System Shock: Enhanced Edition İncelemeler

Güzel eğlenceli bir oyun.

baya baya eski bir yapım günümüz pcleri açsın diye azıcık üzerinde oynanmış o kadar oyun aynı, sadece nostalji yapmak isteyenleri sarar başka kimseye yada yeni tanışanlara hitap etmez

Oyun güzel, hikayesi ve müzikleri vs her şeyi güzel. Ama oyun çok eski, aşırı outdated. Çoğu kişiye ilk başlarda zor gelebilir o yüzden RPG sevenler veya System Shock 2 oynadıktan sonra bunu oynamak isteyenlere öneririm.

[b]"Kendine bir bak, Hacker. Etten ve kemikten yapılma acınası bir canlısın, koridorlarımda nefes nefese ve terleyerek koşuyorsun. Kusursuz, ölümsüz bir makineye nasıl karşı çıkabilirsin ki?"[/b] Fps türünde öncü olan System Shock serisinin, hiç konuşulmayan ilk oyununu bitirdim ve sizlere görüşlerimi anlatmak istiyorum. Öncelikle söylemeliyim ki bu oyun herkese göre değil. Eski olması nedeniyle ilginizi çekmeyebilir. Hatta ilk başta ben de ön yargı içerisindeydim. Ama şans verdiğimde bir başyapıtla karşılaştım. Hikaye ile başlayacağım çünkü bu kısımda anlatılacak pek bir şey yok. - Hikaye: Hikaye 2072 yılında geçiyor. İsimsiz bir hacker olan ana karakter, TriOptimum firmasına ait Citadel İstasyonunu hacklemeyi dener fakat başarısız olur ve istasyona, TriOptimum yöneticilerinden biri olan Edward Diego'ya götürülür. Edward Diego ise kendisine bir teklif sunar. O sıralarda Citadel'de bir deneysel mutajenik virüs vardır ve Edward Diego bunu karaborsada kimyasal silah olarak satmayı planlamaktadır. Bunun için ana karakterimize ihtiyacı vardır. Eğer hacker kendisine yardım ederse; tüm suçlamaların kaldırılacağını, hatta askeri sınıf bir nöral implanta erişim hakkı alabileceğinin sözünü verir. Hacker kabul eder ve Citadel İstasyonunun kontrolüne sahip SHODAN isimli yapay zekayı hackler. Söz verildiği üzere nöral implant ameliyatı olur ve ameliyat sırasında altı aylık bir komaya girer. Komadan uyandığında ise diğer insanları ya mutasyon geçirmiş, ya cyborglara dönüştürülmüş ya da ölmüş bulur. Buradan itibaren oyun başlıyor. Olay örgüsünde anlatılacak pek bir şey yok. Hikaye anlatımı ise yerde bulduğunuz ses kayıtları ile sağlanmaya çalışmış. Ama diğer oyunların aksine burada okumanız şart. Oynanışta tekrar bu konuya değineceğim; o yüzden başka önemli bir konuya geçiyorum: SHODAN. SHODAN, bence oyun dünyasının en iyi karakterlerinden biri. Kendisinin bir tanrı (veya tanrıça) olduğunu iddia edecek kadar egoist, tüm insan ırkını yok edebilecek kadar nefret dolu. Öldürdüğümüz böcekler bizim ne kadar umurumuzda ise, bu ürkütücü yapay zeka da insanları o kadar az umursuyor. Aslında SHODAN, konsept açısından GLaDos'a oldukça benziyor. Sonuçta ikisi de, büyük bir tesisi yöneten yapay zekalar. Kısaca bahsetmek istediğim şey, oyunun hikayesini sevmemin sebebinin SHODAN olduğu. Ama System Shock'un öne çıktığı alan hikaye değil, oynanışı ve atmosferi. - Oynanış: İlk önce şunu demek istiyorum: Game design açısından oynadığım en iyi oyun sanırım bu. Amacımız SHODAN'ı yok etmek ve bunun için Citadel'in 9 katını özgürleştirip, SHODAN'ın o sıralarda yaptığı planları altüst etmek. Bunun için bulunduğumuz katın her yerini keşfetmeli ve karşımıza çıkan kameraları ve enerji kaynaklarını yok ederek güvenliği azaltmalıyız. Keşfederken bulduğumuz ses kayıtlarını da dinleyerek ne yapmamız gerektiğini bulmalıyız. İşte hikaye kısmında söylemediğim buydu. Ses kayıtlarını okumaya mecbursunuz çünkü arkalarında birer bulmaca saklıyorlar. Bu bulmacaları çözdüğümüzde sonraki kata çıkan yolu buluyoruz. Yine aynı şekilde SHODAN'ın planları için nereye gidip, ne yapmamız gerektiğini bu ses kayıtları söylüyor. Düşmanlar ise ayrı bir dert. Özellikle oyunun başlarında kolay kolay ölmüyorlar ve bu sayede ortamı iyice geriyorlar. Aynı zamanda (çok uzun sürmeyen) cephane sıkıntısı ve fazla yere sahip olmayan bir envanter var. Fakat oyun ilerledikçe daha güçlü silahlara, daha iyi ekipmanlara veya güncellemelere ve o katın yeniden dönüştürme ünitelerine sahip oluyoruz. Bu ögeler zaman içinde güçlendiğinizi hissettiriyor ve öldüğünüzde, kaldığınız yerden devam etmenize rağmen geriliminden kısmıyor. - Atmosfer: Oyunu oynamaya başladığımda ilk dikkatimi çeken şey atmosfer olmuştu. Duvarlarda kanla yazılmış yazılar, ölü cesetlerin yanında bulduğumuz ses kayıtları ve ışıklandırma gibi etmenler, atmosferi farklı bir noktaya taşımış. Ayrıca (benim gibi) bilim-kurgu türünü seviyorsanız; System Shock'un atmosferi sizin için daha da etkileyici olacaktır. Umarım Remake'de de aynı atmosferi koruyabilirler. - Müzikler: Greg LoPiccolo tarafından bestelenmiş bu müzikler, hayatımda dinlediğim en iyi albümü oluşturmamakla beraber, dinlerken zevk aldığımı da belirtmeliyim. Sıkıldığımda intro hariç çoğunu dinlemem ama oyun içinde dinlerken keyif aldım. O yüzden müzik kısmında da bu oyun beni tatmin etti diyorum ve incelemenin son kısmına geliyorum: Enhanced Edition'ın oyuna ekledikleri... - Enhanced Edition: Dürüst olayım; ben orijinal versiyonu oynamadım. O yüzden pek fazla karşılaştırma yapamayacağım. Benim bildiğim farklardan ilki fare bakışı. Orijinal versiyonda kamerayı döndürebilmek için fareyi ekranın köşelerine götürmeniz gerekiyor. Bu versiyonda ise günümüzdeki Fps oyunları gibi kamera, fareye bağlı hareket ediyor. Bunun haricinde değiştirilebilir klavye ve fare kontrolleri, FOV ayarları, 4K'ya kadar çıkabilen çözünürlük gibi başka eklemeler de yapılmış. Biraz düşününce hangi versiyon ile oynamanız gerektiğini anlıyorsunuz. Sözün kısası, ben bu oyuna bayıldım. Deus Ex ile beni kendine hayran bırakan Warren Spector ve ekibi, beni yine aynı duygular içerisinde bıraktı. Evet dediğim gibi, bu herkese göre bir oyun değil. Fakat bir klasik olduğu, bir başyapıt olduğu aşikâr. Remake için büyük umutlarım var ve umarım bu seri ile daha fazla insan tanışır. Bu sıkıcı incelememin sonuna gelmiş oluyoruz. Görüşlerimi okuduğunuz için teşekkür ederim, kendinize iyi bakın ve keyifli oyunlar.

Gerçekten zamansız bir şaheser, zorlayıcı gelebilir oyun kontrolleri vs, ama alıştıktan sonra öyle bir akıyorsunuz ki level 1 den level 9'a nasıl geldiğinizi bile fark etmiyorsunuz. 8.5/10

Zamanının ötesinde bir oyun olduğu kesin. Fakat günümüzün gerisinde mekanikleri var. Arşiv ve nostalji amaçlı olarak oynanabilir ama sürükleyici olamıyor.

Oynamak için çok uğraştım, ama gerçekten günümüz için çok eski kalıyor. Kontroller kütük gibi, seslendirme ile metin uyumsuz; bir de sürekli çalan o müzik yok mu, ah o müzik. Remake çıkmadan oynayayım demiştim de zamanıma yazık. Zaten yarın çıkıyor.

Yani Enhanced Edition pek de oyunu o eski DOS hantallığından kurtaramasa da kontrolleri kendinize göre ayarlayıp iyice alıştıktan sonra oyun eğlenceli geliyor. Cutscene ler küçük ama güzeller öldüğünüzde çıkan videoyla açılış introsu çok iyi. Retro severlerin bayılacağı, ama normal sıradan birisinin "Üffff bu ne mk" diyip kapayacağı bir cinsten. Çünkü oyun zor. 50 farklı tuş atıyosunuz başlamadan önce. Sonra baktım işin içinden çıkamıyom, bi tek reload ı r ye atayıp kalan kontrolleri varsayılanda oynadım. Oyun bir DOS oyunu için çok iyi. Normal bir oyun için bile iyi. Arkada sürekli çalan o müzik bir zaman sonra baş ağrısı yaratıyor çünkü sürekli aynısı çalıyor. Oyunun arayüzüne alışılması zor, ama bu da kontrol mevzusu gibi alışılabilir cinsten. Hikaye çok ilgimi çekmedi, ama adamlar emek vermiş. Sağdan soldan cesetlerden çıkan ses kayıtlarını dinleyerek olayların nasıl ilerlediğini anlıyorsunuz. Hack mini game i çok iyi düşünülmüş ama kanser eden düzeyde sürekli bir renk cümbüşü patlaması oluyor başınız ağrıyabilir bundan. Vs vs. Remake nasıldır bilmiyorum ama bu oyuna gerçekten de remake lazım bir şeymiş deneyebilirsem onu da denemeyi düşünüyorum.

Kısa bir özet istiyorsanız direk en sona atlayabilirsiniz. "Mükemmel" kelimesi haricinde söyleyecek söz bulamıyorum. 1994 yapımı bir oyunun günümüzdeki oyunların %90'ının toplamından bile daha iyi olması insanın ağzını açık bırakıyor. Hikaye desen sıradan bir rogue-AI hikayesinden çok daha fazlası; SHODAN insanlığı tehdit olarak gören ufak bir arızalı robotçuk değil, SHODAN kendini bir tanrı olarak gören ve insanlıktan tiksinen, bizi bir böcekmiş gibi gördüğü için ezmek isteyen, egoist bir yapay zeka. Edward Diego adında birisinin gemiye "spoiler olacağı için söyleyemeyeceğim belli bir nedenden dolayı" bir hackerı, yani bizi, gemiye getirip SHODAN'ı hackleyerek sınırlamalarını kaldırması ile oyun başlıyor. Uykuda geçirdiğimiz altı ayın sonunda koskoca uzay üssünde SHODAN ve cyborgları tarafından öldürülmeyen veya mutantlaştırılmayan tek insan biz oluyoruz. Oynanış desen zaten şahane, açar 2050 yılında bile oynarım ben bu oyunu. Zekice tasarlanmış 9 kattan oluşan (artı 1 Reactor ve 4 Grove katı) Citadel Station'da dolanarak SHODAN'ın insanlık için yaptığı şeytani planları bozuyoruz. Bunu yaparken de bir sürü farklı silahtan ve gece görüşü, multiview, haritalandırma ünitesi, hefe belirleyici, kalkan gibi birçok askeri düzey aletten faydalanıyoruz. Oyun camiasıyla ilgilenen çoğu insan Bioshock serisindeki yeniden canlanma olayının System Shock'dan esinlendiğini bilir, Cyborg dönüştürme ünitelerini yeniden canlanma ünitelerine çevirebiliyoruz ki zaten SHODAN dokunmadan önce yenilenme üniteleriydi onlar. Bulmacalar da gerçekten yeni nesil oyunların aksine çok zekice tasarlanmış. Yeni nesil oyunlar ile eski nesil arasındaki farka değinmişken şunu da belirteyim: System Shock da tıpkı eski nesildeki diğer çoğu oyun gibi size neyi yapmanız gerektiğini söylüyor ama nasıl yapılacağını çözmek size kalmış. Etraftaki E-Mail'leri ve logları toplayarak ve dinleyerek neyi nasıl yapacağınızı kendiniz çözmeniz gerek ve bu da oyunun atmosferine cuk diye oturmuş durumda, hatta atmosferi eşsiz yapan öğelerden birisi de bu. Evet, Oyunun atmosferi gerçekten de muazzam. SHODAN'ın sesini duymak dahi insanı titretmeye yeterli. Yeni bir odaya girerken, köşeleri dönerken hep dikkatli olmanız gerekiyor yoksa tek mermiyle yere yatabilirsiniz. "Bir tarafta haritayı açıp gözünüzü radardan ayırmamalısınız, her köşeyi dönerken eğilip kontrol etmelisiniz, kapıları açar açmaz içeri dalmamalısınız, büyük bir yere girdiğinizde etrafınıza bakarken ölmemek için multiview açmalısınız" gibi ufak detaylar diğer çoğu oyunun aksine System Shock'da ilerlemeyi kolaylaştıran basit mekanikler olarak kalmıyor, hayatta kalabilmek için çok önemli roller oynuyorlar. Özellikle SHODAN'ın bütün planlarını ve deneylerini durdukduktan sonra son katlara giderken tedbirli olmak ve her aleti ve geliştirmeyi kullanmayı bilmek çok işe yarayacak çünkü son iki katta yeniden canlanma ünitesi yok. Daha fazla uzatmak istemiyorum, kimse okumayacak sonuçta: Bir oyun sayısız efsaneleşmiş kült oyuna ilham verebiliyor, yayınlanışından 20 sene sonra bile efsaneler efsanesi olarak anılabiliyor, tekrardan yapılabiliyor, oynanabiliyor ise bir insanın o efsaneleşmiş oyunu oynamamak için hiçbir nedeni olmamalı. Şimdiden iyi oyunlar. 100/100

[h1]Döneminin en büyük oyunlarından biri. Gerilim ve öngörülemeyen sürprizlerle dolu devasa, sürükleyici bir bilim kurgu macerası. Bu bir efsane. [/h1] [b]Nightdive Studios[/b]'un bu klasiği canlandırdığını ve tekrar satın edinilebilir ve oynanabilir hale getirdiğini görmek çok güzel. [b]Nightdive Studios[/b], 2018'de yeniden düzenlenmiş sürümün piyasaya sürülmesi için bir Kickstarter projesi başlattı ve bu başarıyla finanse edildi. Bu remake resepsiyonu çok olumlu ve bu haberi orijinal oyunu tekrar ziyaret ederek kutladım. System Shock Enhanced Edition'ın erişilebilir olması Nightdive'ın becerilerinin bir kanıtıdır. [b]System Shock[/b], bize karanlık koridorları, insanlık dışı cyborgları ve BioShock adlı küçük bir manevi oyunun düşündüren bir isim. 1994 yılında oyunun kendisi, ID Software'in DOOM'una kıyasla hemen hemen her açıdan daha üstündü ancak çok iyi satmadı ve hak ettiği ticari başarıyı göremedi ancak onca yıllar sonra bir kült haline döndü. DOOM gibi aynı pikselli 3D grafiklere, FPS savaşına ve bir bilim kurgu ortamına sahipti ancak aynı zamanda daha ayrıntılı bir hikaye ve ayrıntılı mekanikler içeriyordu. [b]System Shock[/b], Doom'un run n’ gun eylemi karşısında cesur, karmaşık, simülasyon tarzı bir yaklaşım benimsedi. [b]System Shock[/b]'un hikaye anlatımı göze çarpan gücüdür. Doom 3 ve Dead Space gibi oyunlar arka planı doldurmak için ses günlüklerini etkili bir şekilde kullanmış olsa da, bu uygulama tam burada [b]System Shock[/b] ile başladı. [b]System Shock[/b], oyun tarihinde önemli bir yere sahip. Orijinal, hikâye tabanlı aksiyon oyunlarının tüm türünü başlattı. Metal Gear Solid, Resident Evil ve hatta Half-Life sonraki yıllarda hikayeyi önemli bir unsur haline getirirken, Deus Ex doğrudan [b]System Shock[/b]'ın mekaniğinden ilham aldı. [b]System Shock[/b], modern bilgisayarlarda on yıldan fazla bir süredir neredeyse oynanamaz olmasına rağmen, "Tüm Zamanların En İyi Oyunları" listesine dahil edildi. Bu nedenle System Shock: Enhanced Edition'ın artık dijital platformlarda mevcut olması harika. [b]System Shock[/b], 2072'nin siberpunk geleceğinde geçiyor. Citadel Station'ın yapay zekası SHODAN üzerindeki etik kısıtlamaları kapatarak, yasa dışı bir işe şantaj yapılan bir hacker'ı oynuyorsunuz. Ele alınması gereken ilk şey, bu "gelişmiş" sürümde gerçekte neyin güncellendiğidir. Enhanced Edition'ı satın almak orijinaliyle birlikte geldiğinden, ikisini karşılaştırmak kolaydı. Güncellenmiş sürümün estetiği genel olarak daha iyi. Pürüzsüz dokular ve net ses ile oyun çok daha iyi ses veriyor ve görünüyor. Kontroller de çok daha kullanıcı dostu. E tuşuna basmak, kilitli ve serbest fare görünümü arasında geçiş yapacak, bu da karşılaştırıldığında çok büyük bir yükseltme. Oyuncular oldukça sık gidip gelecekler, bu yüzden bu süreci hızlandırmak bir nimettir. [b]System Shock[/b]'ın atmosferi her zaman en güçlü noktalarından biri olarak lanse edilir. Fiziksel atmosfer bazen ürkütücü olabilir, duvarda yayılan kan yardım ve uyarı mesajlarını heceler, ancak bazı müzik parçaları herhangi bir korku veya korku hissini öldürür. Kesinlikle kötü bir müzik değil, ancak genel estetik ve hislere tam olarak uymuyor. [b]System Shock[/b] 20 yaşın üzerinde ve tuhaflıkları olmasına rağmen oldukça iyi oynanılıyor. Kullanıcı arayüzü kolayca hareket ettirilebilir ve oyuncuların tam ekran modunu kullanmasını tavsiye ederim, bu arayüzün çoğunu en aza indirir ve ortamın görünürlüğünü artırır. Savaş basit ve anlaşılması kolaydır. Serbest ve kilitli fare görünümü arasında geçiş yapmak bir düğmeye basmak kadar uzağınızda olduğundan, çeşitli savaş durumlarına uyum sağlamak hızlıdır. Silahları değiştirmek için kullanıcı arayüzünü kullanmaya alışmak biraz zaman alabilir, ancak anlaşılması karmaşık değildir. Doğal olarak hâlâ oyunun bir parçası olan [b]System Shock[/b]'un belki de en iyi yanı, zorluğu her açıdan özelleştirebilme yeteneğidir. Savaş, bulmacalar, görevler ve Siberuzay, sıfırdan dörde kadar bir zorlukla değiştirilebilir. Savaş ve bulmacalar oldukça açıklayıcı, görev zorluğunu düşürmek arsa unsurlarını ortadan kaldırır ve Siber Uzay zorluğunu değiştirmek bu bölümlerin zaman sınırını ve zorluğunu değiştirir. [b]System Shock[/b]'un belirli yönleri günümüz dünyasında geçerli olmasa da, şaşırtıcı bir kısmı geçerli. Yeni oyuncular hemen oyuna girebilir ve atmosfer ve aksiyon dolu çok keyifli bir deneyim yaşayabilirler. Geliştirilmiş sürüm tam olarak iddia ettiği gibi ve oyunu orijinal sürümden çok daha oynanabilir kılıyor. [b]System Shock[/b] serisindeki ilk oyunu merak ettiyseniz, şimdi oyuna başlamanın en iyi zamanı! [h1]Allt Çizgi [/h1] [b]System Shock Enhanced Edition[/b] mükemmel değil, hantal ve kafa karıştırıcı. Nightdive, bu oyunu modern donanımda oynanabilir hale getirmek için etkileyici çalışmalar yaptı ancak oyun hala d!k bir öğrenme eğrisine sahip. [b]System Shock[/b]'a girmeye cesaret edenleri karmaşık ve ürpertici bir deneyim bekliyor ancak aksiyon, korku ve keşfi gerçekten benzersiz bir şeye karıştırarak birkaç oyunun eşleşebileceği zengin bir deneyim sundu. Artık modern tasarım hassasiyetleriyle tam olarak uyumlu, değerli bir oyun klasiği ve bugün oynamak bir zevk. Bu mutlak bir başyapıt!