SILENT HILL 2 İncelemeler

Muhteşem bir oyun. Hikayeli, çizgisel oyun sevenler kaçırmasın. Oyun ilk başta yürüme simülatörü gibi başlasa da silah gelince açılıyor. Sadece sopayla fiziksel mücadeleye girdiğimiz bir kısım da var, ki bu da çok sığ hissettiriyor, neyse ki çok uzun değil. 2-3 saatin ardından çok keyifli bir deneyim başlıyor. Gerilim hissi, envanter yönetimi ve başarılı puzzle'ları ile beni içine çekiverdi.

dunyadaki en iyi korku oyunu. yapımcılar oyuncuları rahatsiz edicek ama onları yine de bu dunyaya cekicek bi oyun yapmak istiyoruz demisti. gercekten de boyle. defalarca icim daraldi ve oyunu kapattım ara vermek icin ama bikac saat sonra bazen 10 dakika sonra bile kendimi tutamayıp geri actim. bu oyunun korkuyu isleme seklini de seviyorum basit jumpscarelere ihtiyac duymuyor korkutmak icin. remakete diger karakterleri daha da detaylandırmalarini sevdim. guzel oyun

orijinalciler remake'i sevmemiş ama newcomerlar ya da benim gibi orijinale başlayıp bırakanlar için harika olmuş. hikayesine feci bayıldım. james acayip ilgi çekici bi karakter. silent hill nedir, buraya gelenler neden geldi, yaratıklar nereden geliyor, laura nasıl oluyor da bu karmaşada ölmüyor, angelanın derdi ne... bunları bilmeden oynayınca çok ilgi çekici ve sürükleyici oluyor. biraz daha ilerleyeyim de bi cutscene görüp çıkayım diye diye bi haftada bitirdim. combat basit ama yine de keyifli. oyunu aksiyona kaydırmıyor, asıl amacından saptırmıyor. müzikler çok hoş, görsellik güzel. seslendirme bi tık daha iyi olabilirdi. maalesef midreal engine 5 sağ olsun performans çok kötü... mod fixler bile fixlemiyor öyle kötü. spoilersız oynamak büyük şans. hikayeye dair bilginiz yoksa oynayın, varsa çok gerekli olmayabilir. remakede eklenen stilness endingi benim için canon endingdir. 70$lık oyun menada 32$, indirimde 20$. korku seviyor ya da güzel bir hikaye arıyorsanız kesin alın.

Psikolojik korku oyunu kategorisinde en iyilerden biri olmuş. Sizi sürekli korkuya maruz bırakmıyor diğer oyunlar gibi, aksine ara ara verdiği gerilimli hava sizi ruhen yormadan oyunda tutuyor. Hikaye açıldıkça daha istekli hale geliyorsunuz bu oyunu bitirmek için. Dövüş kısımları eski oyundaki gibi hantal fakat eklenen sıyrılma mekaniği büyük bir hareketlilik getirmiş karaktere. Güzel bir tecrübeydi.

Orjinal oyun çıktığında 12 yaşında olduğum için oynayamamıştım korkudan. Ama hikayesini anlamını derinliğini oyun dergilerinden okumuştum. Her zaman etkilemiştir. Remake e gelecek olursak bu eski inanılmaz hikayeyi nasıl daha iyi yaparız nasıl daha iyi aktarırız demişler ve inanılmaz bir iş yapmışlar. Re serisinden sonra gördüğüm en iyi remake bu. Hikaye ve diyaloglar birebir aynı ama oynanış ve hissiyat çok gelişmiş. Hayatımda gördüğüm en iyi ses dizaynlarından biri de bu oyunda. Eğer türü seviyorsanız ankastreniz bozulsun istiyorsanız oynamanız gerekiyor. ARTILAR: -Çok iyi grafikler -Müthiş bir hikaye -Çok iyi bir remake -Ses dizaynı inanılmaz iyi -Bulmacalar çok iyi EKSİLER: -Biraz monoton bir oynanış -Gereksiz uzatıyor sonlara doğru -Optimizasyon biraz vasat -Tekrar oynanabilitesi yok Sonuç olarak kesinlikle denemeniz gereken bir psikolojik korku oyunu. 80/100

Silent Hill 2 gibi büyük bir isime yakışır bir remake olmuş. Bloober'ın oyuna büyük bir saygıyla yaklaştığını, içine bir sürü detay ve hikayeyi daha güzel aktaracak ek şeyler eklediğini görmek çok güzel. Oyuna da dışarıdan bakınca iyi olmuş ama atmosferi orijinali gibi yapamamışlar sanki diyordum fakat gayet iyi yapmışlar. Korkuyu, gerilimi ve o iç daralmasını orijinalinden daha iyi veriyor. Tabi bunu çoğunluğunda sizi zifiri karanlık yerelere atması sayesinde başarıyor ama sonuçta başarıyor. Ayrıca bunu başarıyor başarmasına fakat kasvetli ve karanlık bölümleri biraz fazla uzatmışlar, bu da bir yerden sonra gına getirtiyor. Tek büyük eksisi benim gözümde bu. Sonraki remakelerde bunun dozajınıda tutturursalar dört dörtlük olur.

Silent Hill 2 sadece hikaye olarak değil, game design olarak da korku türünün en iyi örneklerinden biri. Oyun başından itibaren sizi içine çeken çok etkileyici bir atmosfer sunuyor. Korku jumpscare'lardan ziyade çevresel detaylar ve ses dinamiklerine dayanıyor. (Ses tasarımı konusunda en başarılı oyunlardan biri) Oyunda giderek artan rahatsız edici bir psikolojik gerilim var ve bu da oyunun devamını daha çok merak etmemize sebep oluyor. Ayrıca kesinlikle kulaklıkla oynamanızı tavsiye ederim. Narrative anlamında bana göre gelmiş geçmiş en başarılı oyun diyebilirim. Bulmacalar da genel olarak eğlenceli ve başarılı olmuş. Remake olarak Resident Evil 2' den sonra remake kelimesinin hakkını gerçekten veren nadir oyunlardan biri olduğunu düşünüyorum. Umarım Bloober Team diğer tüm silent hill oyunlarını da aynı kalitede bize sunar da hepsini günümüzde oynama fırsatı buluruz. Puanım 9/10

Orijinali kadar iyi olmasa da hala çok çok iyi bir oyun. Korku türünde adam akıllı hikaye anlatan tek eser dahi olabilir. Yeri çok özel. Orijinalinden daha iyi yaptığı şeyleri sayacak olursam ; -Oynanış (Bir zahmet) -Grafikler (Bir zahmet) -Bazı aktör/aktrislerin performansları -Seslendirmeler (Angela dışında) Geri kalan çoğu şeyde ya benzerler ya da daha geride. Grafiklerin gelişmesinin korku oyunlarına iyi gitmediğini hep hissetmişimdir bu oyunda daha da fazla hissettim. Eski oyuna bakınca insanın ruhu sömürülüyor resmen, neyin ne olduğu belli değil kimin ne olduğu belli değil. Herşey normalden daha donuk daha korkunç. Grafikler geliştikçe teknolojinin ilerlemesi ile de herşey daha insansı ve gerçekçi hissettiriyor. Aslında uzaktan bakınca korkuya olumlu etkisi olması gerekiyor gibi geliyor çünkü insan gerçek sandığı şeyden korkar. Ama gerçekte böyle işlemiyor çünkü korkmaktan çok bence korkunun verdiği his önemli. Oyunda hiç korkmadım demeyeceğim bir iki yerde tırstığım elbet oldu ama bundan zevk almadım. Orijinal oyun da o kadar korkunç olmasa da korkuyu içten içe işliyordu, korktuğunu sen farketmiyordun fakat her an tetikte olarak her an korkmaya hazır olarak oynuyordun. Ayrıca oyunda garip bir eleştirim olucak, niye karakterlerin kafa ile gövde oranı bu kadar garip ? Özellikle Maria'da bu çok çok belli oluyor. Hikayede hiç değişiklik yapmamışlar ama bunu eleştirmeyeceğim çünkü Silent Hill çok fazla metafor içeren bir hikaye değiştirmesi fazlasıyla zor ve değiştirilirse fanlarından laf yemesi kaçınılmaz. Resident Evil gibi değil, Resident Evilda hikaye maşa bile değil direkt yok gibi birşey çok saçmalıyorlar kendi içlerinde. Silent Hillin ana odağı hikaye, hikaye olmazsa oyunun %75 %80'i olmaz. Müzikler beni çok büyük hayal kırıklığına uğrattı. Akira Yamaoka yapıyor diye sevinmiştim orijinal oyunun da müziklerini yapan kişi. Fakat bu oyunda o kadar iyi iş çıkaramamış bence. En sevdiğim oyun soundtrackleri diye liste yapsam Silent Hilli tüm seri olarak direkt 1'e koyabilirim ama bu remake bu ağırlığın altından kalkamıyor. (One More Soul to the Call, Letter from the Lost Days, You're Not Here, Waiting for You, Theme of Laura Reprise ve daha niceleri günün yarısında bu şarkıları dinliyorum) Ve oyunda tempoyu bölen ve çok yavaşlatan gereksiz çok fazla kısım var. Orijinal oyunun neredeyse 2.5 katı uzunluğunda. Benim oynadığım en iyi oyunlardan biri olan (ve oynadığım en iyi korku oyunu olan) Silent Hill 2'nin iyi bir remake'i kendisi. Türkiyeye özel fiyatlandırma da var, indirimde de 16 dolar civarına düşmüştü sanırsam o fiyata değer. Bu incelemede dediğim çoğu şey yersiz gelebilir oyunu oynadığınızda, ondan dolayı remake'e bulaşmadan önce orijinali oynamanızı tavsiye ederim.

[code]Bu incelemenin tamamını okumak için [url=https://www.charew.com/silent-hill-2-remake-inceleme]Charew Gaming[/url] adresini ziyaret edebilirsiniz.[/code] [b]Korkunun Derinliklerine Bir Yolculuk: Silent Hill 2 Remake[/b] Silent Hill 2, korku oyunları dünyasında bir efsane olarak kabul edilir; psikolojik derinliği, rahatsız edici atmosferi ve oyuncuların zihninde uzun süre yer eden hikayesiyle tanınır. Bloober Team ve Konami tarafından geliştirilen Silent Hill 2 Remake, bu efsaneyi yalnızca yeniden canlandırmakla kalmıyor, aynı zamanda modern bir vizyonla zenginleştirerek hem orijinal hayranlarına hem de yeni oyunculara hitap eden bir başyapıt sunuyor. Bu yeniden yapım, sadece görsel bir yenileme değil; orijinal oyunun ruhunu korurken, oynanış mekaniklerini günümüze uyarlayan, hikayeyi derinleştiren ve Silent Hill’in sisli sokaklarını daha da ürkütücü kılan bir deneyim. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3530170158 [b]Hikayenin Kalbi: James Sunderland[/b] Silent Hill 2 Remake, özünde bir kayıp ve kefaret hikayesi anlatıyor. Hikayenin merkezinde, üç yıl önce eşini kaybeden James Sunderland var. James, sıradan bir adam; ne bir kahraman ne de bir savaşçı. Onu Silent Hill’e çeken şey, ölen eşi Mary’den aldığı gizemli bir mektup. Mektupta, Mary’nin onu “özel yerlerinde” beklediği yazıyor ve bu mesaj, James’in hem umutlarını hem de çaresizliğini ateşliyor. Arabasının yanında başlayan bu macera, oyuncuları James’in gözünden Silent Hill’in derinliklerine, bilinmezliklerle dolu bir yolculuğa çıkarıyor. Acaba Mary gerçekten hayatta mı, yoksa bu mektup James’in aklının bir oyunu mu? Bu sorular, oyunun ilerleyen saatlerinde cevap bulurken, aynı zamanda oyuncuyu kendi iç dünyasıyla yüzleşmeye zorluyor. Hikaye, orijinal oyunun sadık bir yansıması olsa da, remake versiyonunda eklenen sinematikler ve diyaloglarla daha da derinleşiyor. James’in eşini arayışı, sadece fiziksel bir yolculuk değil; aynı zamanda onun suçluluk duygusu, pişmanlıkları ve bastırdığı anılarla dolu bir iç hesaplaşma. Bu duygusal katmanlar, oyunun her anında hissediliyor. Örneğin, James’in sessiz anlarında yüzüne yansıyan ifadeler veya mektubu okurken titreyen elleri, remake’in modern grafik teknolojisi sayesinde daha çarpıcı bir şekilde aktarılıyor. Bu detaylar, oyuncunun James ile empati kurmasını kolaylaştırırken, hikayenin melankolik tonunu da güçlendiriyor. Silent Hill’in kendisi ise bu hikayenin sessiz bir ortağı gibi; kasaba, James’in zihnindeki kaosu yansıtan bir ayna görevi görüyor. [b]Sisler İçindeki Kasaba: Atmosfer ve Dünya Tasarımı[/b] Silent Hill 2 Remake, atmosferiyle oyuncuyu ilk dakikadan itibaren kendine çekiyor. Silent Hill kasabası, sisle kaplı sokakları, terk edilmiş binaları ve sürekli değişen gerçekliğiyle adeta canlı bir varlık gibi. Bu kasaba, sadece bir arka plan değil; hikayenin ayrılmaz bir parçası ve oyuncunun korkularını besleyen bir unsur. Silent Hill’in en belirgin özelliği, her yanı saran sis. Bu sis, görüş mesafesini kısıtlayarak oyuncuyu sürekli bir belirsizlik içinde bırakıyor. Yaklaşmadığınız sürece önünüzde ne olduğunu göremiyorsunuz; belki bir düşman, belki bir çıkmaz sokak ya da belki de hiçbir şey. Sis, yalnızca görsel bir efekt değil; aynı zamanda kasabanın ruhunu yansıtan bir sembol. James’in zihnindeki bulanıklığı, hatırlamak istemediği anıları ve gerçeği gizleyen bir perde gibi. Remake, bu sisi modern grafik teknolojisiyle yeniden inşa etmiş; sis dalgalanıyor, hareket ediyor ve bazen sizi yanıltmak için şekil değiştiriyor. Bu dinamik atmosfer, oyunun her anını daha gergin ve etkileyici kılıyor. Atmosferi tamamlayan bir diğer unsur ise ses tasarımı. Akira Yamaoka’nın efsanevi müzikleri, remake’te yeniden kaydedilmiş ve modernize edilmiş haliyle geri dönüyor. Bu müzikler, melankolik melodileri ve ani, ürkütücü notalarıyla Silent Hill’in ruhunu mükemmel bir şekilde yansıtıyor. Ancak sadece müzik değil; kasabanın ambient sesleri de korkuyu iliklerinize kadar hissettiriyor. Uzaklardan gelen bir yaratığın çığlığı, rüzgarda sallanan paslı bir tabelanın gıcırtısı ya da ayaklarınızın altındaki ıslak zeminin sesi… Tüm bu detaylar, Silent Hill’i yaşayan bir yer haline getiriyor. Remake’te eklenen yeni ses efektleri, örneğin sisin içinden gelen fısıltılar, bu deneyimi daha da yoğunlaştırıyor. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3530170377 [b]Oynanış Mekanikleri: Korkuyla Strateji Arasında[/b] Silent Hill 2 Remake’in oynanışı, orijinalin klasik yapısını modern bir çerçeveye oturtuyor. Bu bölümde, savaş, bulmacalar ve keşif mekaniklerini daha detaylı inceleyelim. James’in Silent Hill’deki düşmanlarla mücadelesi, oyunun en gergin anlarını oluşturuyor. Handgun, Shotgun ve Steel Pipe gibi silahlar repertuarda yer alıyor, ancak cephane sınırlı. Bu, her karşılaşmada bir seçim yapmanızı gerektiriyor: Savaşacak mısınız, yoksa kaçacak mısınız? Remake, savaş mekaniklerini akıcı hale getirmiş; James’in vuruş animasyonları ve düşmanların tepkileri, daha gerçekçi ve tatmin edici. Örneğin, bir mankeni çelik boruyla vurduğunuzda, onun bacaklarının titreyip yere düşmesi, fiziksel geri bildirimi artırıyor. Kaçma hareketi, remake’in en büyük yeniliklerinden biri. James, düşmanların saldırılarından son anda sıyrılabiliyor; bu, özellikle birden fazla yaratıkla çevriliyken hayatta kalmanızı sağlıyor. Ancak bu mekanik sınırsız değil; James’in stamina’sı sınırlı, bu yüzden her hareketinizi planlamanız gerekiyor. Örneğin, bir hemşire size bıçakla saldırırken, tam zamanında kaçarsanız, onun açığını yakalayıp karşı saldırı yapabilirsiniz. Bu dinamik, savaşları daha stratejik ve heyecanlı kılıyor. Silent Hill’in bulmacaları, oyunun temposunu dengeleyen ve zekanızı sınayan unsurlar. Remake, orijinal bulmacaları korurken, yenilerini de eklemiş. Örneğin, Brookhaven Hastanesi’nde bir bulmacada, eski bir şiirdeki ipuçlarını kullanarak bir kasayı açmanız gerekiyor. Şiirdeki her satır, kasanın bir rakamını işaret ediyor; ama ipuçları kasıtlı olarak belirsiz bırakılmış, bu da düşünmenizi gerektiriyor. Remake, bu tür bulmacaları daha interaktif hale getirmiş; kasayı açarken rakamları fiziksel olarak çeviriyorsunuz, bu da deneyimi daha immersif kılıyor. Bulmacaların zorluğu, seçtiğiniz moda göre değişiyor. Kolay modda, ipuçları daha açık ve çözümler daha basit; ama zor modda, birden fazla kaynağı bir araya getirmeniz ve mantık yürütmeniz gerekiyor. Bu esneklik, hem yeni oyuncuları hem de veteranları memnun ediyor. [b]Devam Eden Bir Miras[/b] Silent Hill 2 Remake, korkunun ve insan ruhunun derinliklerine inen bir başyapıt olarak, oyuncuları yalnızca bir kasabanın sisli sokaklarında değil, kendi iç dünyalarının en karanlık köşelerinde bir yolculuğa çıkarıyor. James Sunderland’ın hikayesi, kayıp ve pişmanlıkla örülü bir ayna gibi, hepimizin saklı gerçekleriyle yüzleşmesini sağlıyor. Oyunun her sahnesi, her sessiz çığlığı ve her gölgesi, bizi kendi geçmişimizin hayaletleriyle karşı karşıya bırakırken, Bloober Team’in modern dokunuşlarıyla bu deneyim adeta bir sanat eserine dönüşüyor. Silent Hill’in sisi dağıldığında, geriye sadece bir oyunun hatırası değil, ruhumuzda açılan yeni bir kapı kalıyor. Bu kasaba, hepimizin içindeki o kaçınılmaz gerçeği fısıldıyor: unutmayın, herkesin bir Silent Hill’i vardır. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3530170125 [code]Daha fazla inceleme ve oyun haberleri için [url=https://store.steampowered.com/curator/28040015]küratör sayfamızı[/url] ve [url=https://www.charew.com]websitemizi[/url] ziyaret edebilirsiniz.[/code]

[h1] ABSOLUTE CINEMA [/h1] Uzun zamandır denk geldiğim bir oyundu. Korku oyunlarıyla pek aram olmadığından başlamak zor olsa bile oynadığım hiçbir dakikasından pişman değilim. Bloober Team ortaya mükemmel bir REMAKE çıkartmış. Her detayı ve atmosferiyle mükemmel bir REMAKE olmuş. [h1] Bloober Team - Yapımcı Firma hakkında biraz bilgi [/h1] Çoğu kişi bu oyunun bu kadar kaliteli olmasını beklemiyordu. Yani Bloober Team'in geçmişine baktığımızda bu gayet normal bir şey ama burada unutulan bir şey var ki o da Bloober Team'in koyu Silent Hill fanı olması. Çalışanlar Silent Hill serisini o kadar fazla seviyor ki kendi yaptıkları oyunlarda Silent Hill'den esinlendiğini görebiliyoruz. Kısacası Silent Hill 2, Bloober Team için sadece bir korku oyunu değildi. Onlar için psikolojik gerilimin ve korku oyunlarının zirvesiydi. O yüzden Silent Hill projesine saygı, büyük bir özen ve detaylara dikkat göstererek yaklaştılar. İşte bu yüzden ben de dahil çoğu oyuncu ters köşe oldu. [h1] Original vs Remake [/h1] İlk versiyon 2001 yılında piyasaya sürüldü. Çıktığı dönemden kaynaklı olarak kamera açıları ve ağır mekanikler barındırıyordu. Sabit kamera açıları oyun için gerilimi ve tedirginlik hissini artırıyordu. Kontroller ise günümüze göre daha ağır olduğundan oyun ile uyuyordu. Orijinal versiyonun grafikleri çıktığı dönem için bile etkileyiciydi. Sis, ışık ve gölgelerin kullanımı kusursuz bir atmosfer yaratıyordu. Akiro Yamaoka'nın elinden çıkan ses efektleri ve müzikler de oyunun en güçlü yanlarından birisiydi. Oyun deneyimine unutulmaz bir psikolojik korku ve gerilim ekliyordu. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3523985527 REMAKE versiyonunda hikayeye büyük ölçüde sadık kalınmış. Ek olarak karakterlerin geçmiş hikayeleri ve karakterler ile etkileşim geliştirilmiş. Diyaloglar ve olay örgüsü daha anlaşılabilir yapılmış ki bence güzel olmuş. Bu tür geliştirmeler hikayeye dramatik bir ağırlık katıyor. Hala her şey açıklanmış değil ve keşfedilmesi gerekiyor. Bir de belirli sahnelerin ve bölümlerin genişletilmiş olduğunu da unutmayalım. Bu eklemeleri o kadar kusursuz bir şekilde yapmışlar ki sanki orijinal oyundan alınmış gibi duruyor. Omuz üstü kamerası ve modern aksiyon korku oyunlarına benzer kontrolleri ile oyun daha akıcı bir hale gelmiş. James'in hareketleri daha akıcı olmuş. Bu da keşfi daha eğlenceli bir hale getiriyor. Dövüş mekanikleri bence bir korku oyunu için yeterli hatta yerine göre şaşırtıyor. Saldırılar ve kaçışlar daha hızlı. Kısacası mekaniklerin günümüze az çok uyarlanması daha tatmin edici olmuş. [h1] Hikaye ve Arka Plan [/h1] Silent Hill 2'nin hikayesi, ölen eşinden gizemli bir mektup aldıktan sonra Silent Hill kasabasına gelen James Sunderland etrafında dönüyor. Zamanla ana karakterimiz James'in geçmişiyle, vicdanıyla ve içindeki bastırılmış gerçeklerle yüzleştiğini fark ediyoruz. Ek olarak burada biraz yan karakterlerden de bahsetmek istiyorum; [list] [*]Angela Orosco, babası ve erkek kardeşi (oe'ler) tarafından tacize uğradığı için travma geçiren genç bir kadın. Silent Hill, fiziksel bir yerden ziyade onun psikolojik acısını yansıtıyor. Hikaye travmanının kalıcı etkisini ortaya koyuyor ve oyuna trajik bir derinlik katıyor. Maalesef üzücü bir geçmişe sahip... [*]Eddie Dombrowski, zorbalık ve toplumdan dışlanmışlık yüzünden yıkılmış bir adam. İnsanların onunla sürekli alay etmesinden dolayı Eddie, zamanla daha saldırgan ve dengesiz bir hale geliyor. Artan paranoyası ve tehlikeli davranışları, sosyal istismarın zihin üzerindeki yıkıcı etkisini yansıtıyor. Açıkçası kendisini hiç sevmiyorum. Bana çok irite edici geliyor. Sinema'da elini sosun içine sokarak yemesi bile iğrenç bir durumdu. [*]Maria, tıpkı James'in karısı gibi görünen ama farklı bir kişiliğe sahip bir kadın. James için hem umudu hem de takıntıyı temsil ediyor. James'in bastırılmış arzularını, suçluluk duygusunu ve gerçeklikten kaçışını simgeliyor. James ile olan karmaşık ilişkisi bizleri James'in sorunlu zihninin derinliklerine çekiyor. [*]Ve son olarak Laura. Hastanede Mary ile gerçek bir bağ kuran saf ve masum bir çocuk. Diğerlerinin aksine Silent Hill onu etkilemiyor çünkü diğerlerini etkileyen suçluluk ve travmalardan yoksun. Hikayede varlığı masumiyeti ve umudu temsil ediyor. [/list] Silent Hill 2, sıradan bir korku oyunundan çok daha fazlası. İnsan zihninin karmaşık ve kırılgan yapısı hakkında mükemmel bir hikayeye dönüşmüş durumda. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3528549754 [h1] Ses Tasarımı ve Müzik [/h1] İlk oyunun ses efektlerini ve müziklerini yapan efsane Akira Yamaoka tekrardan REMAKE için işe koyulmuş. Açıkçası Akira Yamaoka'nın müzikleri ve ses efektleri olmasaydı Silent Hill'in aynı olacağını düşünmüyorum. " Theme of Laura " gibi parçalar oyunun duygusal tonunu belirlemekle kalmıyor, aynı zamanda oyunun ruhunu da yakalıyor. Ortamlardaki tüyler ürpertici uğultular, düşmanların boğuk sesleri ve ani sessizlikler tüylerimizi diken diken eden bir atmosfer yaratıyor. Bu inanılmaz ses tasarımı oyunun korkutucu havasının temelini oluşturuyor. Çoğu oyunda olduğu gibi ucuz jumpscare mekaniklerine güvenmek yerine, saf psikolojik gerilim kullanılarak korkuyu derin ve sürükleyici bir hale getiriyorlar. İşte bu yüzden ses tasarımı ve müzikler için efsane. Ek olarak "Theme of Laura" parçası aynı zamanda oyun tarihinin en ikonik bestelerinden birisi olarak kabul ediliyor. [h1] Grafikler ve Atmosfer [/h1] REMAKE versiyon da grafik konusunda oldukça başarılı. Ama burada unutmamamız gereken şey oyunu başarılı kılan sadece grafiksel kalitesi değil, yarattığı kusursuz ve mükemmel atmosfer. Her ortam farklı bir korku ve psikolojik gerilimi yansıtıyor. Sisli sokaklar, paslı hastaneler, nemli odalar ve terk edilmiş otel lobileri, bu ürkütücü atmosfere katkıda bulunuyor. Her bir bölümde ve mekanda çok ince detaylar işlenmiş. Karanlık koridorlarıyla hapishane bölümü hem fiziksel hem de zihinsel bir boğulma hissi uyandırıyor. Labirent bölümünde düşmanlar bizi kovalarken yaşadığımız panik ve kayıp yön duygusunu mükemmel bir şekilde yansıtmışlar. Çaresizlik hissi aşırı yoğun. Otel bölümlerinde ise geçmişin gölgesiyle yüzleştiğimiz şiirsel bir final bizi bekliyor. Oyun tarihinde böylesine yoğun, baskıcı ve psikolojik olarak uyumlu bir çevre tasarımına çok nadiren rastlanır. [h1] Oynanış ve Mekanikler [/h1] Silent Hill 2'nin mekanikleri basit ama tatmin edici bir oynanış sunuyor. Kamera açıları, hareket hissi ve düşman etkileşimleri özenle yeniden tasarlanmış. Saldırılar yerine göre şaşırtıcı derecede tatmin edici. Örneğin bana doğru yaklaşan bir hemşire'nin sol bacağına ateş ettiğimde dizinin üstüne düşüyor ve bir süre öyle kalıyor. Bunun gibi küçük detaylar oyuna ne kadar özen gösterildiğini gösteriyor. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3528155655 [h1] Gerilim ve Korku [/h1] Silent Hill 2, bildiğimiz jumpscare mekaniğinden uzak duruyor. Bunun yerine, sürekli artan bir baskı, ağır bir atmosfer ve delilik hissi yaratıyor. Psikolojik baskı ve korku hissini oluşturmayı çok iyi başarmışlar. Unutmayın. Bu oyunda korku sadece bir duygu değil. Bir atmosfer, bir zihniyet ve psikolojik yüktür. [h1] Düşman Çeşitliliği [/h1] Oyundaki düşmanlar, alt edilmesi gerekilen hedeflerden çok daha fazlası. Her biri James'in bastırılmış korkularını, duygularını ve suçluluk duygusunu somutlaştırıyor. Biçimleri, saldırı düzenleri ve sesleri kasıtlı olarak rahatsız edici. Elbette bir de Piramit kafa var. James için sadece bir düşman değil aynı zamanda James'in kişisel cezasının da bir simgesi. Sessizliği, tehditkar varlığı ve kaçınılmazlığıyla oyun tarihinin en ikonik figürlerinden birisi haline geldi. Yukarıda da bahsettiğim gibi düşman tasarımları sıradan korku unsurları olmanın ötesine geçerek hikaye anlatımının ayrılmaz bir parçası haline geliyor. [h1] Puanım 97/100 [/h1] ✨ [url=https://store.steampowered.com/curator/45377045-yuonderly/] Daha fazla inceleme için Küratörümü takip edebilirsiniz [/url]🍉