Recenzje SNK HEROINES Tag Team Frenzy

super

SNK HEROINES Tag Team Frenzy... Pomimo banalnego systemu walki, tragicznej ceny czy drobnych niedociągnięć, gra jest naprawdę przyjemna i nie zasługuje na straszne plucie, ale od początku. [h1]Fabuła[/h1] Dzieje się ona pomiędzy wydarzeniami z gry King of Fighters XIV oraz King of Fighters XV. Po zakończeniu turnieju K.O.F dziewczęta i kobiety biorące w nim udział zapadają niespodziewanie w długi sen (Oczywiście niektóre to [i]goście[/i] jak Miss X, martwa w tamtym okresie czasu Shermie czy nawet sam Legendarny Hungry Wolf Terry Bogard, tutaj zmieniony w dziewczynę) Budzą się w dziwnej willi przebrane w stroje, które odpowiadają ich walorom (Mai Shiranui posiada strój krowy z racji dużego biustu), związane z innymi postaciami (Leona mająca strój nawiązujący do munduru jej ojca - Heiderna) czy zwierzętami (znowu Leona lub też Muimui czy Zarina). Sprawcą całego tego zamieszania jest jeden z uczestników turnieju - Kukri. Zdradza on, że zostały uwięzione w jego kieszonkowym wymiarze i nic im nie pomoże, chyba, że go pokonają. Wtedy się przebudzą. Para jaką wybieramy po docięciu sobie nawzajem (Polecam poszukać jakie postacie to teamy lorowe - Np. Athena & Love Heart lub Yuri & Terry) lub po docięciu głownemu bossowi rusza przez korytarze, aby znaleźć zboczonego drania i dać mu solidną nauczkę. [h1]Gameplay[/h1] Jest to gra opierająca się na banalnym systemie walki. Guzik od lekkiego ciosu, mocnego i specjalnego ataku, który to zmienia się w zależności od tego którą strzałkę kierunku trzymamy. Blokowanie odbywa się za pomocą trzymania osobnego guzika (Co za kretyn to wymyślił?) a uniki stosujemy naciskając kierunek ruchu. Mało tego mamy nawet osobny przycisk pod specjalny atak nazywany w uniwersum K.O.F Desperation Move, który zamiast bycia okraszony świetnymi efektami jest cukierkowy lub owocowy (o tym później). W tytule znajduje się Tag Team i zgodnie z regułą możemy w każdej chwili zmienić się z naszą towarzyszką, by to ona wskoczyła na ring, by np. Przedłużyć combo, uratować sytuację bo nasza postać/waifu ma mało życia czy by mieć lepszego DM (Skrót od Desperation Move). W przeciwieństwie do innego tytułu SNK na podobnej zasadzie - Kizuna Encounter) tutaj nie musimy stać w wyznaczonym miejscu, po prostu musimy nacisnąć guzik. Oprócz tego spadają także z niebios różne bonusy, które możemy podnieść. Zostaną one rzucone na front przez naszą towarzyszkę, gdy naciśniemy kolejny guzik. Są to między innymi tarcza blokująca ciosy po obu stronach czy pułapka zatrzymująca ruch przeciwnika) Poziom trudności dzieli się standardowo na 5 poziomów trudności z CPU, gdzie na start jesteśmy witani z 3, który jest podstawowym poziomem trudności. Jeżeli ktoś nie czuje się na siłach lub jakiś zaawansowany wyjadacz tego tytułu gubi się w przyciskach, zalecane jest chwilowe przejście na przynajmniej poziom 2. Zwłaszcza, że bez strategii czy drobnego przygotowania Kukri może zajść za skórę. [h1]Grafika[/h1] Jest ładna, a tła są naprawdę dobre i dopracowane. Nie wypowiem się wiele na ten temat, lecz z ciekawości mogę dodać, że każda postać ma inny [i]wygląd[/i] ataków, symbolizujący coś co lubi lub jest ikoniczne. (Yuri ma słowa Kanji nawiązujące do Kyokugenryu Karate, Leona natomiast warzywka, które są jej ulubionym daniem, a Shermie chomiki, które bardzo lubi) Sama gra jest grą typowo nastawioną pod fanservice i się z tym nie kryje. Mało tego, wystawia do gracza nawet rękę gdyż pozwala na prostą modyfikacje postaci dodając kolczyki, uszka, ogony, maski czy kokardki. Oprócz tego każda postać ma trzy stroje, w tym zawsze jeden klasyczny (czyli taki jaki postać miała w King of Fighters XIV). [h1]Muzyka i dźwięki[/h1] Muzyka wpada w ucho i jest naprawdę sympatyczna. W dodatku odblokowując po pokonaniu postaciami Kukriego otrzymujemy specjalne utwory jakie są ikoniczne dla postaci lub dla drużyn w jakich występują. Jeżeli natomiast nie pasuje nam jakimś cudem głos tajemniczego zapowiadającego (Którym jest G-Mantle, dawna maskotka firmy nim stał się nią Terry Bogard) to możemy sobie zmienić na głos jakiejś z dziewcząt. [h1]Podsumowanie[/h1] Gra ta nie powinna być traktowana jak poważny tytuł. Została stworzona czysto dla zabawy i nie tylko możemy zobaczyć to na pierwszy rzut oka patrząc na grafikę, fabułę czy styl walki. Inspiracją do niej był wypuszczony przez SNK żartobliwy komiks z okazji 1 Kwietnia [i]Nariyuki Quest[/i]. Nie jest to jednak gra, warta pełnej ceny (Zwłaszcza na polskie realia), jeżeli już to należałoby dorwać tak na przecenie 50%+ Jeśli ktoś chce zobaczyć współpracę dwóch najlepszych kofowych waifu (według mnie: Leony i Mai) czy zobaczyć jak Yuri ciśnie z biednego Terry'ego nieporównywalną bekę, (jak ja z ludzi toczących wojnę z grami gdzie jest odrobina ecchi contentu) czy po prostu na***ać Kukriemu za te wszystkie męki w K.O.F XIV (Polecam, genialne) to zapraszam. Pamiętajcie tylko by zakupić tanio. [b]Rozwalcie tego drania i miłej gry! Peace Out![/b]

Jest dość zabawna i można przy niej spędzić parę godzin. Jednakże jest raczej dla fanów gier spod szyldu SNK.