Recenzje Gloom

Bardzo ciekawy tytuł klimatyczny soundtrack, ładna oprawa wizualna, a nawet fabuła którą szczątkowo odkrywamy potrafi zainteresować nic tylko zagrać!

Napiszmy to sobie od razu - Gloom nie jest zbyt wielką grą, tak dosłownie, jak w przenośni. Względnie drobny tytuł, przywodzący na myśl chyba nieco bardziej tytuły mobilne, charakteryzujący się mroczną, retro stylistyką, rozgrywką typu roguelike oraz Lovecraftowym zacięciem. Ot, ambitna próba wymieszania kilku charakterystycznych składowych z wysokim poziomem trudności. W moim odczuciu, robi to całkiem bardzo dobrze. Nauka wzorów poruszania się oraz atakowania przeciwników, odkrywanie kolejnych przedmiotów oraz broni (których jest dość dużo, co jest znacznym atutem), a także olbrzymia losowość rozgrywki potrafią skutecznie przytrzymać przy grze, choć oczywiście ograniczona głębia całej pozycji raczej nie wystarcza na rozegranie zbyt wielu godzin. Walka jest zrobiona bardzo dobrze, uniki umożliwiają skuteczną obronę, jednak bez odpowiednio pragmatycznego podejścia nie będziemy w stanie tutaj zbyt wiele osiągnąć. Nie działa tu ani agresywna szarża wobec rywala, ani próba zdania się na refleks i spontaniczne decyzje - wyprowadzane ciosy mają stosowny delay, a dynamiczne "sklejanie" kombinacji ciosów wraz z przewrotami po prostu nie działa, mechaniki trzeba się po prostu nauczyć. To wszystko składa się na ciekawą pozycję, która jednak przez, jak mniemam, ograniczone zasoby ludzkie oraz finansowe jest po prostu ograniczona i schematyczna. W pewnym momencie po prostu zmuszeni jesteśmy przeprowadzać podejście za podejściem, licząc niemal wyłącznie na szczęście, mając przy tym nadzieję, że nie zapomnieliśmy który wróg atakuje w jaki sposób. Gloom szybko wyczerpuje się z interesujących rzeczy do zaoferowania, pozostawiając nas przy chęci, tudzież niechęci do ukończenia gry. Polecam zagorzałym fanom gatunku; raczej odradzam graczom, dla których ciągłe umieranie przy jednoczesnej utracie postępu wywołuje frustrację. W takim wypadku lepiej zagrać sobie w coś bardziej relaksującego, zamiast rzucać się w ten tytułowy zresztą mrok.