Recenzje Warplanes: Battles over Pacific

very realistic

Grę mogę polecić każdemu kto posiada gogle VR. Na dzień wystawienia tej recenzji mam na liczniku 8 h. Gra graficznie wygląda bardzo dobrze i ma dobrą optymalizację. Jej wydawcą i producentem jest polskie studio. Cena jest niska. W grze mamy dostęp do samolotów amerykańskich jak i japońskich a w skład naszego uzbrojenia wchodzą działka, karabiny pokładowe, rakiety, bomby czy torpedy. Samoloty kupujemy za punkty doświadczenia rozwijamy w trybie SP podnosząc ich statystki jak szybkość, zwrotność, prędkość wznoszenia, pancerz, ilość amunicji itp. możemy też w dowolny sposób malować poszycie samolotów w różnych wzorach kamuflażu, dodawać oznaczenia i grafiki. Tryb SP skupia się na różnorodnych misjach od walk powietrznych, zestrzeliwaniu bombowców do bombardowania celów naziemnych ruchomych lub stacjonarnych. Zatapiamy okręty wroga lub osłaniamy własne jednostki naziemne lub powietrzne. Każdą misję rozpoczynamy startem kończymy lądowaniem na lotniskowcu. Dźwięki zrealizowane są bardzo dobrze. Słychać pracę poszycia samolotu i urządzeń pokładowych dźwięki wybuchów trafień, wystrzałów itp. brzmią naprawdę dobrze. Oprócz trybu SP mamy tryb MP i kooperacji składający się z różnych misji tak jak tryb kampanii. Są dostępne podstawowe tryby jak deathmatch i teamdeathmatch, w których konkurujemy wraz z innymi graczami o dominację i miejsce na globalnej tabeli wyników. Pomimo małej wagi 600MB gra wydaje się być rozbudowana, misje urozmaicone. Przeciwnicy AI w trybie advanced, w którym nie widać HUD i oznaczeń ułatwiających rozpoznanie przeciwnika od sojusznika są wymagający. Tryb default jest stosunkowo prosty i mamy nawet autocelowanie pod jednym z klawiszy, używanie którego nie polecam bo odbiera to całą satysfakcję. Sterowanie oparte jest na kontrolerach ruchu gdzie samolotem operować można przy użyciu śledzenia ruchu kontrolerów lub za pomocą klawiszy i gałek analogowych. Polecam używanie choćby domowej roboty drążka (skonstruowałem taki z prostego kija od mopa i nasadki hydraulicznej, w której osadzam prawy kontroler). Takie rozwiązanie wpływa na skuteczność w sterowaniu i celowaniu. Podnosi też stopień immersji. Do wad zaliczyć mogę małą ilość graczy hostujących rozgrywkę w trybie MP. Na szczęście trafilem fo grona pasjonatów tejże gry z różnych zakątków świata. Wielkiej Brytanii, USA czy Niemiec. Myślę, że w miarę popularyzacji tytułu tryb MP będzie bardziej zaludniony. Z mniejszych błędów, które z pewnością będą wyeliminowane w kolejnych łatkach. Zauważyłem, że bomby podczepione pod samolotem przy zrzucie spawnują się tuż pod fotelem w kokpicie i przebijają swoja teksturą teksturę kokpitu. Błędów większych nie ma i co najważniejsze gra nie zawiesza się i nie klatkuje. Na specyfikacji mojego komputera tj. CPU AMD Ryzen 7 2700x, grafice RTX 2060 6 GB, 16 GB RAM DDR4 i dysku HDD w opcjach Steam VR podbiłem rozdzielczość renderingu ze 100% do 250% i gra chodziła bez spowolnień animacji. Co do otoczenia i krajobrazu są to wyspy, woda, sprity 2D drzew palmowych, drogi, mosty, i proste trójwymiarowe zabudowania. Misje odbywają się w dzień, nocy, przy wschodzie i zachodzie słońca. Efektów pogodowych i flary promieni słonecznych brak. Gorąco polecam grę wszystkim, którzy lubią klimaty 2 wojenne i front na Pacyfiku. Grając w ten tyt. automatycznie przypomniały mi się filmy jak Pearl Harbor, gry Battlefield 1942, czy MOH Pacific Assault. UWAGA! Odnośnie komfortu i doznań natury błędnikowej. Tyt. może wywołać ze względu na intensywność doznań nudności. Rozgrywka jest naprawdę dynamiczna i o wiele szybsza w porównaniu z poprzednią częścią gry w realiach I wojny. Na mnie nie robi to wrażenia bo na VR gram od jakichś 5 lat ale osobom początkującym polecam ustawić w opcjach gry tryb komfortu jak winieta itp. Gry nie można nazwać symulatorem lotów jest to tytuł bardziej arcadowy z domieszką symulacji. Z czystym sumieniem polecam.