Recenzje 11-11 Memories Retold

triple double muffin 11/10

Fantastyczna gra-opowieść o wojnie i nieoczekiwanej przyjaźni. Styl graficzny, który może nie przypaść wszystkim do gustu jest dla mnie ogromnym plusem. Polecam gorąco.

Bardzo ładna gra w formie interaktywnej opowieści. Fajnie artystycznie zrealizowana i całkiem przyjemna w graniu. Nie można się tu zaciąć (co jest plusem) i jest na tyle krótka, że nie zdąży się znudzić. Opowieść jest dosyć prosta nie mniej śledzi się ją z zainteresowaniem.

Zdaniem Fidelio: 11-11 Memories Retold to gra, która podejmuje poważny temat, ale nieudolnie sili się na artyzm. Niestety impresjonistyczna grafika po 20 minutach zamiast być zaletą, staje się męcząca dla oczu, które wciąż nie mogą złapać ostrości. A do tego muzyka jest równie irytująca... Co z tego, że jest pomysłowa narracja i ważny temat, skoro strona audiowizualna męczy gracza do bólu... oczu i uszu. Szkoda, że tych wspomnień z wojny nie udało opowiedzieć tak, jak należy. Plusy: + ważny temat wielkiej I Wojny Światowej + ciekawa narracja z 2 punktów widzenia (Kanadyjczyka i Niemca) + możliwość robienia zdjęć na żywo (to ciekawa funkcja) + ptaszorki, którym można cyknąć fotki ;) + próba wprowadzenia impresjonizmu do świata gier Minusy: - ...ale nieudana, bo grafika sili się na impresjonizm, a gracz dostaje oczopląsu przez ten filtr - irytująca, zaskakująco drętwa muzyka, której się nie da słuchać na dłuższy dystans - poruszanie się jest trochę ociężałe i brakuje mu lekkości - same główne postacie są średnio interesujące - przez obrany styl graficzny mapom brakuje detali - zadziwiająco długie ładowanie gry Komu polecam? / Komu odradzam? + polecam fanom impresjonistycznych obrazów - odradzam szukającym detalicznego świata Rada: Chcecie poważną opowieść o I Wojnie? Polecam więc obejrzeć Ścieżki chwały z 1957 roku, Bardzo długie zaręczyny z 2004 roku, albo nawet Konia Wojennego z 2011 roku. To znacznie lepsze opowieści o Wielkiej Wojnie niż gra 11-11 Memories Retold. Podobne gry: Valiant Hearts, Beyond Eyes + Szukasz więcej recenzji gier? Zapraszam do obserwacji mojego kanału: Kurator Fidelio de Krytyk: ➥ https://store.steampowered.com/curator/10437106/

[h1]Tytuł ten to przygodówka, która wzbudziła we mnie różne odczucia. Nudziła, zaciekawiła, oczarowała, wkurzyła, zasmuciła, zdenerwowała, zaskoczyła, wycisnęła łzy... [/h1] 11-11 Memories Retold to gra o tematyce pierwszej wojny światowej, wydana 9 listopada 2018 roku, dwa dni przed stuleciem zawieszenia broni. Produkcją zajęły się Digixart Studios i Aardman Animations, a wydaniem Bandai Namco. [h1]Fabuła...[/h1] [b]Pierwsze wrażenie – TAKIE SOBIE TROCHĘ NUDNE :/.[/b] Obserwujemy losy dwóch postaci. Jedna to Kurt, Niemiec pracujący jako technik w fabryce, którego syn Max poszedł na front i słuch po nim zaginął. Zdesperowany ojciec postanawia więc wstąpić do wojska i odnaleźć go żywego lub martwego. Druga postać to fotograf Harry, Kanadyjczyk chcący przypodobać się pannie (ona i tak go lubi więc trochę młody przesadził) i zostać korespondentem wojennym robiącym zdjęcia z pola walki, obozów, okopów etc. Jak można przewidzieć nie wszystko idzie gładko, a obcy sobie ludzie stojący po przeciwnej stronie barykady i wstępujący do armii w tym samym dniu 11.11.1916 roku, będą mieć coś wspólnego. [b]Drugie wrażenie – O MATKO TY MOJA Z CÓRKĄ :O![/b] Historia po zwrocie akcji zaczyna nabierać rumieńców. Fabuła już nie jest banalna, a losy bohaterów zaczynają ciekawić i zaskakiwać. [b]Trzecie wrażenie – LUDZIE BYLI, SĄ I BĘDĄ KRETYNAMI DĄŻĄCYMI DO SAMOZNISZCZENIA :”(.[/b] Świetna, dająca do myślenia fabuła, na pierwszy rzut oka analizuje dwie postacie i ich bliskich, a tak naprawdę patrzy szerzej na ludzi. To nie zajmowanie się jednostkowymi sprawami małolatów z problemami emocjonalnymi, pakującymi się na własne żądanie w kłopoty jak w Life is Strange, ale analiza wojny, jej bezsensu i zachowań ludzi po przejściach. [h1]Gameplay...[/h1] [b]Pierwsze wrażenie – NIE ŹLE, CHOCIAŻ TROCHĘ NUDNO.[/b] Jak to w grach przygodowych bywa, kontrolujemy postacie klawiszami i myszką, patrząc z perspektywy trzeciej osoby. Szukamy znajdziek (rozerwanych zdjęć, które są wszędzie), rozmawiamy z ludźmi, przeskakujemy bez naszej zgody między postaciami, popychając w ten sposób fabułę do przodu i wchodzimy w interakcję z przedmiotami. Jako Kurt rozwiązujemy problemiki logiczne, jako Harry robimy potrzebne zdjęcia. [b]Drugie wrażenie – O PROSZĘ BARDZO... A JEDNAK NIE JEST NUDNO![/b] Im dalej wchodzimy w świat gry, tym bardziej rozgrywka staje się urozmaicona. Teraz mamy możliwość „przeskakiwania” i to nie tylko pomiędzy postaciami (ta opcja jest możliwa, jeśli tylko charaktery są razem), ale też wcielamy się w kota, który stał się pupilem Kurta. Harry ma natomiast ptaka, zachowującego się jak oswojony i wykonującego (czasem ^^) polecenia. Urozmaicenie stanowią listy do najbliższych. Fotograf śle zdjęcia do swojej dziewczyny a technik „pisze” listy do żony i córki. Tak naprawdę to my wybieramy z kilku opcji co wysłać. Dochodzą nam też decyzje na czas, więcej akcji i interakcji z przedmiotami oraz elementy skradankowe. Narracja prowadzona jest cały czas (na zmianę) przez naszych bohaterów. Nikt inny nie komentuje zdarzeń, jakie mają miejsce. [b]Trzecie wrażenie – HISTORIA PLUS GAMEPLAY ROBIĄ SWOJE. DUŻY PLUS.[/b] Fabuła przenosi nas w różne miejsca. Grając dwoma osobami mamy wrażenie, że jesteśmy w dwóch światach, które czasami na siebie nachodzą. Nasze zachowanie i decyzje mają duży wpływ na koniec opowieści, a finałów jest aż 7. Nie ma opcji, aby grę skończyć w 5 h. Chyba że ktoś wcześniej przeanalizuje 11-11 Memories Retold na necie i będzie leciał na złamanie karku pomijając narrację, dialogi i znajdźki. Tylko po co wtedy grać w ten tytuł skoro to jest sedno? Jeśli ktoś zaangażuje się w tę grę chcąc zobaczyć wszystkie zakończenia i przejść ją w spokoju szukając przedmiotów, zajmie mu to o wiele więcej czasu. [H1]Grafika...[/H1] [b]Pierwsze wrażenie – ŁOOOOOHHO![/b] Nie ma wątpliwości, iż styl wizualny jest inspirowany sztuką impresjonistyczną. Ostre kolory, wyraźne pociągnięcia pędzlem widoczne na każdym kroku. Nawet straszne i paskudne miejsca ładnie wyglądają. Screeny wychodzą świetnie. Niejednemu spodoba się ten styl. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=1818996681 https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=1817603628 [b]Drugie wrażenie – OK.... COŚ JEST NIE TAK.[/b] Po przegraniu jakiegoś czasu (i mówię tu tylko za siebie) patrząc na stale „niewyraźny” monitor, coś zaczyna być nie fajnie z oczami. Patrzenie na statyczne obrazy tego typu, a poruszanie się w takim otoczeniu przez parę godzin, to dwie różne rzeczy. Takie coś źle działa na oczy i mózg. [b]Trzecie wrażenie – OPOWIEŚĆ CIEKAWA, JAKOŚ TRZEBA PRZETRWAĆ.[/b] Jeżeli kogoś gra zainteresowała i przebrnie przez dziwne doznania graficzne, to znaczy przyzwyczai się i zaaklimatyzuje, na pewno będzie zadowolony. Oczywiście nie sądzę, aby wszystkim ten produkt zgotował taką niespodziankę jak mnie. [h1] Muzyka...[/h1] Dopasowana do lat, w jakich rozgrywa się akcja gry, do miejsc i okoliczności. Niektóre utwory grane przez filharmonię są naprawdę piękne :). https://www.youtube.com/watch?v=BAEonmHTgg4&list=PLNibmGwT2rHt_tAIGJkRxKbDjiQkZXIoo [h1]Minus...[/h1] Jest jeden, o który mam wielkie pretensje do twórców 11-11 Memories Retold. Mianowicie... POLACZKI NIE GĘSI! Swój język mają do licha! Pierwszej Wojnie Światowej zawdzięczają niepodległość i wiedzą o niej więcej niż Brazylia czy Japonia, dla których gra została przetłumaczona. Dla nas oczywiście nie. My jednak poradzimy sobie... angielski znamy też. [h1]11-11 Memories Retold nie polecam „pustakom” dostrzegającym tylko czubek własnego nosa, najlepiej na zdjęciu na fb czy instagramie, a resztę świata mają w... dużym poważaniu. Polecam natomiast osobom, które docenią tę produkcję za styl wizualny inspirowany sztuką impresjonistyczną, ciekawą narrację i gameplay oraz głębokie przesłanie społeczne. [b][u]Zapraszam do odwiedzenia strony kuratora   [url=https://store.steampowered.com/curator/27336582-MY-GROUP-%25F0%259F%2591%258C/] MY GROUP 👌[/url]