Recenzje BioShock™

[h1] Bioshock - "Andrew Ryan asks you a simple question, “Are you a man? Or are you a slave.” [/h1] W 2007 roku świat gier otrzymał coś, co na pierwszy rzut oka wyglądało jak kolejny shooter – ot, klimatyczna strzelanka w dziwnym, podwodnym świecie. Jednak BioShock szybko udowodnił, że jest czymś więcej – to nie tylko gra akcji, ale filozoficzna opowieść, satyra na ekstremalny kapitalizm i jeden z najlepszych przykładów narracji w grach wideo. Gra była duchowym następcą System Shock 2, ale zamiast cyberpunkowej stacji kosmicznej, przeniosła nas do podwodnego miasta marzeń – Rapture. Czy jednak BioShock wciąż zasługuje na miano arcydzieła? A może jest tylko przereklamowanym FPS-em z ładną grafiką? [h2] Fabuła i klimat – Fallout + Half life[/h2] BioShock opowiada historię Jacka, który po katastrofie lotniczej trafia do tajemniczego, podwodnego miasta Rapture – utopii stworzonej przez Andrew Ryana. Miasto miało być rajem dla ludzi przedsiębiorczych, wolnych od rządowej kontroli i moralnych ograniczeń. Brzmi jak marzenie lub raj? W teorii tak. W praktyce – Rapture to piekło na dnie oceanu. Całość ma niezwykle mocny klimat retro-futuryzmu, przypominający Fallouta, ale z większym naciskiem na psychologiczną grozę . Jest tu coś niepokojącego – świat gry jest piękny, ale martwy, a każda napotkana postać to cień dawnego siebie. To nie tylko shooter – to studium upadku utopii, analiza szaleństwa i siły ideologii. [h2] Grafika – „Rapture jest piękne nawet w ruinie” [/h2] Na dzień premiery BioShock wyglądał oszałamiająco. Gra działała na Unreal Engine 2.5 i wykorzystywała wodę oraz oświetlenie w sposób, który do dziś robi wrażenie. Każde pomieszczenie w Rapture jest pełne szczegółów – plakaty propagandowe, rozbite witryny sklepowe, resztki luksusu zamienione w pole bitwy. Projekt artystyczny to prawdziwa perełka – inspiracje art déco, złote zdobienia, neony i retrofuturystyczne maszyny idealnie wpisują się w klimat lat 50. [h2]Gameplay – TY jesteś bronią![/h2] Na pierwszy rzut oka BioShock to klasyczny FPS – mamy broń palną, przeciwników i liniową progresję przez poziomy. Ale szybko okazuje się, że to nie jest zwykły shooter to bardziej połączenie FPS-a, gry RPG i immersive sima. BioShock pozwala na używanie nadludzkich mocy (Plasmidy), takich jak miotanie błyskawicami, zamrażanie przeciwników. Hackowanie – od kamer po wieżyczki i automaty sprzedające. Big Daddy mini -boss który jest neutralny dopóki go nie zaatakujesz i Małe Siostrzyczki – zmutowane dziewczynki zbierające ADAM, substancję niezbędną do korzystania z plazmidów. uratować dziewczynki i otrzymać mniej surowca, czy zabić je, zyskując więcej mocy, ale kosztem swojej moralności? To decyzja, która wpływa na zakończenie gry, choć w rzeczywistości różnice są dość kosmetyczne. [h2] Ścieżka dźwiękowa – „Cohen’s Masterpiece” [/h2] Muzyka w BioShock to mistrzostwo klimatu. Kompozycje Garry’ego Schymana pełne są smyczkowych, melancholijnych brzmień, które podkreślają atmosferę zniszczonej utopii. Ale to nie wszystko – gra korzysta też z autentycznych piosenek z lat 40. i 50. [b]Podsumowanie - „Would you kindly give it a 9.5/10?”[/b] PLUSY ✔️ Niezapomniana fabuła i świat Rapture ✔️ Rewelacyjny klimat ✔️ Big Daddy i Little Sisters ✔️ Unikalna mechanika plazmidów MINUSY ❌ Backtracking może czasem męczyć ❌ Końcówka gry trochę traci impet BioShock to gra, która przetrwała próbę czasu. To nie tylko świetny FPS, ale również jedno z najlepszych doświadczeń narracyjnych w historii gier. Czy ma wady? Oczywiście. Nie każdemu przypadnie do gustu, ale jeśli cenisz gry, które oferują coś więcej niż tylko strzelanie to BioShock jest obowiązkowy. 👉 Ocena: 9.5/10 – Arcydzieło, które trzeba przeżyć na własnej skórze. [spoiler]Would you kindly… go play it again?[/spoiler]