Recenzje Ys IX: Monstrum Nox

przyjemnie się grało

Plusy: Zacznę od mechaniki - mamy tu dosłownie Ys VIII z dodanym skakaniem po dachach. Każdy fan serii będzie więc zadowolony. Walka jest szybka, a muzyka jak zwykle doskonała i cieszę się że kupiłam wersję z pełnym soundtrackiem. No i jest Dogi. Straszna szkoda, że podobnie jak w Lacrimosie nie jest częścią drużyny, ale ważne jest jest :) Nasza drużyna jest różnorodna i zapewne każdy znajdzie swojego ulubieńca (chociaż ostatni członek druzyny dołącza zbyt późno według mnie). W dodatku, nawet na premierę angielskie tłumaczenie jest w porządku (nie powtórzono błędu jak przy Lacrimosie). Minusy: To co mnie jednak zabolało to fabuła. Seria nie słynęła z wiekopomnych historii aż do czasu Lacrimosy. Jednak od czasu ósemki moje oczekiwania wzrosły pod tym względem. Tam mieliśmy motyw przetrwania na wyspie jako rozbitkowie, odkrywanie tajemnic wyspy oraz dinozaurów i Danę, której historia łamie serce (w pewnym momencie miałam łzy w oczach!). A tutaj cofnęliśmy się do czasów pierwszych odsłon serii (tak, na ciebie patrzę Ys III: Wanderers from Ys). Historia nuży i choć chciałam się wciągnąć - to nie dałam rady. Druga sprawa to mechanika twarzy innych osób niż Monstrum, np. u Dogiego. Wiem, że dla większości to pierdoła, ale boli mnie gdy animacja jego twarzy jest gorsza niż w poprzedniczce. Jak to możliwe?! Co się stało, że biedak wygląda jak po miesięcznym leczeniu w zakładzie odwykowym? Trzecia to miasto. Czuję się w nim uwięziona jak w Dragon Age II. A przecież Ys słynie z pięknych lokacji. Podsumowując: grę z czystym sercem polecam fanom serii który już wymaksowali poprzedniczki. Całej reszcie odradzam zakup. Kupcie sobie Lacrimosę (podobna mechanika do IX ale dużo lepsza historia), Ys Origins/Ys: The Oath in Felghana (moim zdaniem najlepszy system walki w serii, przy czym Oath to najlepsze wprowadzenie w serię). Po prostu nie zaczynajcie przygody z YS od tej części bo sie odbijecie i stracicie okazję do poznania świetnej serii. Zwłaszcza że gra jest krótsza niż poprzednia część. P.S. Grę ogrywałam na padzie od XBOX360 i nie było problemów. P.S.S Pierwsze podejście zajeło mi 40 h.

- Adol ucieka z więzienia i jest poszukiwany. - Adol dostaje kulką z pistoletu. - Adol zostaje przeklęty i staje się edgy. - Adol jest w drużynie superbohaterów ukrywających swoją tożsamość. - Adol walczy z potworami z innego wymiaru. - Adol otwiera bar. - Adol biega po ścianach i dachach jak asasyn. A to dopiero początek gry więc nawet nie zaspojlerowałem niczego. Warto. Świetna historia, świetny gameplay, świetna muzyka i naprawdę wciąga. Supermoce oraz bieganie po dachach miasta Balduq wprowadzają dość sporo urozmaicenia do gameplayu podobnego do Ys VIII: Lacrimosa of Dana, co oznacza udany mix walki i platformowania z elementami RPG. Gra dobrze balansuje pomiędzy przyjaznością dla nowych graczy oraz odniesieniami do poprzednich części, a także fabuła jest jedną z najlepszych jakie ta seria widziała. Tylko mała uwaga dla weteranów serii Ys: jak gra informuje że dla weteranów poziom Hard jest odpowiedni to lepiej się posłuchać. Normalny jest łatwy.

Od strony mechaniki rozgrywki wszystko jest ok, niestety od strony fabularnej gra leży po całości. Historia jest po prostu głupia i nudna do tego nieudolnie zaprezentowana, większość świata to miasto w którym nic się nie dzieje, zadania pobocznych postaci też nie wprowadzają nic ciekawego. Ogólnie pozostawiłbym tą grę bez oceny, jest to średnie jrpg ale da się pograć. Niestety patrzę na ten tytuł przez pryzmat „YS VIII: Lacrimosa of Dana” i porównując te dwie produkcję nie mogę znieść faktu jak bardzo spadła jakość względem poprzedniczki. Kupiłem tą grę w ciemno ze względu na poprzednią odsłonę i się zawiodłem.