Recenzje The Queen of Blackwood High

Brooke, dziewczyna jak wszyscy i nikt, przenosi się do fanika, znaczy nowej szkoły. Już na dzień dobry zdobywa psiapsiółę i wroga - wyniosłą, przemocową chuliganicę Kendrę, o której pięknych oczach złaknionych miłości nasza bohaterka będzie rozmyślać w wypaśnym mieszkaniu zamieszkiwanym pod nieobecność ciotki. W tle projekt z chemii. Co jest HOT: + w połowie gry można podążyć dwiema odrębnymi ścieżkami, romansu lub przyjaźni - i to są faktycznie różne drogi różniące się wydarzeniami, dialogami i artami; + dobre-złe, słodko-gorzkie zakończenia dla każdej ścieżki (choć trudno powiedzieć, które różniące się często tylko w tonie wybory do której bramki prowadzą...); + no są te okruchy uroczego, nastoletniego romansu, bez niekomfortowego rozerotyzowania; + każde visual novel w stylu nie-anime jest generalnie trochę na plusie. A co NOT: - no niestety, ta historia jest po prostu nudna (i piszę to jako osoba, której bardzo podchodzi motyw "królowa pszczół zakochuje się w dziewczynie spoza szkolnej elity", potrafię zbyt wiele tego typu wątkom wybaczyć). Gra niby próbuje przełamać schemat, ale ostatecznie wszystko bazuje na kliszach, i to takich prześwietlonych. Brooke jest tak nijaka, jak tylko główna bohaterka być może, charakter Kendry nie zostaje specjalnie zgłębiony, dwie postacie poboczne przypominają raczej rekwizyty (i zatrzaskują się w składziku w czasie jednej ze ścieżek, sądząc po ich nieobecności), świat przedstawiony jest ubogi, absolutnie wszystko kręci się wokół niezbyt porywających podchodów naszej dwójki. No żywcem nie ma tu elementu, na którym można byłoby się zawiesić, naprawdę trudno było mi się zmusić do odpalenia tej gry, zdarzało mi się przeklikiwać tekst bez specjalnego wczytywania się, tak bardzo te mdłe dramki mnie usypiały; - CGI to jest moment, przy którym grafik powinien szczególnie się przyłożyć (nie bez powodu w VN standardem są galerie). No tu się nie przyłożył; - tła generalnie wyglądają ładnie, więc po co psuć je paskudnymi elementami 3D? Ten misiek w sypialni wygląda jak byt z innego wymiaru; - sejfy nie lądują w chmurze (zachciało mi się dokończyć rozgrywkę na nowym komputerze, no i tak). "The Queen of Blackwood High" to dość mdła opowieść o platonicznym bądź nie uczuciu opartym na wierze, że każdy może się zmienić na lepsze (chyba, że nie jest materiałem na tru lova, to wtedy nie). To nie jest tak, że to totalna tragedia czy skok na kasę - to amatorska produkcja, której twórcy mają dobre chęci, mają opanowaną teorię, trzeba tylko teraz jeszcze rozbudowania warsztatu.