Suzerain İncelemeler

lan bu türkiye

Oyun güncellemeden sonra kaydını kendi kendine sildikten sonra bıraktım. Bu saatten sonra Türkçe dil desteği eklenmediği sürece oynamayı düşünmüyorum. .

Billions, House of Cards; ayağa kalkın... Büyüğünüz geliyor! "Sordland, tek bir yöneticinin, tek bir turda değiştirilebilmesi için fazla komplike bir ülke." oyunda diyalog seçimleri arasında böylesi cümle olduğunu görüp, not almıştım. Kesinlikle Suzerain'in ve esin kaynağı olan Anadolu siyaseti tarihinin özeti niteliğinde. Oyun, gerçek tarihle 1923'den tahminimce Özal'a kadar olan süreci dört yıllık başkanlık sürecinde bir potada eritiyor. Dört chapter oynuyorsunuz, her biri tek bir yılı ifade ediyor. Çeşitli, o ân önemli olduğunun farkında olmadığınız kararlar vererek dengeleri korumaya çalışıyorsunuz. Evet, aslında oyunun doğru oynanışı bu. İdealizm, Sordland'da hiçbir karşılığı olmayan bir kavram. Radikal sosyalist bir Malenyev yanlısı olup CSP'ye girecekseniz (benim gibi) hayli bakan ve onların temsil ettiği seçmeni karşınıza almanız gerekecek. Politik gerginliği rakiplerinin aksine (bence Democracy serisi rakip bile denemeyecek kadar toy bu eserin yanında, fakat...) iliklerinize kadar hissediyorsunuz. Çünkü burada seçmenle ilişkileriniz somut hâle gelmiş. Bakanlar spesifik ideolojileri temsil ediyor. Çoğu, "şu görüştenim" demiyor lakin kararlarınıza verdikleri tepkilerle saf tutuyorlar. Anti-militarist bir dünya görüşü ordu desteğini kaybettiriyor, (spoiler alert!) darbe ile sonuçlanabiliyor -üstelik seçimi kaybedip istifa etmiş dahi olsanız hararetlerini alamıyorsunuz-. Oynarken karakterleri diyaloglar aracılığı ile keşfetmek bu nedenle değerli. İkinci oynayışınızda muhakkak onları tanıdığınız için tavrınızı değiştirirsiniz ancak ilki tam olarak özgün, kendi geçmişleri ve hisleri olan kişiler ile ihanet oyunlarıyla geçiyor. Bir ipucu: Suzerain'in en sadık yoldaşı, Petr'in ta kendisi. Aksi gibi yaş haddi ve başarısızlıklarını öne sürerek emekliliklerini isteyen bakanlar da öyle. Fakat oyunun sonuna değin yanınızda olan herkesten şüphe edin. Son ânda her biri, o dakikalara kadarki seçimlerinize bağlı olarak mücadelenize sırtını dönme potansiyeline sahip. Beni tek şaşırtan, oyun boyunca rest çektiğim sermaye-sahipleri, medya devlerinin hiçbir karşı saldırıda bulunamaması ve onlar açıkça "paraya taptıklarını" ifade ederken; önceliklerinin "Sordland" olduğunu söyleyen bakanların çıkarcılıkları. Sordland, kesinlikle edebi donanıma sahip kişiler tarafından kurgulanmış bir ülke. Geri kalan ülkeler, dünya siyaseti hakkında referanslarda bulunsa da hiçbirinin Sordland kadar iç dinamiklerini bilmiyoruz. Rizia dışında! Oyunun bir de DLC'si var. Henüz deneyimlediğim ve yakın zamanda göz atmayı düşünmediğim. O nedenle bu incelemede ondan bahsetmeyeceğim. Hazmetmesi zor bir tecrübe, Suzerain. İkinci oynanışla ilki arasına birkaç ay girmeli. Keza bu DLC olacaksa da, aynısı geçerli. Unutmadan; reformları geçirebilen, ekonomiyi düzeltebilen var mı? Sordland'ın kaderi başından yazılmış sanki... Yine de, ne noodi de mornae!