Recenzje Edna & Harvey: The Breakout - Anniversary Edition

Rewelacja. Tak się powinno robić przygodówki p&c.

Bardzo przyjemna gra swego gatunku. Łamigłówki, Humor, przyjemna oprawa graficzna. Oddanie do kwestii dialogowych. Twórcy mogli iść na łatwiznę i zrobić te 10 zapętlonych "to nie tak", "pomyśl inaczej", (...) Ale tego nie zrobili, prawie każdy przedmiot ma interakcję z prawie każdym elementem otoczenia. Co jest to niebywałe. Nie mówiąc o dystansie do siebie. Ta gra ma kilka niedopracowań ale jest całkowicie warto sprawdzić ten tytuł jeżeli lubisz tego typu gry.

W skali ocen "polecam" kontra "nie polecam" oczywiście "polecam", aczkolwiek z paroma bardzo solidnymi "ale". Na początek to co jest na plus. Bardzo podoba mi się grafika w tej grze, jest solidnie narysowana i z jajem. Lokacje są ładne, miejscami także zabawne, poszczególne przedmioty bywają zaskakująco ciekawe. Najlepsze są postaci, poczynając na naszej Ednie a kończąc... może na doktorze Marcelu? Po drodze zaś przechodząc przez wszystkich wariatów ect. Kawał dobrej roboty. Jeszcze bardziej podoba mi się humor dialogowo-wypowiedziowy. Komentarze Edny często są tak dobre i zabawne, że z tego jednego powodu warto się pobawić w tę grę. Co ciekawe, próbując rozmaitych, nawet najdurniejszych kombinacji przedmiotów odkrywałem konkretne jej komentarze napisane dla tej właśnie konkretnej sytuacji. Tutaj wielkie brawa dla twórców, nie wiem czy kojarzę tak wypracowaną grę przygodową, z tak wieloma pomysłami i z takim ogromem włożonego serca. Więc krótko: na plus mega humor i rysunki. Co na minus? Poziom trudności i logika pewnych zagrań. To nie jest łatwa przygodówka - samo w sobie nie jest to wadą, aczkolwiek w tym przypadku poziom trudności nie wynika z konieczności myślenia, ale raczej z konieczności wyłączenia mózgu. Sporo łamigłówek jest głupich i nawet jeśli po fakcie wydają się do zrobienia - przynajmniej niektóre - to ewidentnie nie jest potrzebne do tego myślenie a cierpliwość. Trzeba po prostu łączyć wszystko ze wszystkim i próbować najdziwniejszych nawet kombinacji. Podkreślam, że nie wszystkie łamigłówki są tak głupie - nie brakuje też fajnych i zgrabnie pomyślanych. Zresztą, tak procentowo, powiedzmy że 50% przechodzimy od ręki, nawet nie zatrzymując się, kolejne 30% wymaga myślenia i zdrowego kombinowania a te ostatnie 20% to pola minowe, które najlepiej przejść korzystając z solucji. Rozmiar plansz w tym nie pomaga - w zasadzie mamy do czynienia z przynajmniej kilkunastoma równoległymi lokalizacjami, a zagadki bywają kaskadowe, tzn. najpierw musimy rozwiązać jakiś ich etap by odblokował się kolejny, przez co tracimy czasami godziny na chodzenie i sprawdzanie po pięć razy każdej rzeczy,. Jedna z zagadek wymaga np. bardzo ekstensywnego użycia dialogów w określonej kolejności. Nie polecam jeśli ktoś lubi logiczne zagadki, nastawione raczej na odkrywanie mechaniki niż intensywne chodzenie i klikanie. Polecam zaś dla poczucia humoru i klimatu. Hej, bohaterką jest wszak walnięta dziewczyna osadzona w azylu dla czubków. Fajnie, nie? ;-)