Penumbra: Black Plague Gold Edition İncelemeler

Penumbra Overture ile başlayan bu serinin devamı ve macerası Black Plague'de efsanevi bir şekilde devam ediyor. Adamlar 2000 yılların dönemine göre güzel bir hikaye ve macera konusu işlemiş. Bulmacaları, korku atmosferi ve oynanış stilini hiç bozmadan devam ettirmişler. Şapka çıkartılacak bir başyapıt diyebilirim. İnsanlığa oyunda güzel bir mesaj bırakılması ise beni ayrıca cezbetti. Burdan Penumbra Requiem'e geçiyorum. Sanırım bu oyunun hikayesi ve finali orada tamamen son bulacak.

Devam oyunudur kendisi, oyunun sonunu tatmin etmedi daha gizemli biter diye tahmin etmiştim. Kendimizi savunma olayı neden kalkmış bilmiyorum, Nasıl sürekli korku ile kaçan karakterlerin olduğu bir film bir süre sonra sıkıyorsa, oyunda da durum aynı, şimdi siz benden korkun denecek bir yer olmalı 1-2 bölümlük bile olsa. İlk oyunda ne güzel çekiç falan kullanıyorduk.

Penumbra serisinin ikinci oyunu olan Black Plague'da ''Giriş ekranındaki mesajın'' gizemi açılıyor. SPOILER : [spoiler] Hatırlarsanız Overture'da Tom Redwood öldükten sonra madenlerden ayrılıp ''Shelter'' adı verilen bir yere gelmiştik ve birşey bizi yakalamış ve oyun o şekilde bitmişti. [/spoiler] Bu oyun ise Overture'un kaldığı yerden devam ediyor (Overture'u oynamayanlar spoiler'ı okumasın.) Bu sefer ki yaratıklarımız ise ''Tuurngait'' ismi verilen enfeksiyon kapmış insanlar. Bu oyunumuzda Philip enfeksiyon kapıyor ve Clarence isimli ikinci bir kişiliği oluşuyor. Oyun boyunca bu kişilik size oldukça zorluk çıkaracak. Philip ise bu oyunda enfeksiyondan kurtulmanın yollarını arıyor. Aynı zamanda babasının Tuurngait virüsünü neredeyse bulduğunu ancak Shelter'ın kütüphanesinin olduğu taraflarda ölmeden önce kaybolduğunu farkediyor. Aynı şekilde bunu da arıyor. Onun dışında grafiklerde hiç değişiklik yok aynı serinin devam oyunu.

Penumbra: Black Plague genel olarak eklenen bazı yeni efektler dışında bir çok özelliğiyle Penumbra: Overture ile aynı düzeyde. İlk bölümde fizik motorundan kaynaklanan bug, glich vb.. grafik hatası bana hiç denk gelmemişti. Ama Black Plague'de nesneler birbirlerine karışabiliyor. Devede kulak kalan bu hatadan sonra Black Plague’nin sesleri ve müzikleri belki de en sorunsuz yerleri olmuş. Tam zamanında atmosfere eklenen müzikler ve sesler oldukça muazzam. Ayrıca her nesnenin kendine has bir sesi var. Black Plague’nin atmosferi, bulmacaları ve gerilimi kesinlikle ilkinden daha başarılı. Overtura'da sadece böcekler, örümcekler ve köpekler varken Black Plague'de mutasyon geçiren insanlar da düşmanımız olarak karşımıza çıkıyor. Oyunumuz, korku-gerilim türlerini sevenler ve ilk oyunu oynayanlar için oynanması gereken bir oyun. Hikaye tabanlı oyun olduğu için Black Plague'den önce ilk bölüm Overture'ı konuların devamlılığı açısından oynamanız daha akıl karı. Sonuç olarak ilk bölümün getirdiği ünle ve eklenen yeniliklerle bu devam bölümünü es geçmeyin. Zaten bu tür oyunlar parmakla sayılacak kadar az ki en iyilerden Amnesia oyunu da bu firmanın eseri. Penumbra: Black Plague'i bitirdiyseniz, üçüncü bölüm olan Penumbra: Requiem'i oynayarak maceranın son düzlüğüne girmeyi unutmayın. Diğer incelemelerim için [url=https://store.steampowered.com/curator/36256112/] buraya [/url] tıklayabilirsiniz.

Penumbra serisinin en iyi oyunu bu oyun. Korkuyu, gerilimi çok fazla ve başarılı şekilde veren nadir oyunlardan birisi bu. Jumpscare yapmadan oyuncu nasıl korkutulur ders niteliğinde bunu bize gösteriyor. Oynanıştan bahsedecek olursam: 1-Oyun dinamiği ve tuşlar diğer oyunlarla aynı. Zorluk açısından bu defa bulmacalar değil mutasyona uğrayan insanlar bizi uğraştırıyor. 2-Bulmacalar tam dozunda olmuş. Çok kolay veya çok zor yaparak sıkıcı hale getirmemişler oyunu. 3-Kullandığımız materyaller diğer oyunla hemen hemen aynı. Sanırım tek farklı materyal gaz maskesiydi. 4-Oyunda buglara denk gelmedim, temiz bir oynanışı var. Ayrıca oyunun fizik motoru çok iyi. Neredeyse her şeyle temasa geçebiliyorsunuz. Bu emek için yapımcılara teşekkür ediyorum. Hikayeden bahsedecek olursam: 1-Hikaye diğer serilere bağlanıyor. Ben bu oyunun hikayesini beğendim. Bu defa kömür madenine bağlı olan laboratuvarda karakterimizi yönetiyoruz. Babamızı arayıp onun izini bulmaya çalışıyoruz. Son olarak atmosferden bahsedersem: 1-Atmosfer oldukça ürkütücü ilerlerken iki defa düşünüyorsunuz. Özellikle kaç kovala anlarında adrenalin dozu yükseliyor. Hayatımda oynadığım en iyi korku gerilim oyunlarından birisi diyebilirim. Eksiklerinden bahsedersem: 1-Oyunun son bölümü dışarıda bilmediğimiz bir yerde geçiyor. Bence o bölüm çok gereksiz olmuş. Keşke günümüzde de korku oyunları jumpscaredan öteye gidebilse. Penumbra eski bir oyun olmasına rağmen günümüz korku oyunlarına taş çıkartır. Umarım önümüzdeki dönemlerde de Penumbra gibi güzel korku oyunlarını görebiliriz. Genel olarak oyuna puanım 10/8

Şubat 2008'de efsanemin devamı geldi işte. Frictional games çıktı sahneye bir kez daha. Bakalım 1 senede neler değiştirmiş. Neler katmış kendine. Hemen inceleyelim. Demosunu oynamıştım ilk önce. Bir odada uyanarak başlıyoruz oyuna. Yine meşhur bulmacaları ile başlıyoruz kafa yormaya. Havalandırmada duyduğum sesler. Devamlı arkaya bakmamı sağladı. Overture ile kıyaslanır ise korkutucu atmosferi daha fazla. Hatta bunu oynadıktan sonra Overture sadece bir bulmaca oyunu olarak kalabilir. Ancak yine de gider. Bulmacalarda bu sefer işin içine PC'de giriyor. PC kullanarak çözdüklerimiz de var. Orası biraz zorlayabilir. Bu sefer öyle örümcek yok. Pipisi olan bir vampirimiz, zombimiz her ne haltsa ondan var. İlk karşılaşmamız o kadar tırstırıcı ki. Vermişler eline feneri. Ya sen niye feneri veriyorsun? Karanlıkta da rahat duramıyoruz. Tipe bak. Boşuna örümceklere vurduğunuz gibi vurmayın vampire hemen kaçın. Bazı konuşanları da var. Ben bir tanesini şifreli kapının arkasına kitlemiştim. "Hadi aç şu kapıyı anlaşalım!" falan diyor. Uyanığa bak sen hele. Zaten açmıyor da bizim karakter. Bizim karakter bizden zeki. "Böyle bir delilik yapmam." diyor. Envanter yine var. Arada geçmişe dönüyoruz. Geçmişe dönüyoruz derken hayalimizde geçmişte dolaştığımız yerlerde dolaşıyoruz. İlk oyundandan hatıralar görüyoruz iyi-kötü. Grafiklerin hiçbir farkı yok. Overture ile aynı grafiklere sahip. Ama Overture incelemesinde de dediğim gibi grafik mühim değil. Arada nesne nesnenin içinden geçebiliyor veya nesnenin içine bakıp işimizi görebiliyoruz. Bunlar maruz görülebilecek şeyler. Yeterli düzeye sahip grafikler. Sesler muazzam. Vampirin hırıltısı nasıl ama? Gir bir bak. Ancak yapay zeka vasat. Çünkü düşmanlar sürekli aynı yerlerde dolanıp duruyor. İlk oyunda yer altındaydık. Toprak kokusunu ciğerlerimize çekebiliyorduk. Ancak Black Plague'de nerde olduğumuz belli değil ki. Bir ara pencereden bakınca tuhaf şeyler görmüştüm. Neresi belli değil. Ama bu sefer toprak değil kan kokuyor. Atmosfer değişmiş açıkcası. Ancak böyle de geriyor. Böyle de korkutuyor.

"Penumbra Black Plague" zor bulmacaları,Gerim gerim geren atmosferi,korkunç enfekte yaratıklarıyla iyi bir devam oyunu olmuş ,oyun Grönland da bulunan "Shelter Araştırma İstasyonu" nda geçiyor ve karakterimizin babasının mektubunun ipuçlarını ararken hikaye daha da dallanıp budaklanıyor ve ilgi çekici ,merak uyandırıcı bir hal alıyor .Kısacası oyun hakkında fazla spoiler vermeden diyorum ki bu oyunu Hayatta kalma korku oyunu sevenlere tavsiye ederim .Oyun benim açımdan etkileyici bir hikaye ye ve atmosfer e sahip ,oyuna Puanım 100 üzerinden 75 tir.

[h1]Bölüm İki [/h1] Eşsiz, ferahlatıcı ve oynaması eğlenceli olan iyi bir oyun. Macera oyunu türüne gelince, kesinlikle kendi başına sınıfın en iyisi. Black Plague, Penumbra üçlemesinin açık ara en iyi oyunu. Atmosfer her yerde ürpertici ve oyun ambiyansı sizi her an içine çekiyor. Koridordaki uğursuz bir figür size doğru yürürken bir yeraltı tesisinde karanlık bir köşede saklanmak... dehşet verici. Savaşmanın yolu yok, sadece saklanmak zorundasın. Sona yakın bazı anlar, gerilim ve dehşet açısından gerçekten rakipsiz. Grafikler bugünün standartlarına göre biraz daha düşük olabilir, ancak grafiklere rağmen bu tür bir korkuya ilham verebilecek oyun geliştiricisi, sanat formunun ustasıdır. Kelimelerle inceleme gerçekten yapamam, bu yüzden sadece oyna. Herhangi bir korku oyunu hayranı veya korku oyunu arayan biri bile bu oyundan tam anlamıyla keyif alacaktır. Hazır ol yeter.

serinin 2. oyunu özellikler aynı hikaye biraz daha geniş ama ilk oyunun tadını vermedi gerilim hat safhada

Diğer oyunun kaldığı yerden devam ediyoruz (çokta nefes kesen bir yerde bitmişti) 2.Bölüme yeni bişeyler eklemeye çalışmışlar bir o kadarda ilk oyundan bişeyler almışlar (ilk oyunda yine kazma,çekiç kullanıp düşmana saldırabiliyoduk) bunda onlar kalkmış doğrusu hikaye gerekliliğine bağlanabilir. Yine ilk oyundaki red gibi bu oyunda da yol gösteren biriyle tanışıyoz Amabel onada bağlanıyoz. Oyun sizi yeri geldiğinde germeyi başarıyor kimi zaman müzikleriyle panik oluyosunuz ve hızlı düşünmeniz gerekiyor, bulmacaları zeka istiyor ve bazı yerleri geçmek güç, zorlugundan degil görmeniz yada bulmanız zor oluyor, bazı parçaları geride unuttuğunuzda dönüp almanız gerekiyor bu yanını fazla sevemedim ama eski oyun sonuçta. Oyundaki hikaye güzel, grafikler eski, çeşitlilik az, etkileşim az, zorlu bulmaca, hepsine rahmen güzel korku oyunu. Burası spoilerlı fikirlerim [spoiler]İlerledikçe bişeylere bağlanmasını bekliyodum deney falanda, üstün ırk olan "Tuurngati yaratıklarını karıştırmalarını beklemiyodum biraz şok oldum[/spoiler] [spoiler]Bence babasını da onlar öldürdü .. o sahne baya iliklerimize işledi onu görünce[/spoiler] Sonuna gelecek olursam 2 teorim var; [spoiler]Phillip'in Tuurngait ve virüs yüzünden çok şeye tanık olması yani sevdiklerinin ölümünü izlemişti. Babası Howard bu yüzden öldü. Yardım eden tek arkadaşı Red'i yakmak zorunda kaldı. Bizimki hayatta kaldı ve Amabel'i de öldürmesine yol açtı. Bu onu büyük ölçüde etkiledi ve clarence zaten her dakka daha psikolojimizi bozdu. Sanki biz öldürmek istemişiz gibi pişmanlık vermeye çalıştı. Tüm olumsuz düşüncelerinin sadece bir özetiydi. .Philip, Tuurngait tarafından bir laboratuvar faresi gibi testlerden geçmeye zorlandığı için de kızgın olabilir. Baya tuhaf geldi çünkü ve seçime zorladı bizi sonda. Turngaitler insanlığın tersi gibidir. İnsanlık bireyler olarak barışçıl ve zekidir, ancak bir bütün olarak tehlikelidir, ancak Tuurngait bireysel olarak tehlikelidir. ama bir bütün olarak huzurlu yol olabilirdi. Philip, Tuurngait'in görüşlerine katılmıyo gibi geldi Ve belki de intikam almak istiyor. Oyunlardaki deneyim onu dönüştürdü. Clarence'a daha çok benzediğini kendisi söyledi. Bu yüzden Tuurngait'i öldürerek intikam almak istiyor.[/spoiler] 2.teorim ise [spoiler]Sonda belirsiz kişiye mesajı gönderme güdüsünün kasıtlı olarak daha fazla insanı virüse maruz bırakmak olabileceği olabilir. Howard, Son Sözler notunda, Tuurngait'in sadece kendini savunduğunu öğrendiğinde büyük bir pişmanlık ve şok sergiliyor ve Philip'in kendisine doğru söylendiğinde benzer bir tepki vereceğini öne sürmek mantıklı görünüyor. Belki de Arkaik gruba ve genel olarak insanlığa yönelik öfke, Philip'in insanlığı ve Tuurngait'i bir araya getirme arzusunu haklı çıkarmasına neden olacaktı. 'Hepsini öldürün' aslında yanıltıcı bir talimat olabilir - yok edilmesini istediği insanlık, Tuurngait değil. Bunun pek olası olduğunu düşünmüyorum. ya birlikte yaşanabilceğini göstermek istiyorsa? yada kendisine uygulanan testler gibi kabul göreceği daha çok insan olduğunu göstermek istiyorsa? off çok fazla teori kurdurttu bu oyun diğer oyunla bişeyler açığa çıksa[/spoiler] [spoiler]Bize beni sinir etmediğiniz sürece burada huzurla yaşıcağını söylüyor ama ya birgün fikri değişir ve hükmetmek isterse bunu insanoğlu riske atmak istermi?[/spoiler]