ELDEN RING İncelemeler

Oynanışı, boss ve sanat tasarımları, akıcılığı, açık dünyasının zenginliği, çeşitliliği, tekrar oynanılabilirliği... derken o 40 doların her centine değen oyundur. Hayatta 40 doların harcanabileceği daha iyi bir altarnatifi yoktur. Gelmiş geçmiş en iyi oyundur türünde. Oynamayanı dövüyorlar

Biz oyuncuları oyuna bağlı kılan, karakterimizle bütünleşmemizi sağlayan en kritik öğe özellikle Elden Ring gibi hikayesiyle öne çıkmayan bir oyun için atmosferdir. Elden Ring'de atmosfer yoğunlukla 3 temel öge üzerinden anlatılıyor: Oyun dünyasının anlatımı, Ses tasarımı ve Görsellik. FromSoftware’ın George R.R. Martin ile iş birliği yaptığı düşünülünce, anlatım açısından daha derinlikli ve vurucu bir hikâye bekleyenler için bir miktar hayal kırıklığı söz konusu olabilir. Diğer FromSoftware oyunlarında olduğu gibi burada da hikâyedeki boşlukları sizin doldurmanız bekleniyor. Her ne kadar bu kasıtlı bir tercih olsa da, oyunun oluşturduğu evreni de görünce "Keşke biraz daha detaylandırılsaydı." demeden edemiyor insan. Ses dizaynı olarak sanırım serideki en ortama kalan müzikler bu oyunda. Müzikler kesinlikle kötü değil fakat diğer oyunlardaki Nameless Song, Gwyn, Vordt of the Boreal Valley, Soul of Cinder veya Great Grey Wolf Sif gibi akılda kalıca spesifik müzikleri yok. Oyun içerisindeki çoğu müzik melodik olarak birbirinin tekrarıymış gibi hissettiriyor. Bu da onun en önemli içeriği olan Boss savaşlarının epikliğini aşağıya çekiyor. Oyunda, belki saatlerinizi harcayarak alt ettiğiniz ilk boss’tan sonra, önünüzde dev gibi duran, baktıkça kendinizi küçük hissettiren; rüzgarının adeta sizi buranın görkeminden uzaklaştırmaya çalışırmışçasına estiği Stormhill Castle’ın ne kadar büyük olduğunu hissediyorsunuz. Betimlemelerden de anlaşılacağı üzere, oyun beni daha ilk sahnelerinden itibaren görselliğiyle etkiledi. Kimi zaman yok olmuş bir dünyanın koruyuculuğunu üstlendiğimi hissettirdi, kimi zamansa bu dünyada ne kadar küçük ve önemsiz olduğumu gösterdi. Ve işte oyunun en göz alıcı yönü: Oynanış! Elden Ring gibi bir yapımda bosslara değinmeden geçmek imkânsız. Muhtemelen FromSoftware'ın bugüne kadar yaptığı en zorlu bosslar bu oyunda yer alıyor. İnanılmaz çevikler ve aralıksız saldırı kombolarıyla oyuncuya adeta nefes aldırmıyorlar. Bunun temel sebeplerinden biri ise oyunun önceki yapımlara kıyasla çok daha akıcı olması ve getirilen yeni summon (ruh çağırma) sistemi. Bu sistem, özellikle oyunu ilk kez deneyimleyenler için ciddi bir rahatlık sağlıyor. Açık dünyada karşılaşılan ejderha sayısı bir hayli fazla. Ancak ne yazık ki çoğu birbirine oldukça benzer hissettiriyor. Bu da oyuncuya, “Keşke daha az ama daha özgün ejderhalar olsaymış.” dedirtiyor. Oyunun ilk 40 saati boyunca boss savaşları oldukça çeşitli ve heyecan verici olsa da, bir noktadan sonra bazı bossların birbirine fazlasıyla benzemesi ya da önceki karşılaşmaların varyasyonları şeklinde karşımıza çıkması, deneyimi zayıflatıyor. Bu tekrar hissi, oyuncuda “bu bossu zaten görmüştüm” düşüncesini uyandırabiliyor ve savaşların özgünlüğünü gölgeleyebiliyor. Oyunun menü ekranı her ne kadar önceki FromSoftware oyunlarına kıyasla daha derli toplu dursa da hâlâ belli bir eskilik hissi veriyor. Örneğin, silahınıza bir Ash of War takmak istediğinizde ekranın büyük kısmını sadece bir silah PNG'si ve yazı kutuları kaplıyor. FromSoftware gibi köklü bir stüdyonun animasyon ya da en azından basit bir GIF bile koymaması, gerçekten can sıkıcı olabiliyor. Bir diğer mesele ise oyunun hâlâ Türkçe dil desteğine sahip olmaması. Türkiye'deki oyuncu kitlesi bu oyunu yere göğe sığdıramıyor; forumlarda, sosyal medyada övgüler diziliyor. Ancak sevgili FromSoftware, bu kadar yoğun ilgiye rağmen hâlâ bir Türkçe çeviriyi çok görüyor. Bu durum gerçekten kabul edilemez. Üstelik ortada çevrilecek milyonlarca kelime de yok. Elden Ring, içerik bakımından devasa bir yapım olsa da metin yoğunluğu açısından Kingdom Come: Deliverance II gibi hikâye temelli RPG'lerle yarışacak seviyede değil. KC2 daha küçük bir ekip tarafından geliştirilmiş olmasına rağmen 1.5 milyon kelimelik metni Türkçeye çevirebiliyorsa, yaklaşık 500 bin kelimelik Elden Ring’in çevrilmemesi hayal kırıklığından öteye geçmiyor. Sonuç olarak, sonlara doğru oyunla ilgili ne kadar olumsuz yönlerini söylesem de, Elden Ring hâlâ FromSoftware yeni bir Soulsborne oyunu yapmadığı sürece oynadığım en iyi oyunlardan biri olmaya devam edecek. Oyunlarla az çok haşır neşir olan biriysen bu deneyimi kaçırmaman gerektiğini rahatlıkla söyleyebilirim. BE SAFE MY FRIEND DON'T YOU DARE GO HOLLOW

oyun gayet güzel 100 lemeside bi okadar diğer souls lara oranla kolay bir oyun lakin bu oyundaki bütün kuş, ejderha ve köpek benzeri varlıkların ta amına koyayım

boss fightlarda 20. ölümden sonra neden aldım ki bu oyunu pişmanlık hissi 21. denemede bossu katletince gelen zevk alma hissiyatını inanılmaz bir deneyim; İkinci monitörde hiç kapanmayan youtube sekmesi ve her şeyi yapmış olduğu için sürekli olarak izlenilen Emin Çıtak videoları. Bu oyunu bitirilebilir bi hâle getirip bossları kendisine kilitleten mimic kardeşime de teşekkür ederim. Not: yakın dövüş oynamayı düşünen kardeşlerim sizden 5 kat ve daha fazla büyüklüğe sahip bir bossla karşılaşırsanız ne olduğuna dair en ufak bir fikriniz olmuyor, kamera açıları leş.

Kötü level-design kötü bosslar ve kötü düşmanlara sahip bir oyundur. Botw-like olmaya çalışıp onun 1/10'u kadar dolu ve kaliteli olmayan bir harita tasarlamışlar. Dark Souls formülünün açık dünyaya uyarlanması çalışılmış ve o da örnek aldığı oyunlara göre sınıfta kalan bir versiyon olmuş ve bu onu açık ara en abartılan ve en kötü fs oyunlarından birisi haline getiriyor ne yazıktır. Uzun lafı kısası 2022 yılında bile sıkan bir oyun formülünü(botw-like) souls ile birleştirmeye çalışıp ellerine yüzlerine bulaştırmışlar.

[h2]Kahve’nin Elden Ring İncelemesi Mini Sürüm[/h2] [h2]Peki nedir bu Elden Ring?[/h2] “Bu oyun çok zor” diyenleri duymuşsundur ya… İşte onlar haklı. (Souls türüne alışıksan değişir) Tabii bu büyücüler için geçerli değil! (Büyücü kardeşlerime selam olsun.) Başlıyorsun: manzara şahane, müzik efsane… derken ilk gördüğün düşman seni tek vuruşta mezara postalıyor. Yanlışlıkla kolay yoldan değil, direkt bossun yatağından girmişsin oyuna. Ölüyorsun, tekrar başlıyorsun, tekrar ölüyorsun… Bir noktada fark ediyorsun: Bu aslında bir RPG değil, dayak yeme simülasyonu. (Büyücüler hariç!) [h2]İnvade Sistemi[/h2] Rakibin tuhaf bir build ile gelmesi, “Bu ne ya?” demen ve ardından patates olman… 30 saniyelik dövüşten galip çıkınca kendini efsanevi savaşçı sanman… Yenilince “lag vardı” bahanesinin devreye girmesi… Her ölümde yeni küfür icat etme yaratıcılığı… Kılıçların, büyülerin, hatta tencere kapağı kalkanların bile meta olması… Ve tabii ki: yenince havalara uçmak, yenilince “O zaten level 999” demek. Bonus: Selam buradan Baran (OrionSirius) kardeşime kocaman bir selam. Sayısız kez VS attık, güldük, eğlendik, arada birbirimize “tatlı” sözler söyledik. Ama her zaman büyücü oynadığım için beni hedef aldı, zorbaladı. Ben de “Büyücülük Onurum” için sonuna kadar direndim. Yaşasın Büyücü Dernekleri, yaşasın mana barı! [h2]Kahve’nin Sevmedikleri[/h2] “Masum” görünen kuşların üzerimize roket gibi dalması. Evet, tek bir madde. Bu bile başlık açmama yetti. [h2]Kahve’nin Sevdikleri[/h2] Arkadaşlarla veya rastgele oyuncularla yapılan co-op savaşlarının keyfi. Silah ve büyü çeşitliliği sayesinde kendi stilini yaratabilmek. (Ben tabii ki sadece büyü kullandım.) Oyundaki kuş sürülerinin aslında gizli ajan olduğuna inanacak kadar paranoya yapabilmek. Sonuç:Elden Ring; sabır, refleks, strateji ve bolca küfür gerektiren bir şaheser. Büyücüler için ise… sadece mana barına bakmak.

Görsel ve sanatsal tasarım açısından gerçekten güzel manzaralara sahip bit oyun. Oynarken manzaraları sizi tatmin ediyor. Oynayış ve aksiyon anlamında da şikayet edilebilecek hiçbir tarafı olmadığını düşünüyorum. Hikayesel olarak da oynadıkça ve video izledikçe ortaya çıkan, oyunun içine mükemmel bir şekilde yedirilmiş ve gizlenmiş bir hikayeye sahip. Fakat genel souls oyunlarında oolduğu gibi hikayeyi önünüze sunmuyor hikayeye hakim olmak biraz daha sizin araştırmanıza bağlı. Bosslar keyifli, zorlayıcı olanları olsa da oyun mekaniğine alıştıktan sonra aşırı rahatsız edecek bir zorluğa sahip olmuyor. Tekrar tekrar oynamaya fazlasıyla müsait bir oyun. Farklı buildler ve oyun sonları denemek için fazlasıyla merak uyandırıcı. Keşfetme duygusu ile oyunda ilerlemek gerçekten heyecan verici bir hal alıyor. Souls oyunlarına başlamak için de fazlasıyla iyi bir tercih, checkpoint diyebileceğimiz grace sayısı mape güzel bir şekilde yayılmış biçimde.

İnsanların oyunun zorluğuna laf ettiklerini saatler harcamalarına rağmen olumsuz yönde puan verdiklerini gördüm. Gelin size kendi deneyimimi anlatayım. Önce oyunun kötü taraflarından başlayalım. MULTIPLAYER Multiplayer kısmı çok saçma bir mantığa sahip, ben oyunu arkadaşım ile beraber bitirmek için almıştım fakat multiplayeri sadece boss kesmek için kullanabileceğimiz bir yardım sisteminden fazlası olmadığını görünce ulan acaba oyunu geri iade mi etsek diye düşünmedik değil. Yine de bunun çok kolay bir çözümü var Multiplayer oynamanızı sağlayan modu kurup onun ile oynamak. Tek tük bugları olsa da multiplayer işini çözüyor. 60 FPS SINIRI Ulan arkadaş yıl olmuş 202X 60 fps gözlerimi kanatıyor. Bunun iki çözümü var ya gidip fps limitini kaldırmak için mod yükleyeceksiniz ya da Losless Scaling gibi bir uygulamadan kare çoğaltımı yapıp sınırı öyle kaldıracaksınız. Bu iki sorun dışında geçirdiğim süre boyunca oyunda kötü rezalet diyebileceğim bir yan göremedim. Hatta tam tersine bu oyun şu ana kadar oynadığım en zevkli oyunlardan biriydi. Gelelim oyunun zorluk kısmına. Oyunda bazı bosslar gerçekten sırf sanki sizi gıcık etmek için yapmışlar gibi hissettirse de bu sorunun çözümüde o bossa uyum sağlamak oluyor. Yaptığın build işe yaramıyor mu ? Build değiştirebilirsin. Bossu tek başına kesemiyor musun ? Mimic çağırıp iki kişi alt edebilirsin. Oyun insanların şikayet ettiği kadar zor değil. Sadece etrafı iyi keşfetmek ve biraz da saksıyı çalıştırmak lazım. oyunun yetersiz multiplayer sistemi ve 60 fps limiti yüzünden bir puan kıraraktan bu şahesere 9/10 diyor ve herkese bu oyunu deneyim edip uzun bir maceraya çıkmış gibi oynamasını tavsiye ediyorum.

ilk souls oyunum olduğu için kıyaslama yapamayacağım ama rahatlıkla şunu söyleyebilirim. oyunun yapımında emeği geçenlerin götü yanıyo galiba. ne kadar zorlasak oyuncular anamıza küfür eder acaba demişler ve başardılar. annenizi bataklığa sokup gömdükten sonra ölüsüne boşalayım. 1 bossu kesicem diye 20 takla atıyorum. yok şurada grace var onu aç, yok npc buga girdi onu düzelt, ananızı sikeyim. dağdan aşağı inecem 30 metre var, gidip bütün haritayı dolaştırıyonuz. uzaya çıkıp roketle gönderseydin orospu cocugu

"Siz Türkler oyun oynamayı bilmiyorsunuz. Siz hep lol ve cs oynuyorsunuz gidin biraz kaliteli oyun oynayın. Gidin Elden Ring oynayın çok güzel yaptım. Gidin biraz Japon oyunu oynayın kültürlenin siz anca, milli değerlerinizi sömüren oyunlar oynuyorsunuz. Ben oyunlarıma manzara koyuyorum." -Japon oyun yapımcısı Hidetaka Miyazaki