Recenzje GRANDIA II HD Remaster

Powiem krótko, jeden z najlepszych JRPG ever !

Sonic RPG brought me here because of soundtrack... It was worth it.

Bardzo Fajna i Wciągająca gra

Best game ever! What a shame that they dont make such bueaty love stories anymore ;/

yeeee, first one was better. Its not like i didn't enjoy it at all, but combat was pretty repetitive and unchallenging. Also stortelling was done somehow better than in previous game, yet it wasn't as immersive.

Znakomita, klasyczna produkcja jrpg, jedna z najlepszych tego typu gier powstałych na Segę Dreamcast i znacznie lepszy port niż ten dostępny na PS2. Pod względem fabularnym nieznacznie ustępuje pierwszej części, jednak wyraźnie przewyższa pierwowzór w zakresie mechaniki walki, systemu rozwoju postaci i grafiki. Jak większość jrpg to gra liniowa ale może dzięki temu historia przekonuje i produkcja jest niesamowicie imersyjna. No i ścieżka dźwiękowa autorstwa Noriyuki Iwadare jest wyjątkowa, zwłaszcza 'the moon of valmar' towarzyszący pojawianiu się Millenii. Wspaniały tytuł nie tylko dla miłośników retro. Zdecydowanie warto.

Grandia II ten tytuł budzi we mnie wiele wspomnień...po około 7 latach znów mam przyjemność zagrać w tą produkcjęł. Pół roku temu wyczytałem iż gra ma zostać wydana ponownie przez steam w zgodności z najnowszym oprogramowaniem i z nieco ulepszoną grafiką, czekałem więc z niecierpliwością, aż zapowiedzi ujżą światło dzienne. Grandia to stary klasyk RPG, którego śmiało moge polecić każdemu. Rozgrywka ma w sobie to coś, co sprawia, że upływające godziny są prawdziwą rozrywką dla każdego gracza. :D

Słabo reklamowany, japoński diament. Grandia 2, to obok Skies of Arcadia, mój ulubiony jRPG z konsoli Dreamcast i jeden z ulubionych w ogóle. Niestety, wśród polskich graczy niedoceniony, co chyba jest połączone z faktem, iż konsola Segi nigdy nie była specjalnie popularna w kraju nad Wisłą. Po 15 latach dostajemy w końcu ten diament w wersji PC, z podciągniętą rozdzielczością, podrasowaną grafiką (antyaliasing,cienie, nowe efekty), bajerami typu osiągnięcia, oraz co najważniejsze - nowym trybem trudności. Czy gra jest warta świeczki, tudzież cennego czasu miłośnika japońskich RPG? Jak najbardziej! Pomimo sztampowej fabuły (walka dobra ze złem, wędrówka kapłanki z japońskim wiedźminem u boku), na której wzorowali się chyba później twórcy Tales of Symphonia, jest to tytuł oferujący sporo frajdy. Co w nim takiego ciekawego? Ano system walki, łączący spokojny, turowy system, rodem z serii Final Fantasy z bardziej aktywnym trybem, gdzie gracz ma większą swobodę ruchu (znany z serii Tales of...). Połączenie znakomite i bardzo innowacyjne, jak na swoje czasy. Poza standardowymi komendami, mamy wpływ na ruchy przeciwnika, możemy kontrować jego ataki, bądź zupełnie je anulować swoimi posunięciami. Sami przeciwnicy nie pozostają nam dłużni i również korzystają z tych możliwości, co sprawia iż niektóre walki z bossami zapadaja w pamięć na długo po ich ukończeniu. Tak samo, jak dialogi pomiędzy naszym dzielnym wiedźminem, rodem z Japonii, a jego towarzyszem broni, ptaszkiem Skye. Główny bohater, to również sztampa, chłopak zabijający potwory i rozwiązujący problemy. Za pieniądze, oczywiście. Co mamy w grze? Wędrówkę przez miasta/wioski, dungeony, gdzie rozwiązujemy problemy okolicznych mieszkańców, kończące się z reguł walką z bossem...jest schematycznie, ale czyż jRPG nie są takie? W moim odczuciu, gra jest mniej liniowa, niż niektóre ówczesne produkcje (mamy częściową możliwość powrotu do wcześniej odwiedzonych lokacji). Co do wersji steam - gra miała kilka bugów podczas premiery, które szczęsliwie - szybko wyeliminowano. Sam, spotkałem się tylko z jednym problemem, kiedy zacinała mi się muzyka w jednym z dungeonów. Poza tym, rozgrywka jest płynna, niczym olej słonecznikowy. Jeśli nigdy nie graliście w Grandię, bądź nie słyszeliście o tej serii - to jest dobry moment na zapoznanie się z nią. Sam, przeszedłem ten tytuł kilkanaście razy na konsoli Segi, zresztą posiadam go w tej wersji po dziś dzień. Nie miało to jednak znaczenia, przy wydaniu wersji steam, ponieważ na Grandię zawsze znajdę czas, szczególnie, iż teraz można zagrać na wyższym poziomie trudności. Koszta niewielkie, a zabawy co niemiara. Szczerze polecam i trzymam kciuki za wydanie kolejnej dreamcastowej perełki - Skies of Arcadia.