasz skłania się jakby bardziej do swojego ochroniarza Davida niż do swojej współpracownicy Gretchen, która gra właściwie rolę "automatycznej sekretarki" w antykwariacie, a nie jak Grace Nakimura, równorzędnej roli z głównym bohaterem. Tutaj rolę pięknej Grace przejął właśnie David. Dlaczego tak obstaję przy porównywaniu dwóch różnych gier? Bo podobieństwa narzucają się same. Począwszy od scenariusza poprzez samą mechanikę rozgrywki, aż po boharerów. Mamy tu zagadki historyczno-mistyczne, mamy dwójkę głownych bocharerów, główny bohater miewa mistyczne wizje, jest nawet system punktacji za rozwiązane zagadki. Niestety wszystko to nie wyszło grze na dobre. Oczywiście nie jest to gra zła. Przeszedłem ją z ciekawością, nie mam jednak ochoty sięgać po nią ponownie. W fabule nie czają się żadne niedopowiedzenia, poziom zagadek jest przeciętny i nie zatrzymuje nas na dłuzej przy ekranie. Brakuje ciekawych otwartych lokacji. Zwiedzamy z Malachiaszem wiele ciekawych miejsc ale są to wnetrza budynków, kanały itp. Poznajemy mało ciekawych faktów historycznych z wyjątkiem średnio pasjonujących biografii znanych osób. Widać, że gra była robiona niskim kosztem. Projekty i animacja postaci stoją na niskim poziomie, lokacje są mało interesujące. Muzyka Roberta Holmesa po prostu jest - niec nie zapada w pamięć na dłużej. Ma się wrażenie, że gra była robiona na szybko, na odczep się. Sądzę, że gdyby gra została wydana przez duże prężne studio to nie pozwolono by na zmarnowanie tak ciekawej historii. Sądzę, że mimo tych niedoróbek warto w tę grę zagrać, aby nie przegapić kolejnej ciekawej historii, którą stworzyła Jane Jensen.