Recenzje Requiem: Avenging Angel

Requiem: Avenging Angel - dość oryginalny FPS który nie miał specjalnie dobrej prasy, choć miał dość niecodzienne rozwiązania. Bohaterem jest archanioł Maliachi który ma na pieńku z - a jakże - Lucyferem. Do dyspozycji mamy około 15 mocy, chyba z osiem splów od mało użytecznego pistoletu, karabinu, strzelby po granatnik, kuszę, snajperę i wyrzutnię rakiet. Plansze są dość rozbudowane, a droga do celu jest bardzo mało intuicyjna. Oprócz skrótowego opisu co mamy zrobić, częstokroć trzeba się domyślić, aby w danym momencie użyć danej mocy lub jakiegoś przełącznika, który bardzo łatwo pogubić. Nie ukrywam, że korzystałem z pomocy internetu a i tak miałem problem. Gra jest dość trudna. Używanie mocy mało precyzyjne, broń także powinna ulec poprawie. Przykładowo granatnik wyrzuca pociski na bardzo mały zasięg, a karabin wypuwa z siebie naboje z prędkością światła. Gdyby nie solucja, za cholerę nie pokonałbym bossów, bo na niektórych trzeba użyć specjalnej mocy, a inne bronie średnio działają. Brakuje mi tu widocznego paska obrażeń, lub chociaż ubytków na ciele wroga. Trudność gry potęguje niezwykła celność przeciwników - z ogromnej odległości potrafią ściągnąć naszego archanioła ze zwykłego karabinu. Cholernie to frustruje i odrzuca od gry. Gdybym miał w to grać jeszcze raz, to na pewno na niższym poziomie trudności, ale... nie ma innego niż ten domyślny. W trzecim epizodzie miałem już dość tak trudnego i frustrującego wyzwania, że wspomogłem się kodem na ammo i pancerz, a i tak miałem problem. Gra jest jest jedną z tych, która wspierała w swoim czasie 3DFX (jest magiczne logo), a wydało ją 3DO (Might&Magic). W mojej opinii Requiem: Avenging Angel w pełni zasługuje na porządny remaster od Nightdive - wtedy chętnie do niej wrócę. Zachęcam miłośników starych FPSów, reszcie młodszych graczy nie polecam:) Choć jako że uwielbiam starsze gry i często do nich wracam - ode mnie "polecam", bo lata 80 i 90 to były piękne czasy:)