Recenzje Phoning Home

Gra ma tyle błędów, że jest nie grywalna a szkoda fabuła zapowiadała się ciekawie :/

fajne kupujcie, krotka gra pod koniec juz sie nie chce konczyc, troche szukania gubienia, czesto zapisujcie gre bo mozecie utknac

Gra wciąga jak chol...ra. Jako gracz lubiący strzelanie (szczególnie do innych.. ;), wszelkiego rodzaju gry multi i wychowany na takich tytułach jak Quake, Doom itp, oczywiście w pierwszych wersjach, muszę przyznać, że nie spodziewałem się natknąc na grę, która wciągnie mnie bezgranicznie. Może i jest to tylko single player, ale zrobiony rewelacyjnie. Świetne udźwiękowienie, grafice również nie można niczego zarzucić. Plusy: Klimat, fabuła, grafika, dźwięk. Minusy: zbyt krótka jak dla mnie Mogę śmiało polecić grę wszystkim, którzy lubią dobry klimat. Pozdrawiam, R@F

Pierwsza rzecz jaką trzeba wyprostować to fakt, że gra jest raczej platformówką niż przygodówką. Być może to jedno zdanie spowoduje, że nie zmarnujecie swoich pieniędzy, jeśli czegoś więcej w niej szukacie. Niestety, fabuła w grze niemal nie istnieje - rozbijamy się na obcej planecie i zbieramy surowce, które mają nam umożliwić tytułowe "dzwonienie do domu" po pomoc. Wprawdzie napotykamy na pozostałości wymarłej cywilizacji i była furtka dla obszycia gry jakąś historyjką, jednak twórcy nie zdobyli się na kreatywność i zasadniczo wykorzystujemy jedynie pozostałości budynków jako schrony przed burzami piaskowymi. Całość rozgrywki to wspomniane zbieranie surowców umożliwiających przeżycie (leczenie, paliwo dla napędu odrzutowego, energia do szybszego poruszania się i tworzenia teleportów). Potencjał był, jednak nie dostaniemy tutaj żadnych łamigłówek czy wysilania szarych komórek na zasadzie "jak połączyć te teleporty, aby pójść dalej". Przeciwnie, większość przeszkód to przeszkody typowo terenowo-zręcznościowe - przez wszystkie mapy nosimy ze sobą drugiego robota, który nie jest w stanie samodzielnie poruszać się po wzniesieniach, zacina się na każdym najmniejszym schodku, co chwila zostaje gdzieś z tyłu i trzeba po niego wracać, a na dodatek nieustannie trzeba go chować w budynkach czy jaskiniach podczas burz piaskowych, śnieżnych czy deszczu (inaczej koroduje i grozi mu uszkodzenie). Naprawdę dawno już nie grałem w grę, w której tak często musiałem używać wczytywania poprzedniego stanu, bo skądś spadłem. Ponadto drugą, chyba jeszcze gorszą przeszkodę, stanowi koszmarne oskryptowanie gry. Zdarzało mi się błądzić po naprawdę sporych mapach godzinami, zaglądając w każdy ich kąt i zwyczajnie nie wiedząc co mam dalej zrobić i dokąd iść. A że większość czasu gram będąc poza cywilizacją, nie mając internetu, zwyczajnie utknąłem w paru miejscach. Bez zaglądania w jakiekolwiek poradniki odkryłem większość secretów w Legend of Grimrock II, większość gwiazdek w The Talos Principle, a tutaj poległem na platformówce dla dzieci? Cóż, kiedy wreszcie złapałem zasięg i zajrzałem do internetu, okazało się, że pewne miejsca trzeba odwiedzać w odpowiedniej kolejności, albo stanąć niemal dokładnie w konkretnym miejscu, bo w innym wypadku nie odpali się skrypt i nie będzie można przejść do następego etapu. Szukałem godzinami jednego portalu, bo nie odpalił się jeden skrypt, a potem innego, bo nie odpalił się inny skrypt. Zapewne miałem skrajnego pecha, a mając internet sprawdziłbym co dalej zamiast się denerwować, ale to jednak świadczy o wykończeniu gry. Czy jednak pomijając te punkty, które nie każdego odstraszą (zręcznościówki i platformówki to nie mój typ gier, ale przecież mają fanów), jest coś czym gra wynagradza te katusze i męki? Cóż, na niezłym poziomie stoją monologi prowadzone przez SI statków kosmicznych. Błędem ze strony twórców było na pewno to, że robocik, który z nami podróżuje, nie ma własnego głosu - wydaje z siebie pikające dźwięki, a jego kwestie musimy czytać, co często jest ciężkie, bo on(a) gada niemal na okrągło, a ja zawsze akurat przez coś przeskakuję i nie mogę śledzić tekstu. Tutaj uwaga - bez znajomości angielskiego może być ciężko, bo nie będziemy wiedzieli co mamy robić - nie ma żadnej mapy, a znaczniki pokazujące dokąd iść są tylko czasami (na dodatek czasami błędnie pokazują nam jeszcze miejsce z poprzedniego zadania i znowu tracimy czas na skakanie). I mówię to ja, przeciwnik wszelkich znaczników, który do tej pory z łezką w oku wspomina jak to "w Morrowindzie to trzeba się było naszukać, żeby pchnąć zadanie do przodu, a w dzisiejszych czasach to tylko bieganie za strzałką i przeklikiwanie dialogów". I to w zasadzie tyle. Jak wspomniałem, fabuła na minus. Wyborów niemal zero - liniowa do bólu. Dostajemy do podjęcia tylko jedną decyzję pod sam koniec gry - bez względu na to jaką wybierzemy, zakończenie będzie takie samo (ale odblokują się inne osiągnięcia). Jeśli chodzi o osiągnięcia na steam to też zdobycie więcej niż sześćdziesiąt parę procent będzie trudne. Przejście gry bez leczenia się ani razu wykracza poza możliwości mojego pojmowania - masochizmem z mojej strony był już fakt, że w ogóle ją ukończyłem. A leczyłem się setki razy. Nie jest to też gra z gatunku tych pięknych do pooglądania, choć po screenach wydaje się ładna. Krajobrazy są bardzo jałowe i szybko stają się monotonne. Natomiast to co mnie w tej grze zaskakuje to liczba pozytywnych recenzji. Metacritic nie był już jednak tak łaskawy. Ani ja nie jestem. PS Gra bez zbytniego zacinania się w lokacjach powinna zająć do 6-7 godzin (na youtube przejście jest chyba w 4,5h). U mnie 22 wzięło się stąd, że raz miałem grę zminimalizowaną kiedy akurat miałem internet, wyszedłem z domu i wróciłem następnego dnia. No i się nabiło.

Nie oczekiwałam zbyt wiele od tej gry, ale nie sądziłam też, że stanie się ona w pewnym momencie tak irytująca, że zamknę ją i nigdy do niej nie wrócę. Etap nawigowania po górze po prostu mnie wykończył. Rozumiem tworzenie trudniejszych zadań, które wymagają cierpliwości i przeróżnych kombinacji ze strony gracza, ale w tym przypadku zamiast chęci przejścia tego etapu i tym samym szukania rozwiązania, pojawiła się po prostu irytacja. W pewnym momencie mój robot wykorzystał wszystkie zasoby i utknął w martwym polu, z którego nie było powrotu do wcześniejszego terenu, tak abym mogła zebrać potrzebne elementy, aby iść dalej.

My expectations weren't high but the game is just boring. The only thing I'm doing so far is run arround collecting resources. Movement doesn't help in that. You move relatively slow and the area is too big. So far it's just a weird forest and there is literally nothing else to do than collecting stuff. Gathering is not fun either. Resources will be marked on your compass but only after you scan them. I got stuck like 30 minutes in because my resource turned out to look like pieces of crashed spaceship that crash landed a few meters away. Story exists but so far it's nothign special. First impression is not so good for this game. I'm gonna keep playing and update this text if anything changes further into the game. In the end this game may be worth picking up on a masive discount.

Mimo, że gra ładna graficznie a fabuła daje nadzieję na interesujący rozwój wydarzeń, to niestety już gdzieś w połowie gry miałam szczerze dosyć biegania za rozmaitymi kwiatkami i trawkami aby zebrać ich odpowiednią ilość niezbędną do dalszej kontynuacji gry. Fabuła mizerna, a główne nasze zadanie jako sympatycznego robocika (kojarzącego się z E.T.) to zajmowanie się zbieractwem. ILE MOŻNA !!! Trochę pograłam bo ... może coś się wydarzy albo zmieni, ale się nie doczekałam. Ogólnie -wielkie nadzieje na przyjemną gierkę, a w efekcie -zawód i rozczarowanie.

No nie wytrzymie!!jesli wejdziesz do złego portalu na pustyni prowadzącego do lasu to możesz chodzić do us...j śmierci a nie ruszysz sie dalej z fabuła bo jakimś cudem lądujesz w innej części lasu i nie dojdziesz do celu.Błądzenie w tej grze pomimo znaczników stoi na poziomie sadyzmu bo pomimo tego że jestes od celu 50-60 jednostek to i tak tam nie wejdziesz tylko musisz zapie_przac na około 1k jednostek(pustynia).A już wisienką na torcie tego masochizmu jest lodowa kraina gdzie musimy zdobyć łącznie 48 tetrerium jak Ani co chwila wymaga naprawy a brak na to materiałów a wdodatku skaner nie działa i weź szukaj tych zas.....ych kryształów jak bedzie ci i tak brakować po wejsciu na lodowiec z 20-25 sztukJeśli to w zamiarze twórców miała być gra dla dzieci to oni chyba nie mają własnych albo ich nie kochaja....ODRADZAM w to grać bo frustracja przesłoni bardzo ładną miejscami grafikę i dosc dobrą ścieżke dzwiękową.Ja odpadłem na lodowcu ale podejrzewam że dużo ludzi już na etapie pustyni dostanie zakoli oraz znacznie poszerzy swój słownik wulgaryzmów....

Jednym zdaniem: Phoning Home to historia robota, która stanowi skrzyżowanie filmów Wall-E i Krótkiego Spięcia oraz korzysta trochę z E.T Spielberga. Gra audiowizualnie nie zachwyca i właściwie jest pozbawiona emocji. Za dużo tu zbieractwa. Trochę rozczarowanie, bo potencjał na papierze był spory, a wyszła z tego gra raczej dość przeciętna. Plusy: + sympatyczny robocik ION + potencjalnie ciekawy sandbox Minusy: - bardzo przeciętna grafika (brzydki ogień, wygląd świata nie zachwyca) - gra nie może zdecydować się, czy jest na poważnie czy z przymrużeniem oka - głos statku z angolskim akcentem (jakbyśmy latali po Londynie, a nie obcej planecie) - problem z miksem dźwięku (dźwięk otoczenia w stosunku do głosu statku jest zbyt cichy) - zdradziecki achievement na samym początku gry - eksploracja mapy nie jest zbyt ciekawa - brak solidnej fabuły w grze - niezbyt grywalne zbieractwo Komu polecam? / Komu odradzam? + polecam graczom lubiącym roboty a la Wall-E - odradzam graczom lubiącym piękne wizualnie sandboksy - odradzam graczom, których drażnią techniczne niedoróbki Rada: Chcecie naprawiać statek kosmiczny? To zainstalujcie sobie lepiej Dead Space albo Tharsis, które są najlepszymi symulatorami naprawiania statku kosmicznego. Albo obejrzyjcie sobie w domu filmy takie jak Wall-E czy E.T. ============================================== ➥ Obserwuj mnie jako kuratora ⤵ https://store.steampowered.com/curator/10437106/

Nie miałam zamiaru pisać recenzji o Phoning Home. Niestety widząc recenzje na steam musiałam to zrobić! Nie chce nikogo pouczać, ale jeżeli ktoś nie rozróżnia przygodówki, czyli gry przygodowej (np. seria Sherlock Holmes, Life is Strange, The Walking Dead) od przygodowej gry akcji (np. Tomb Raider, Assassyn's Creed, Just Cause) to niech lepiej nie pisze recenzji i nie wprowadza ludzi w błąd. Jeszcze większym zaskoczeniem było porównanie tej gry do...ehhh... platformówki! Zapraszam do recenzji, postaram się być obiektywna. Phoning Home to typowa PRZYGODOWA GRA AKCJI, choć jak na ten gatunek dosyć krótka. Wydana została w 2017 r. przez ION LANDS. Posiada ona cechy survivalu, ale nie to jest najważniejszą cechą tego tytułu. Naszym priorytetem jest wykonywanie misji fabularnych. [h1]Co się stało naszym robotom?[/h1] https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=1419983965 Wcielamy się w postać małego robota IONa. Wraz ze swoim kumplem „statkiem” (sztuczna inteligencja) przemierzał on kosmos w poszukiwaniu planet z cennymi surowcami naturalnymi, aby potem przesłać informacje o znaleziskach do swoich twórców. Niespodziewanie jedna z planet zaczęła ich silnie przyciągać, co zaowocowało katastrofą. Teraz najważniejszą rzeczą jest skontaktowanie się z domem, poznanie planety i wydostanie się z niej. Jak się okazuje, będzie to kosztowało wiele wysiłku. Całe szczęście, że w niedługim czasie spotkamy dwie „osoby” do pomocy. ANI (bardzo wkurzającego robota płci żeńskiej, podkreślającego to na każdym kroku, podobnego do IONa) i jej statek, czyli drugą sztuczną inteligencję. Ucieczka z planety staje się dużo bardziej realna. Słowo UCIECZKA jest jak najbardziej adekwatne do sytuacji, ponieważ planeta wcale nie chce nas wypuścić. Przechodząc do kolejnych lokacji, napotykamy wciąż szczątki olbrzymich statków kosmicznych, a w końcu informacje o innej cywilizacji. Najwyraźniej na tej planecie nie jest wszystko ok. [h1]Aby cokolwiek zdziałać, trzeba najpierw przetrwać.[/h1] Phoning Home to trzecioosobowa gra akcji. Powodzenie misji uzależnione jest od kondycji naszego głównego bohatera i ANI. Aby cokolwiek zrobić ION musi bawić się w eksplorację terenu, by stale naprawiać siebie, jego towarzyszkę i mieć surowce na zrobienie ulepszeń, paliwa, energii i zdrowia. Dwa roboty przemierzają otwarty świat, naprawiając niezbędne rzeczy w różnych, czasem bardzo ładnych i niekiedy niebezpiecznych lokacjach. ION co jakiś czas dostaje możliwość zrobienia sobie kolejnego ulepszenia. Jednym z ważniejszych jest teleportacja, bez której nic nie osiągniemy oraz laser, który często się przydaje do likwidacji wrogów. Oczywiście są też inne. Ważną rzeczą jest również dbanie o pancerz ANI, aby nie zardzewiał. Ciekawostką jest, że ona rdzewieje cały czas i nie da się tego uniknąć. Możemy tylko spowolnić ten proces i uważać, by robot nie umarł. Szkodzą mu burze piaskowe na pustyni, śnieżyce w krainie lodu, deszcze w tropikach... Mówiąc krótko, prawie wszystko. Jeśli zginie, nie opuścimy planety. Co do optymalizacji, żadnych kłopotów nie zauważyłam. Jeżeli ktoś będzie szukał, to na pewno znajdzie zarówno bugi, jak i spadki fps-ów. Ja byłam zajęta fabułą i przeżyciem, żeby szukać dziury w całym. [h1]Całkiem ładny jest ten świat[/h1] Grafika jest naprawdę przyjemna. Nie jest może najwyższych lotów, ale narzekać na pewno nie można. Nasze roboty wyglądają bardzo dobrze, tak samo, jak i otoczenie. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=1422288919 https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=1417975743 [h1] Miła gierka. Polecam ją z czystym sumieniem. Nie jest zbyt długa, bo poświęcimy tylko kilkanaście godzin, aby dowiedzieć się, co się stało na tej dziwnej planecie. Uważam, że warto. [b][u]Zapraszam do odwiedzenia strony kuratora [url=https://store.steampowered.com/curator/27336582-MY-GROUP-%25F0%259F%2591%258C/] MY GROUP 👌[/url]