Assassin’s Creed® Rogue İncelemeler

beğendim

play

Değeri bilinmeyen, arada kaynamış bir oyun. Aslında o kadar bağlayıcı bir oyun ki olay örgüsünü tamamlayıp serinin avrupa'ya geçişine köprü olan bir oyundu.

Hikaye bakımından en güzel Assassin's Creed oyunlarından biri ama oynanışı Black Flag'ın aynası olduğu için tarihin tozlu sayfalarına karışmış

Assassin’s Creed Rogue, seride oynadığım en etkileyici oyunlardan biri oldu. oldukça güçlü bir hikâyeye sahipti. Oyuna klasik bir suikastçı olarak başlamak ve sonra her şeyin tersine dönmesi beni gerçekten etkiledi. Shay’in karakter gelişimi belki de serinin en iyi yazılmış dönüşümlerinden biriydi; onun bakış açısından olayları görmek, suikastçıların gerçekten doğru mu yaptığı yoksa bencil mi olduğu konusunda düşündürdü. Oyunun dünyası da mükemmeldi. Kuzey Atlantik’in soğuk, karla kaplı denizleri ve 18. yüzyıl Amerika’sının kasvetli havası gerçekten atmosferi hissettirdi. Deniz savaşları inanılmaz keyifliydi, gemi savaşlarının detayları ve kaptanlık hissi oyunu bambaşka bir seviyeye taşıdı. Açık dünyada yapılacak çok şey vardı ama en çok suikastçı avlama mekaniği ilgimi çekti. Sürekli av olmaya alışkınken bu sefer avcı olmak oyunun dinamiğini tamamen değiştirdi ve çok daha farklı bir his verdi. Hikâyenin Assassin’s Creed III ve serinin diğer oyunlarıyla bağlantıları gerçekten etkileyiciydi. Özellikle Tapınakçı perspektifinden olaylara bakmak, suikastçıların mutlak iyilik mi yoksa sadece kendi amaçlarına hizmet eden bir örgüt mü olduğu sorusunu akla getiriyor. Rogue’un sonu da o kadar güçlüydü ki, bir sonraki oyuna geçmek için inanılmaz bir heyecan oluşturdu. Sonuç olarak, Rogue beklediğimden çok daha iyi bir oyun çıktı. Hikâyesi, oynanışı ve atmosferiyle gerçekten içine çeken bir deneyimdi. Eğer bu oyun böyleyse, Black Flag ve Unity oyunlarını oynadığımda nasıl bir deneyim yaşayacağımı şimdiden merak ediyorum.