What Remains of Edith Finch İncelemeler

7/10

Ölümlerle çevrili bir kısa hikaye oyunu. What Remains of Edith Finch şimdiye kadar oynadığım en keyifli anlatım odaklı oyunlardan biri oldu. Her karakterin hikayesi farklı bir şekilde sunulmuş ve neredeyse hepsi aklımda kaldı. Özellikle Gregory’nin bölümü beni gerçekten olarak çok etkiledi. Bebek gözünden dünyayı görmek, oyuncaklarla oynarken müziğin eşliğiyle her şeyin bir masala dönüşmesi ama bir yandan da gerçekten neler olduğunu bilmek... Hem çok güzel hem de çok kahrediciydi. Beni ağlatan tek sahneydi hatta. Sam’in kısmı da çok anlamlıydı. Fotoğraf çekerken yaşadığı son an karmanın ne kadar anlık olduğunu gösterdi bana. Diğer karakterler de çok yaratıcıydı. Calvin’in hayal dünyası, Barbara’nın çizgi roman tarzı bölümü ve gizemli cinayeti, Lewis’in zihninin içindeki o farklı gerçeklik, Gus’un isyankar doğası, Milton’ın kayboluş gizemi derken her biri sanki mini bir kısa film gibiydi. Oyunun sonunda geliştiricilerin çocukluk fotoğraflarını görmek çok hoş bir detaydı, oyunun ne kadar kişisel olduğunu hissettirdi. Son sahnede Edith’in oğlunun annesinin mezarı başında durması ise çok dokunaklıydı, hikayeyi sade ama etkili bir şekilde sonlandırmışlar. Kısa sürede bitiyor ama etkisi kaldı. Oynayın hatta %100'leyin, gerçekten kolay.

sülalenin cenabetlik bagırttı ya

Bazı oyunlar vardır, bitince hemen unutulur. Bazıları ise bittiğinde seni uzun bir sessizliğe gömer. What Remains of Edith Finch tam olarak bu ikinci türden bir deneyim. İçinde geçen olaylardan çok, sende bıraktığı hisler kalıyor geriye. Bu oyunla ilgili anlatılması gereken şeyler hikayesi değil aslında. Yaşattığı duygular. Çünkü ne kadar anlatsan da hissettirdiklerini kelimelere dökmek çok zor. Sessizliği, kaybı, anıları ve zamanın akışını öyle bir dokunuşla hissettiriyor ki, oynarken zaman kavramını kaybediyorsun. Kısa süren ama derin bir yolculuk gibi… Bitince boşluğa düşüyorsun. Bazen oyunlar eğlencelidir, bazen düşündürücü. Ama çok azı seni böyle içten vurur. Kalbine dokunur, geçmişi düşündürür, yaşadığın hayatı sorgulatır. Bu oyun ne anlatıyor değil; ne hissettiriyor, esas mesele bu. Ve bu his kolay kolay geçmiyor. Teknik detaylara, grafiklere, oynanışa dair konuşmak bile gereksiz kalıyor çünkü bu oyun bir sistem değil, bir his. Oturup anlatılamayan türden. Yaşanması gerekenlerden. Hayatımda oynadığım en depresif, en anlamlı hikayelerden biriydi.

Oynama süresi 2-3 saat kadar. İçinde öyle puzzle veya item toplama tarzı bir mekanik yok. Gideceğiniz yol belli. Oyunun olayı, size masalsı bir hikaye anlatıyor ve o hikayedeki karakterleri oynuyor olmanız. Hikayesi gerçekten çok etkileyici. Duygusal bir yapısı var. Oynamanızı tavsiye ederim.

kendine has bir hikaye anlatım tarzı var. Aşırı dramatik bir şey yok. tek oturuşta oynanabilir süresi oldukça kısa. 7\10

Oyunu kardeşim önerdi ve indirimdeyken satın aldım oynadım bitirdim. Benim düşünceme göre hikaye örgüsü yoktu her karaktere ayrı bir hikaye ekleyip yazmışlar oynanabilirlik açısından oynanır yani güzeldi ama hikaye konusunda sıkıldım ben baya yorumlarda duygusallık demişler nerde duygusallık var anlamadım ossursam kokusundan ağlayacaksınız heralde neyse alınır mı alınır heralde bilmiyom o kadar nötrüm iade edebilsem ederdim oynadık bitirdik yani sonuçta baya sıkıldım