Recenzje √Letter - Root Letter -

I fell in love with a fictional character please help me 10/10

Trudno nie westchnąć "ach, młodość!", gdy podczas przeprowadzki natrafia się na listy otrzymane w czasach szkolnych. Kolorowa papeteria, rozmowy o testach, plany na przyszłość... przyznanie się do morderstwa?! Tajemnicza, nieotwierana dotychczas wiadomość jest na tyle niepokojąca, że zmusza naszego bohatera do wyjechania za miasto w celu odnalezienia penpalki sprzed lat. Uzbrojeni jedynie w imię, zdjęcie i determinację powoli będziemy docierać do byłej paczki przyjaciół, która zrobi wiele, by pozbyć się natręta próbującego odkopać ich przeszłość... Co jest HOT: + główna zagadka budzi i utrzymuje ciekawość; + pomysł z listami; + przesłuchania dają frajdę - są proste, ale potrafią zaskoczyć; + zróżnicowane zakończenia całkowicie zmieniające dwa ostatnie rozdziały, i to tak, że każda historia jest sensowna na swój sposób - najsoczyściej wypadają bad endings, które rozbrajają kontrastem i dostarczają sporo uciechy; + piękna oprawa: szczegółowe tła, portrety przysługują nawet anonimowym nepecetom, "dynamiczne" okienka, dobra muzyka i głosy (wszystkie wypowiedzi w grze są czytane przez aktorów); + miejsce akcji, miasto Matsue, jest autentyczne, i można sporo się dowiedzieć o tej małej części świata. A co NOT: - wata, wata, wata - sporo gry mija nam na bezcelowych rozmowach z randomami i zapychaniu kieszeni zbędnymi przedmiotami po obowiązkowej wizycie w każdym sklepie z pamiątkami i świątyni. Frustruje to tym bardziej, że odbywa się pod pozorem gejmplejmu, który najczęściej sprowadza się do wyboru miejsca na mapie; - banalne opisy przedmiotów, które da się sprawdzić w tle; - śledztwo z punktu widzenia gejmpleju sprowadza się do przesłuchań, z dwa razy pojawia się quiz sprawdzający naszą uwagę... i w sumie tyle; - jest za łatwo: gra wprost podpowiada, co robić, nie wypuszcza z lokacji, dopóki nie znajdziemy wymaganego przedmiotu, quizów nie da się zawalić... Opis "Root Letter" raczej wprowadza w błąd. Niewiele jest tu z klasycznego whodunnit: brakuje tu chociażby analizy przedmiotów czy układania wniosków, śledztwo pod kontrolą gracza ogranicza się do przesłuchań - niestety, prostych, z podpowiedziami na jedno kliknięcie, bez testowania naszej pamięci, nic nie zmusza do uważnego przeglądania katalogu dowodów. Jeżeli liczysz na pasjonujące rozgryzanie zagadki kryminalnej, to od razu donoszę, że to nie jest to. Więcej tu czytania dialogów, przesiadywania w restauracji i krążenia po turystycznych miejscach, niż faktycznego śledztwa. Historia trzyma się kupy, położono duży nacisk na stronę wizualną, zakończenie jest przeciętne, ale sympatyczne, złe zakończenia w fanfikowych klimatach podobają mi się zdecydowanie bardziej niż true ending. "Root Letter" jako visual novel jest po prostu okej, i jeżeli je łapać, to raczej na wyprzedaży.