The Caligula Effect 2 İncelemeler

Yine oyunun tüm potansiyelini harcamışlar, ilk oyundaki temel sıkıntıları görmezden gelip aynı bkları yeniden yapmışlar. İlk olarak yanımızda bu sefer x var ve kesinlikle ilk oyundaki aria dan daha kaliteli ve eve gitme kulübünde morita gibi bir kanser yok fakat bu iki durum hariç yapılan hataların hepsi ilk oyunla aynı. Yine aşırı derecede vizyonsuz bir kötü karakterimiz var ve bu andaval o kadar vizyonsuz ki ilk oyundaki thorn bunun yanında ilah kalıyor. Ve yine final aşırı derecede sönük; final yapma hakkında bildikleri tek şey jenerikten sonra wire konuşması göstermek, hiç yoktan bir resim olsun istiyor insan. Bu seferki müzisyenler daha bireysel kafada takılıyor böylelikle amaçları her ne kadar salakça da olsa ilk oyundaki kadar göze batmıyor fakat pandora gibi derdini skeyim dediğim tiplerde mevcut. Ancak kudan gibi olaya farklı bir bakış açısı getirenlerde var en azından müzisyenler konusunda bu sefer daha başarılı olmuşlar diyebiliriz. Tabi overdose gibi ekstra müzisyen rotası mevcut değil, bu durum her ne kadar biraz düş kırıklığı olsa da hikaye gereği böyle bir rota oluşturmak biraz zorlama kaçar malum x direkt olarak bizim bir parçamız oluyor. Eve gitme kulübü ise bu sefer biraz daha farklı tiplerden seçilmiş ve hikayeleri tek düze değil hatta ilk oyunda romantizm olsa güzel olacağını düşünürken aksine bu oyunda olmaması güzel olmuş, böylelikle evrenin sahip olduğu karakter potansiyeli daha iyi kullanılmış. Fakat bond bölümleri nedense kısaymış gibi geldi şahsen karakterlerle daha çok konuşmak isterdim. Önceki oyunda pek önemsemediğim causality link olayını bu sefer baya yaptım; önceleri saçma da olsa hikayeler hoş gelmişti (grup görevlerinden bahsediyorum, solo olanlar getir götürden ibaret) fakat zamanla sıktı ama yine yapınca statü bonusu aldığım için görevler kitlenene kadar yapmaya devam ettim. Saydığım kötü özelliklere kıyasla oyunda beni merakla şimdi ne olacak diye beklentiye sokan bir unsuru vardı, diğer tüm olaylar gibi potansiyeli harcanmış olsa da [spoiler] wicked [/spoiler] ın varlığı ve hikayesini öğrenmemiz beni tatmin etti diyebilirim. Bu oyun, ilk oyuna kıyasla çok daha büyük bir potansiyele sahipti fakat orsbu evlatları yine bu potansiyeli kullanmamışlar. En basitinden bluffman diye geçen kötü karakterimiz [spoiler] ln ye göre mü ile en son baş başa kalıp wicked ın hikayesini öğrenen (sonrasında mobius da kapana kısılmış olabilir veya wicked ı düzeltmekle kafayı bozabilir, her türlü bir kılıf bulunur buna) önceki oyunun ana karakteri olsa [/spoiler] çok daha iyi olurdu kaldı ki bu senaryo aşırı zorlama olsa da [spoiler] andaval bir baba [/spoiler] senaryosundan çok daha mantıklı olacağını düşünüyorum. Uzun lafın kısası, "yine" harcanmış bir potansiyel, vasıfsız kötü karakter, azınlıkta kalsalar bile ergen müzisyenler vb. saçmalıklar mevcut fakat ilk oyuna kıyasla kesinlikle ilerleme olmuş. Bu tempoda giderlerse 4. oyun gibi hayalimdeki caligula yı oynayabilirim, hayallerime ulaşabilmem için alın ve oynayın.