Recenzje Distrust: Polar Survival

GRA niedopracowana ale mimo tego NIEsamoWICIE wiągająca Jedna z lepszych gier jakie grałem Warta kupienia w 100% bo liczę że się poprawi wady: - Stamina spada szybciej przy otwieraniu drzwi niż przy bieganiu - płaszcz klasy 3 a i tak ciepło ucieka jakbyś nie miał płaszcza - czuć że gra robi na złość tzn: masz zatrucie nie znajdziesz tabletek nie masz szpadla - większość drzw będzie zasypana - nie liczcie że wyżywicie w tej grze 3 osoby - niemożliwe mimo wszystko Świetna GRA ... lecę próbować dalej

Distrust potrafi odtworzyć klimat z pierwowzoru 'The Thing' Johna Carpentera. Gra jest nieco wymagająca dla początkujących, aczkolwiek po zaznajomieniu się z rozgrywką staję się dużo łatwiejsza (niektóre późniejsze etapy potrafią sprawiać trochę kłopotów). Sama rozgrywka nie zachwyca, lecz nadrabia klimatem. Wprowadzony system losowości (który w mojej opinii nadaje grze jeszcze lepszy charakter) czasami jest po prostu uciążliwy. Każda mapa jest inna i różni się od poprzedniej rozstawieniem budynków, czy sposobem otworzenia drzwi. Możliwość odblokowywania nowych postaci zachęca do regrywalności. Dodatkowo gra posiada możliwość kooperacji ze znajomymi. Polecam spędzić kilka godzin nad tym tytułem.

Wznieś pieśń błagalną do boga RNG. Rozpocznij grę. Powtarzając mantrę przeszukuj budynki. Znajdź 8 siekier, 12 puszek jedzenia, łom i 30 desek. Zrań się w rękę przeszukując szafkę. Umrzyj z braku bandaży. Powtórz modlitwę. Rozpocznij od nowa. Znajdź w pierwszej Strefie 3 apteczki, 8 bandaży i 20 ziaren kawy. Zrób 20 kubków kawy. Biegnij przez strefy i skończ grę w 20 min. Bóg RNG Cię wysłuchał, wygrałeś. 10/10

Niesamowita produkcja dla miłośników gier survivalowych. Jest to takie This War of Mine, ale nieco mniej losowa i bardziej nastawiona na zręczność (trzeba w miare wprawnie zarządzać postaciami, bo nie ma tu tur). Jednak tym co dla mnie gra zabłysła to wręcz bijący klimat lat 80 (Specyficzna muzyka "Retro Wave") i nawiązanie do klasyków Science Fiction jak The Thing (pl. "Coś"), Sphere (pl. "Kula") oraz Aliens (pl. "Obcy - 8 pasażer Nostromo"), ba nawet jak ktoś jest uważny to dostrzeże bardzo delikatne nawiazanie do gry "Dead Space"!. Każdy kto oglądał i zna te klasyki bez problemu znajdzie masę nawiązań do nich, więc nie będe zdradzał. Cała gra jest stosunkowo prosta w założeniach, ale trudna jako wyzwanie. Bazuje na pewnych schematach, trzeba sprawnie zarządzać postaciami, dobrze dopierać do nich zadania i zastanowić się nad skomponowaniem odpowiedniego zespołu. Jestem zachwycony klimatem i regrywalnością tytułu, dla fanów starego dobrego kina ScFi - pozycja obowiązkowa!

Duzo prostsza wersja "This War of Mine" z o wiele większym stopniem losowości. Nasza baza nie jest stała, a podobnie jak w FTL musimy brnąć od strefy do strefy z coraz większym stopniem trudności i z ewentualnym dotarciem do końca. Jezeli koncepcja "TWOM" podobała ci się ale brakowało ci losowości bądź gra była za trudna to ta gra powinna ci się spodobać. Większych wad się nie dopatrzyłem. Gra skończona, stablina, ładna graficznie choć mozna by było tutaj wiele jeszcze dodać zawartości. Adekwatna do swojej ceny ze względu na duze "replayability" (poziomy generowane losowo podobnie jak loot). Ostation dodano tryb kooperacji.

[b]Nieufność[/b] Distrust to gra zestawiająca umiejętności przetrwania z widmem pogarszającego się stanu psychicznego a to wszystko w otoczce pozaziemskich odkryć. W bazie na Arktyce jako ofiary katastrofy helikoptera przychodzi Nam znaleźć drogę do domu. Ale czy na pewno wiemy po co tu jesteśmy i czy możemy zaufać własnym zmysłom w obliczu tych trudnych warunków? [b]Poziom wyzwania[/b] Gra charakteryzuje się losowo generowanymi etapami które zawsze podzielone są na 6 kolejnych stref. Każda następna jest odpowiednio trudniejsza zarówno pod względem panujących tam warunków oraz dostępu do pomieszczeń czy zasobów. Dodatkowo każda strefa już od pierwszej poczynając jest zablokowana i żeby pokonać etap trzeba koniecznie znaleźć konkretne rozwiązanie posługując się wskazówkami (z bramy blokującej przejście). I tak do odblokowania bramy będziemy zmuszeni np. aktywować kolejno kilka przełączników, przeciążyć zamek elektryczny robiąc zwarcie, stworzyć i zdetonować ładunek wybuchowy, naładować akumulator by spychaczem odgarnąć wielką zaspę, podać kilku cyfrowy kod czy po prostu znaleźć klucz. To wraz ze zmiennym układem i całkiem sensownymi oznaczeniami pomieszczeń powoduje że gra stanowi wyzwanie ale też nie przytłacza choć z czasem też dostarcza coraz mniej emocji i pomimo tych różnych blokad zwyczajnie nudzi powtarzaniem utartych schematów działania. Brakuje tu elementu walki o życie który w obliczu zagrożenia powodowałby przyspieszone bicie serca. Losowość ma też to do siebie że czasem przedmioty kluczowe naprawdę trudno znaleźć a rosnący poziom trudności jest zbyt odrealniony by stwarzać dodatkowy motywator do odejścia od schematycznego przeglądania kolejnych pomieszczeń, rozpalania pieców czy ładowania generatorów. [b]Co Nas 3ma przy życiu?[/b] Jako że gra polega na utrzymaniu przy życiu grupy (do 3) postaci to mamy tu 3 wskaźniki odpowiadające za ich stan. Kolejno mamy ciepło, wytrzymałość i głód. Jest jeszcze pasek zdrowia ale on nie jest na tyle istotny dla podstawowej mechaniki gry i jego utrata wynika raczej z braku dobrego zarządzania tymi 3-ema pierwszymi. I tak Ciepło odpowiada za wychłodzenie Naszego bohatera. Możemy utrzymywać ten parametr przez ubranie znajdowanych kurtek czy palenie w piecach (koniecznie zamkniętych pomieszczeń bo inaczej ciepło ucieknie). Wytrzymałość to stan zmęczenia który opada zawsze gdy postać nie śpi. Im więcej rzeczy wykonuje tym szybciej pozbywamy się tego wskaźnika i aby ją uzupełnić powinniśmy pójść spać (choć sen w tej grze to najgorsze co można zrobić). Głód to wskaźnik pozwalający ocenić jak długo Nasza postać może przeżyć bez jedzenia. Watro pamiętać że w trudnych warunkach postać narażona na braki w jakimkolwiek z wymienionych wskaźników mogą spowodować że postać zacznie się dziwnie zachowywać więc dbajmy o dobry sen i zdrowe odżywianie. [b]W tym szaleństwie jest metoda[/b] Podczas kryzysów Nasze postacie zaczynają szaleć. Dosłownie dochodzi do tego że powoli tracimy panowanie nad sytuacją a stany które mogą osiągnąć rozbitkowie nieraz uprzykrzą Nam wygodną rozgrywkę. Czasem obraz będzie zielony (noktowizja), czasem zniekształcony, rozmyty lub czarno-biały. Nieraz zaczniemy się szaleńczo śmiać a innym razem zaczniemy bez opamiętania zjadać wszystko co ze sobą przenosimy. Jest tego trochę i to jest jeden z tych ciekawszych aspektów obcowania z Distrust. Te szały faktycznie wpływają na komfort gry i o to właśnie chodzi. Jedynym sposobem poprawienia stanu psychicznego jest sen ale sen przyciąga anomalie a te bywają wyjątkowo paskudne. [b]Ostatnia deska ratunku[/b] Gra jest bardzo dziwnie podzielona pod względem czasu wymaganego na wykonanie zaproponowanych czynności. Z jednej strony jasno rozgranicza to na przykładzie drzwi. Te jeżeli są zamknięte można otworzyć przestrzeliwując zamek, wywarzając je przy pomocy łomu, otwierając za pomocą wytrycha czy otwierając z uniwersalnego zestawu kluczy. Efektem części działań może być zniszczenie drzwi co w przypadku trudnych warunków może powodować niepotrzebne utraty ciepła stąd logika wybranego sposobu jak najbardziej musi tu zostać zachowana. Problem jest jednak przy kluczach. Bo choć rozumiem że cały pęk może zawierać nawet kilkadziesiąt różnych kluczy to dlaczego akurat czas trwania nie jest tu losowy i otwarcie zawsze następuje po tak długim czasie a nie losowo właśnie? To tylko jeden przykład bo działań będących wybitnie zbyt czasochłonnymi jest tu więcej co trudno logicznie uzasadnić. Co więcej pewne czynności są dodatkowo obarczone dziwnym uproszczeniem, otóż napraw w tym "świecie" zawsze dokonuje się przy wykorzystaniu desek. Dlaczego akurat deski? Czy zepsuty generator prądotwórczy można naprawić deskami? Czy kuchenka na której odgrzewamy posiłki zawiera jakieś drewniane elementy eksploatacyjne? [b]Czas próby[/b] Aby podjąć wyzwanie można zagrać samemu. W trybie próby Gracz dostaje do dyspozycji dwójkę wybranych przez siebie postaci (część odblokowywana po wykonaniu konkretnych czynności) z której każda ma swoje podstawowe statystyki utrzymania ciepła czy szybkości poruszania się oraz zazwyczaj jedną specjalną cechę. Różnice nie są znaczące choć pewnymi postaciami gra się trochę łatwiej niż innymi. Problem z grą dla jednego Gracza jest taki że wszystkie czynności musimy aktywować w czasie rzeczywistym. Choć istnieje tu pauza w której można co nieco podpatrzeć to niema możliwości wydania rozkazu podczas pauzy co przy braku wyraźnej sygnalizacji podstawowych ruchów postaci aktualnie nieprowadzonych często powoduje że jeden bohater stoi i nic nie robi podczas gdy drugi oczyszcza całe pomieszczenie. Jedynym plusem gry "solo" jest wspólny plecak. Niezależnie czy przedmioty podnosi postać pierwsza, druga czy trzecia to co podniesie jeden natychmiast może wykorzystać drugi. Choć nie jest to zbyt logiczne to bardzo ułatwia sprawę i bez tego gra byłaby niesłychanie uciążliwa. Dodatkowym atutem gry są wydarzenia podczas typowych czynności. Te charakteryzują się tym że niczym przy rzucie monety albo dostaniemy bonus albo wręcz przeciwnie. Można w ten sposób np. parząc kawę zyskać dwie albo otwierając drzwi nie zużyć wytrychu. Szkoda tylko że takie wydarzenia również nie są odpowiednio sygnalizowane. [b]Mam do was zaufanie[/b] Grę nie ukrywam zakupiłem z myślą o trybie kooperacyjnym. Jako taka niestety ma wysoki próg wejścia bo pojedyncza rozgrywka trwa przeciętnie ok. godziny a to i tak tylko wtedy gry wiemy już to i owo. Największą jednak bolączką tego trybu jest ciągłe zapisywanie stanu gry który zatrzymuje co chwilę grę na czas kilku sekund. Poza tym utrzymując realizm rzeczy zebrane przez jedną osobę należą wyłącznie do niego. Oczywiście można się dzielić zdobyczami ale jest to bardzo utrudnione ponieważ wymiana polega na wyrzucaniu przedmiotów z ekwipunku i podnoszeniu ich w miejscu wyrzucenia. Niby w porządku ale jednak bardzo utrudnia normalne funkcjonowanie grupy tym bardziej gdy próbujemy dzielić się rolami. [b]I tak nie przejdziesz[/b] Gra ma sporo błędów mniejszych i większych. Czasem obiekty interakcji się nie podświetlają co prowadzi do tego że nie wiadomo czy można coś przedsięwziąć czy nie. Często zrywa połączenie między graczami więc zabawie często niema końca ;) Ale są też "grube babole" np. uniemożliwiające odłożenie worka czy rozpoczęcie sektora poza planszą. W obu przypadkach nic niemożna zrobić i wymagane jest zaczynanie od nowa. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=2438802478 [b]Było blisko[/b] Gra na pewno ma bardzo dużo ciekawych pomysłów ale kulawa realizacja oraz szybka utrata grywalności nie pozwalają długo cieszyć się z zaproponowanej rozgrywki. Dodatkowo gra posiada osiągnięcie którego w normalny sposób nie można już wykonać co dodatkowo powinno zniechęcać łowców osiągnięć. Nie jest to zła gra ale wymaga trochę samozaparcia żeby wycisnąć choć trochę radości.

UWAGA: działa na linux - steam play proton 4.2-9 . świetny pomysł [i wykonanie] na grę o przetrwaniu gdzieś daleko, gdzie jest zimno i ciemno a wszędzie czyha coś [The Thing] nieznanego ... bardzo fajny klimacik a do tego coop niespotykany w podobnych grach +coop do 3 osób ... należy jednak zwrócić uwagę, że ciężko będzie o losowych graczy https://steamcharts.com/app/635200 +obsługa za pomocą jednej ręki [myszka] -brak obsługi pada +wyraźna presja czasu [kończy się paliwo lub pokarm] ale to raczej nie jest horror +niskie wymagania od sprzętu - gra pobiera 606MB a zajmuje na dysku 1300MB widok menu opcji https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=1923031680 lobby https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=1923032730 coop https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=1923031901 oraz jego zasady https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=1923032053 [hr][/hr] [code] > poradnik < http [/code] [code] > kurator < https://store.steampowered.com/curator/5144031/[/code] [code] > Postaw mi kawę < [url=https://buycoffee.to/magic] [/url] [/code] [hr][/hr]

Distrust to gra, która rozczarowuje zarówno w rozgrywce jednoosobowej jak i wieloosobowej, mimo że pierwsze wrażenie robi dobre a i sporo pomysłów jest ciekawych. Rozgrywka skupia się na utrzymaniu przy życiu jednego, dwóch a w dalszych momentach nawet trzech osób których losy splotły w okół bazy badawczej gdzieś w Arktyce. Nie ma co wiele mówić o fabule bo ta jest tutaj praktycznie nieistotna. Dużo ważniejsze jest opanowanie metod pozwalających nam przeżyć przez pięć kolejnych losowo generowanych etapów (tzw. stref). Za każdym razem w danym etapie musimy wykonać jakieś zadanie żeby otworzyć różnorako zablokowane drzwi. Każda z postaci ma trzy podstawowe paski które powinniśmy utrzymywać jak najbardziej wypełnione żeby dojść do finału przy czym różne postaci (początkowo trzy do wyboru - reszta odblokowywana wraz z postępem gry) mają różne cechy specjalne pozwalające szybciej wykonywać niektóre czynności lub zmniejszające ubytek jednego z trzech pasków. Utrzymanie wysokiego stanu pasków jest o tyle istotne że przy spadku do zera i utrzymywaniu się go przez moment nasze postaci zaczną wpadać w różne stany czy jak to jest nazwane w grze "szały". Bardzo ciekawa mechanika gry która zdecydowanie urozmaica rozgrywkę bo potrafi spowodować że zaczniemy trochę inaczej grać. Mamy tutaj np. "krótkowidztwo" niepozwalające na przesuwanie mapy z dala od naszej postaci czy "napad głodu" który powoduje że postać samoistnie potrafi zacząć spożywać to co znajduje się w ekwipunku. Do najczęstszych czynności które przyjdzie nam wykonywać będzie rozpalanie w piecu, otwieranie drzwi, przeszukiwanie szafek, spanie, gotowanie, jedzenie czy strzelanie do anomalii. Przy czym większość z tych czynności będzie można wykonać na kilka sposobów w zależności od sprzętu jakim dysponujemy. Elementów gry jest dosyć dużo i wszystko wydaje się scalać w jedną porządną i przemyślana rozgrywkę, niestety gra ma bardzo dużo niedoróbek i błędów często uniemożliwiających ukończenie gry czy przejście do następnej strefy jak na przykład niemożność odłożenia worka, który dodatkowo uniemożliwiał zginięcie postaci i dokonanie przez nią każdej innej akcji. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=2492768837 Do głupot należy dodać fakt, że o ile dobrą mechaniką gry jest utrzymywanie ciepła w pomieszczeniach, gdzie otwarte okno nie pozwala na ogrzanie się tego budynku o tyle zamknięcie drzwi w pomieszczeniu z piecem albo chociaż stanie przy otwartym ogniu powinno powodować co najmniej utrzymanie się poziomu ciepła naszej postaci, a niestety otwarte okno na drugim końcu budynku przedzielone kilkoma pomieszczeniami powoduje wychładzanie się postaci mimo stania przy piecu. Takich głupotek jest tutaj bardzo dużo, jak mechanika "pęku kluczy", gdzie w jednej ze stref możemy znaleźć taki pęk kluczy dzięki czemu otworzymy każde zamknięte drzwi. Niestety jest to najdłużej wykonywana czynność związana z otwieraniem drzwi, a moim zdaniem aż prosi się żeby to był losowy czas otwierania drzwi (w grze dla pojedynczego gracza zdarza się że przy wykonywaniu jakiejś czynności możemy rzucić monetą znacznie przyśpieszyć wykonywanie jakiejś czynności lub w przypadku niepowodzenia stracić jakiś przedmiot, np. złamać wytrych bez otwarcia drzwi i tym podobne). W wieloosobowej rozgrywce bardzo często dochodzi do zrywania połączeń albo znikania ekwipunku przekazywanego drugiej postaci. Błędy są czymś co przy takiej rozgrywce, polegającej na wyznaczaniu kolejnych celów, które są wykonywane w jakimś określonym czasie sprawiają, że na dziesięć rozgrywek aż sześć miałem niedokończonych właśnie z powodów jakichś błędów lub zrywania połączenia. Podsumowując, Distrust to gra z ogromnym potencjałem i spartoloną warstwą techniczną. Dodając do tego pewne głupotki i system w którym nie ma np kolejkowania kilku następujących po sobie czynności, żeby ktoś nie stał bez celu gra cieszy tylko do momentu aż nie wywali nam się zbyt często lub doświadczymy większości szałów i zadań na otwarcie drzwi. Później zabawy już praktycznie nie ma. Nie polecam mimo wielu ciekawych elementów które zostały zaimplementowane do gry. Ocena: 3 / 10

Distrust gra o pomocy która przyszła za późno. Fabularnie: Jesteśmy ekipą ratunkową która dostała wezwanie o pomoc z placówki badawczej. Jednak w próbie dotarcia do bazy coś się stało że nasz helikopter spadł i została nas dwójka. Nasz cel pozostaje ten sam dowiedzieć się co się stało poprzez eksplorację stacji badawczej. Rozgrywka: Gra jest gatunkiem połączenia survival/zarządzaniem zasobów i strategii na początku rozgrywki. Poziom trudności jest normal/easy i hard/normal gdzie normal/easy pozwala wprowadzić gracza do gry to nie pozwala mu zdobywać zbytnio postaci a normal/hard to jest dla zdobywania wszystkich postaci. Wybieramy 2 osoby które przetrwały wypadek, a każda z nich posiada sprzęt lub umiejętności które pozwolą na przetrwanie pierwszych których mamy odblokowanych to jest kobieta która może przez długi czas nie jeść nic, eksperta od rozpalania pieców startującego z paliwem oraz człowiek który może przetrwać na zimnie. Wraz z wybraniem ekipy zaczynamy rozgrywkę przy rozbitym helikopterze i zaczynamy szukać zapasów które są w bazie od węgla, kanistrów z benzyną, grubszych kurtek, narzędzi, jedzenia, po medykamenty lub broń palną która jest rzadkością.Każde przeszukanie może doprowadzić do skaleczenia naszego członka załogi a to do wykrwawienia jeżeli nie zabandażujemy. Podczas rozgrywki może się pojawią się 2 typy eventów, pierwszy doprowadzi do rzutu monetą która powie czy dostaniemy pozytywny efekt lub negatywny, drugi że jeden z naszych ocaleńców dostanie negatywną rzecz która może działać wizualnie: czarno-białą szata kolorów, dźwiękowe-dźwięk telewizora który czeka na włączenie kasety wideo oraz inne.Każda postać ma 3 rzeczy które musimy zadbać sytość/na jedzenie, ciepło oraz staminę/sen. Sen pozwala naszym towarzyszom zregenerować się oraz pozbyć się wszystkich złych efektów wymienionych powyżej.Przeciwnicy są i [ocenzurowane ze względów na powiązania z fabułą i możliwości spoilerów ich działania]. Przedmioty i część urządzeń będzie się psuła i będziemy je musieli naprawić przy stacji naprawczej lub własnoręcznie. Ambient/muzyka: Muzyka mroczna tajemnicza a wiatr nam dogrywa sprawiając że czujemy że gdzieś niedaleko może czaić się coś. Grafika: Jest odpowiednią Wady: Wado/zaletą jest ekwipunek towarzyszy który jest globalny na przykład jeden jest w budynku i ugotuje jedzenie to druga osoba po przeciwnej stronie bazy może go zjeść. Część rzeczy które robimy będzie się powtarzać Bugii: Nie znalazłem podczas 4 godzin rozgrywki Cenowo: Gra jest cenowo okay i jak ktoś chcę taniej kupić to śmiało Komu mogę polecić grę? Fanom gier survival, osobą które lubią próbować kilkanaście razy przejść grę, strategom i osobą które lubią klimaty beznadziejności.

Witam. Distrust to gra w której wcielamy się w rolę grupy 2-3 ratowników (w grze mamy do wyboru ok. 15 różnych ratowników z różnymi cechami) wysłanych by uratować bazę na Arktyce przy której rozbił się dziwny obiekt. Helikopter którym lecieliśmy rozbił się i musimy znaleźć sobie schronienie i jedzienie. W grze musimy przejść przez 6 stref. Nasi ratownicy mają 3 podstawowe wymogi które muszą zaspokajać - stamina (regeneruje się podczas spania) głód (regeneruje się jedząc) i ciepło (regeneruje się w ocieplonych budynkach). Gra oferuje bardzą przyjemną rozgrywkę, posiada ładną grafikę i pełne polskie tłumaczenie (z kilkoma błędami ;P). Osobiście polecam tę grę dla tych co lubią survivale!