Recenzje Ghost of Tsushima DIRECTOR'S CUT

najlepiej 259 zł jakie w moim życiu wydałem

To jest to co misie lubią najbardziej:)

Super gra naprawdę wciąga

na poczatku nie bylem przegonany ale pod koniec fabula to arcydzielo

Świetna, piękna i poruszająca gra! Czekałem na promocję, bo cena wydawała mi się zbyt wygórowana, ale tytuł jest wart każdej złotówki. Gorąco polecam!

World needs more games like this. Minus the PSN requirement.

Bardzo fajna gra, otwarty świat, fabuła rozbudowana ze smakiem i ta grafika naprawdę piękna oraz ten klimat polecam

Świetna gra jak dla mnie. Szczerze polecam

grafika jest dobra, optymalizacja tez oki trzyma fps na wyznaczonym poziomie przy najnowszych gpu. Fabuła miazga, mechaniki troche słabe i walka średnia troche soulsowa. Ogólnie takie 7/10 co i tak na dzisiejsze czasy jest dobrze taki sredniak działać działa szybko sie nudzi a moze to ja mam depresje cholera wie. Pierwszy akt przeszedłem i w sumie na pewno jeszcze bede wracał zwłaszcza ze niewiele jest działąjacych gier o samurajach i to japońskich samurajach a nie czarnym sługą z kataną

Gra wizualnie fantastyczna, mechanicznie bardzo przyzwoita, emocjonalnie niszcząca do cna <3 Pół roku minęło od mojej gry, więc na ile pamiętam. Świat jest bajkowy i co las to inna pora roku albo niesamowite formacje skalne, ale jest to wprost cudne (ma robić typowy kontrast idylli z wojennym spustoszeniem) i sprawia, że misje kolekcjonerskie i krajoznawcze oraz mini-wyzwania na mapie robi się jak zadanie dnia ;) Podobnie też jeździ się wzdłuż wybrzeża i sprząta je z obcego elementu. Dbałość o szczegóły i jakość animacji są na wysokim poziomie i dobrze budują miejscową atmosferę i pokazują przekonujący świat. Zdarzyło mi się trochę glitchy, ale gra wynagradza wiele. Pewnie zaparłaby dech, gdyby ścieżka była faktycznym wyborem, a myślę, że niewiele do tego brakowało. Generalnie wybory w dialogach itp służą tylko odgrywaniu postaci. Gdy gra faktycznie stawia przed graczem wybór, nie da się tego przegapić. Unikając spoilerów: ja grałam po swojemu i z pewnymi zgrzytami da się iść pod prąd do samego końca, okazjonalnie nienawidząc Sakaia za głupotę ;) To też oceniam jako ciekawą część swojej gry. Postacie, w tym główna, niektóre naprawdę dają się lubić i chce się je poznawać. Tu na plus, że wątek Yuny i charakter relacji bohatera do niej jest wyłącznie kwestią interpretacji i odgrywania dialogów. Widziałam, że gracze narzekali na to. Mogę tylko powiedzieć: uf! xD Bardzo fajnie da się korzystać z otoczenia, planując podejścia do grup przeciwników (dachy, wieże, ekstra pojedynki, różne wejścia itd). Ciekawe są drzewka stylów walki. Mnogość ikonicznych ubiorów, dzięki której każdy znajdzie sobie jakiś wizerunek. Interakcje ze zwierzętami są słodkie. Oprócz niedźwiedzi. Nie, miśków od tego czasu nie lubię. Jest nawet rola sokołów w zwiadzie i można odstrzelić taką czujkę. Dodatek z wyspą. Początkowo drażniło mnie to, jak "magiczne" jest działanie całej tej kabały, ale z czasem bardziej wmówiłam to sobie jako pasujące do zastanego mistycyzmu świata, niż faktycznie polegające na rzucaniu czarów. ;) Skoro opaska na głowę czy maska sprawia, że znajdujesz więcej lootu albo lepiej machasz mieczem, hej, nie ma się co czepiać. Fabuła dodatku jest ciekawa, wyspa ładna i z wieloma nowościami. Poznajesz wątek Sakaia ojca. Zastanawiałam się, kiedy wyruszyć do DLC i zrobiłam to w trakcie robienia ostatniej wyspy. To dobrze, bo na wyspie z DLC jest parę retrospekcyjnych scenek będących wspomnieniami tego, co postać robiła wcześniej. Ale do ostatniej chwili raczej nie ma co czekać, a przed samą sceną finałową wyjazd jest mało sensowny fabularnie. Gra oferuje granie po napisach. W moim przypadku było to już fabularnie nieistotne, ale miałam zrobione wszystko prócz części chorągiewek. #teamshimura