Recenzje Vampire: The Masquerade - Bloodlines

kurwa wampiry. (grane na modach polecajka soczysta)

Absolute cinema

Ta zabugowana gra to jedno z najlepszych doświadczeń, jakie miałem w gamingowym świecie. Jasne, grafika mocno odstaje od współczesnych standardów, ale za to struktura questów to absolutna czołówka w historii gier.

SAMO GĘSTE #11: Vampire: The Masquerade – Bloodlines Moja relacja z uniwersum wampira jest dziwna. Lor jest bez dwóch zdań bardzo ciekawy, a fantazja grania wampirem jest oczywiście pociągająca. Z drugiej strony sam system rpg to jak słyszałem "świetny system, w którym nikt nigdy nie poprowadził dobrej sesji". Growo w serii trochę dzieje się w sferze indie (recenzowałem swego czasu visual novel w tym świecie), ale jeśli chodzi o rzeczy większe czasami wspomina się o kontynuacji Bloodlines. Prywatnie nie wiąże z nią nadziei. Zmieniała developerów tsk często że jest w którymś już kręgu development hellu, w założeniach odeszła od rpgowości pierwszej części i ma nieracjonalne oczekiwania ustawione przez poprzednika. Vampire: The Masquerade – Bloodlines to zdecydowanie gra, którą trudno przebić. Jest nie bez przyczyny kultowym klasykiem gier rpg i w miejscach gdzie błyszczy jest znakomita. Ale jest to trochę sytuacja trzech ston, The good, the bad and the ugly. The ugly można postrzegać z perspektywy graficznej i tak, nie zestarzało się to za dobrze, acz nie ma co mówić wciąż widać wizję która za tym stała. Czy to wesignach postaci i przeciwników czy w niektórych lokacjach ociekających klimatem. Bardziej chodzi mi tu o jakość techniczną projektu. Bugi i crashe się zdarzają i dobrze zagrać z fanowskim patchem. Fanowski patch ma zresztą nie tylko bugfixy. Gra ma bowiem kilka problemów z pacingiem, np niesławny poziom w kanałach, który dłuży się niesamowicie, ale dzięki patchowi możemy (i powinniśmy) go skipnąć. To wyziera nam właśnie the bad. Kanały są bowiem sekcją combatową, a combat w grze jest lekko mówiąc taki sobie. Cieszy mnie, że nie jest ezoteryczny i niezrozumiały, ale zaklikiwanie przeciwników przerwane okazjonalnym skillem do najprzyjemniejszych nie należy. Był też w grze jeden boss, którego zwyczajnie nie mogłem pokonać i musiałem uciec się do cheatów. To wszystko brzmi dość problematycznie ale rozważcie to. Jeśli mimo tego gra i tak ląduje w serii samo gęste to the good musi być czymś wyjątkowym. I zdecydowanie jest. Bloodlines odnosi sukces na płaszczyźnie, która subiektywnie jest dla mnie najważniejsza czyli quest design, writing i rozwój postaci. Writing jest kapitalny. Uczucie bycia nowym wampirem w sieci starożytnych graczy nigdy nas nie opuszcza. Gra z resztą rzuca nam cały panteon intrygujących i godnych zapamiętania postaci, które reprezentują doskonale obecne w settingu klany. W tym kontekście mamy też wspaniałe lokacje ociekające klimatem jak na przykład malkawiańska posiadłość albo opuszczony hotel (przez niektórych uważany za jeden z lepszych horrorowych poziomów w historii gamingu). Wspomniałem o klanach i malkavianach. Wybór klanu to jedna ze znakomitych fasad rozwoju postaci i może mieć ogromny wpływ na to jak bęzziemy grać. To jak mocno zmieniają się np malkaviańskie dialogi, no widać napracowanko. Ogromnie zmienia też grę wybór Nosferatu. Nie możemy się bowiem pokazywać śmiertelnikom, ergo siedzimy w kanałach. Fajnie że opcja jest ale nie wybierajcie tego klanu na start. Rozwój postaci natomiast to też coś co było dla mnie bardzo satysfakcjonujące bo czułem że upgrade coś dają. Plus doświadczenie zdobywamy na zakończenie questów, które są świetne. Nie ma za to grindu i nie ma obligacji do walki co doceniam. Z questów właśnie jest wiele dobrego. Przyjdzie nam zajmować się własnym ghulem, uprawiać ciemne interesy z sanitariuszem który sprzedaje wampirom krew i wiele więcej. Nie będę spoilerował. Wampira polecił więc każdemu fanowi rpg. Tak jank jest obecny i combat ssie, ale mimo wszystko jest to action combat więc nie utoniemy w milionie nieczytelnych okienek. Bloodlines jest więc strawne i nie trzeba za dużo cierpieć by doświadczyć tej historii. A jeśli w ogóle jest się fanem wampiryzmu i intryg to tym bardziej zapraszam.

amazing game with unforgettable characters even though the ending was rushed very addicting, worse than fentanyl and absolutely worth the money