Recenzje Them and Us

co tu sie kurwa robi

Nie jest to rzecz dla każdego, zdecydowanie nie jest. Dla współczesnych graczy, przyzwyczajonych do prowadzenia za rękę i żądnych dynamicznej akcji Them and Us może się okazać czymś archaicznym i nieprzyswajalnym. Ale jeśli ktoś ma 30 i więcej lat, lubi horrory i pamięta jak wyglądały one 20 lat temu, ta gra będzie dla niego jak nostalgiczna podróż w przeszłość. Grając w TaU jesteśmy w rezydencji Spencerów z RE1, w zamku Saddlera z RE4 tudzież na Wyspie Cieni z Alone in the Dark 4. Pełno tu nawiązań i odniesień do klasyki gatunku, całe TaU to ukłon w jej stronę – tu trzeba nie tylko celnie strzelać w główki oponentów, ale i główkować (bo zagadek nie brakuje). Można psioczyć na drewniane animacje czy odstającą od dzisiejszych standardów grafikę, tylko po co to robić, jeśli w żaden sposób nie wpływa to na przyjemność płynącą z gry. Na plus zaliczyć należy także długość rozgrywki (kilkanaście godzin) oraz niezłą fabułę. Gra pozbawiona jest bugów i chodzi bardzo stabilnie. Tym, którzy nie lubią backtrackingu polecam dokupienie pakietu trzech specjalnych strojów dla głównej bohaterki. Czyni to podróżowanie po świecie znacznie przyjemniejszym dla oka.

Them and Us nie jest grą specjalnie odkrywczą. Rezydencja, zombie, zagadki - to już widzieliśmy w 1996 roku. Całość to miks starych Residentów (zombie, psy, siakieś mutanty) stopniowo przechodzący w klimat Alone in the Dark: The New Nightmare (stwory wyskakujące z portali). Gra nawet oferuje opcję wyboru 'czołgowego' sterowania i statycznych kamer (nie da się cofnąć wyboru po rozpoczęciu gry) i wtedy można odnieść wrażenie, że gra się w jakiś HD remaster gry z PS2. Mimo jednej czy dwóch zagadek które są (wg mnie) bardzo trudne w miarę uważny gracz nie powinien zbyt często 'łapać bloka'. Za pół ceny można brać. ___ Na moim sprzęcie gra nie wywaliła się ani razu, nie miałem też spadków fpsów.