Recenzje Shadwen

All time do 1 thing make a annoying npc go through guards.

Poziom inteligencji przeciwników, niczym wrogowie z Skyrima, ale wciąż spoko gierka.

Najbardziej podobała mi się ilość wariacji, co do sposobów na przejscie misji, a także to że mogłem wrócić do gry po prawie rocznej przerwie i prawie od razu przypomnialem sobie cale sterowanie.

Gra ma kilka wad ale można sobie fajnie poskakać na strażników z nwm 10, 20 metrów. skaczesz. Bardziej spadasz w sumie, no nieważne, wbijasz mu kose pod żebra z powietrza niesamowicie satysfakcjonujące.

Nie jest to może moja ulubiona gra, fabuła nie skradła mojego serca, ale grało się całkiem fajnie. Na tyle fajnie, że chciało mi się grac dwukrotnie, żeby wbić wszystkie osiągnięcia. Ciekawy motyw z pauzowaniem czasu. Można obmyślać ruchy do woli. No i czasem idzie nieźle pobugować strażników :) Robienie z nich debili, to jeden z niewątpliwych plusów gry.

Za 20 zł gra bardzo spoko. 60 zł to byłaby strata pieniędzy. Monotonna strasznie, nie ma zbyt wiele do zaoferowania.

Fajna gierka, przejście +/- 5h. Trochę słabe jest to, że dziewczyna biega przed twarzami strażników a oni nic sobie z tego nie robią, ale mimo to polecam

Bardzo ciekawa, nietypowa gra polegająca na skradaniu się i taktycznym odciąganiu uwagi. Po chwili przyzwyczajenia się do zasad sterowania czasem okazuje to bardzo praktyczne i nie trzeba się co chwilę martwić o zapis gry. Bardzo dobrze zrobiona, pomysłowa i mimo mrocznego klimatu gra się w nią bardzo lekko.

[h1][i]Shadwen[/i] - nieco rozczarowująca przygodówka z podwórka Frozenbyte[/h1] Tytułowa Shadwen to klasyczna wyszkolona zabójczyni - zimna, zwinna piękność. Jej twarde i pałające żądzą zemsty serce jest w stanie zmiękczyć jedynie Lily, osierocona dziewczynka, anioł w ludzkiej skórze. Ich znajomość rozpoczyna się albo od zwykłego przypadku, albo od cudownego zrządzenia losu... Shadwen pragnie unicestwić okrutnego króla, ale przed nią długa podróż do zamku. Po drodze spotyka głodne, niewinne dziecko karcone przez strażnika za kradzież jabłka i postanawia interweniować. W ten sposób zyskuje małą towarzyszkę, ale zaufanie Lily do Shadwen, jak się okazuje, jest bardzo kruche. Dziewczynka ma delikatną osobowość, a pogardę do przemocy fizycznej wyniosła z domu. Nie będzie zadowolona, widząc, że jej wybawicielka zajmuje się zabijaniem. Stąd trzy drogi przejścia gry. Przez piętnaście niedługich rozdziałów Shadwen musi skradać się między czujnymi strażnikami i torować drogę nie tylko dla siebie, ale i dla Lily. Klawiszem T można sugerować dziewczynce, dokąd ma się udać, co nie zawsze jest to możliwe, zwłaszcza kiedy któryś ze strażników nagle obróci się w jej stronę. Lily ucieka wtedy do miejsca poprzedniej kryjówki. Shadwen z kolei korzysta z haka (ang. grappling hook) do zawieszania się na drewnianych kładkach lub przesuwania przedmiotów w celu odciągnięcia uwagi straży. Poziom trudności wzrasta w miarę pokonywania etapów, lecz nie jest tak, że trzeba główkować nie wiadomo ile nad pokonaniem przeszkody. Zwykle rozwiązania nasuwają się same po zaobserwowaniu ruchu strażników. Dla ułatwienia polecam opcję z oznaczeniem pola widzenia strażnika, wtedy ma się pewność, że nie przekroczy się go choćby o krok. Ale, ale. Shadwen, jak wspomniałam wcześniej, jest zabójczynią, dlatego, jak najbardziej, zamiast czmychania między wrogami może ich po kolei eliminować, należy za to uważać, by zawsze dobrze ukryć ciało, bo gdy zostanie odnalezione, strażnicy podniosą alarm, a to równa się z przegraną. Najłatwiejszy sposób na pozbycie się problemu to zajście strażnika od tyłu i poderżnięcie mu gardła. Na tych bardziej opancerzonych trzeba zrzucać ciężkie przedmioty albo zeskakiwać im na głowy z dużej wysokości. Bohaterka dysponuje też prostym ekwipunkiem, do którego zbiera różne przedmioty i plany, a dzięki nim ma możliwość konstruowania śmiercionośnych [url=https://shadwen.gamepedia.com/Crafting]pułapek[/url]. Łatwo je umieścić, wystarczy wskazać wybrany punkt na ziemi. Co więcej, czas w grze płynie jedynie podczas ruchu postaci lub przy przytrzymywaniu klawiszy Ctrl (kucanie) albo Q. Błędne decyzje gracz musi wycofywać klawiszem R, przewijając zdarzenia do tyłu. Taki system zdecydowanie pomaga w planowaniu następnych działań, ale… jakoś się do niego nie przekonałam. Podoba mi się zamysł gry pod tym kątem, że to od gracza zależy, czy główna bohaterka będzie krwawą zabójczynią, czy powstrzyma się od mordowania, aby nie wystraszyć Lily. Jednak po studiu Frozenbyte, twórcach baśniowej serii Trine, spodziewałam się czegoś bardziej barwnego, magicznego i urozmaiconego. Niestety, gra polega tylko na skradaniu się i przewijaniu czasu do tyłu w razie pomyłek. Zabrakło mi jakiejś ciekawej opowieści, a życiorysy obu postaci miały potencjał do rozwinięcia takowej. Szczątki fabuły odnalazłam przy wczytywaniu rozdziałów, ale odsłuchiwanie krótkich dialogów między Shadwen a Lily raczej mnie nie pocieszyło. Bardzo długo zastanawiałam się nad ostatecznym werdyktem, ale raczej nie polecam [i]Shadwen[/i]. Nie dlatego, że gra okazała się inna, niż obiecywano w opisie, a przez narastającą nudę i nieciekawe zakończenie (zamiast dreszczu emocji - ziewnięcie). Po poznaniu swego rodzaju mechanizmu wrogów, sposobu ich poruszania się, nie czekało na mnie już nic ekscytującego bądź zaskakującego. Plansze są do bólu podobne i niedopracowane, strażnicy jednakowi (ciągle rozmawiają o duchach albo obgadują władcę), oprawa dźwiękowa niezbyt interesująca. Kto chce poczuć dawkę adrenaliny, ten powinien podjąć się wyzwania, aby zabić wszystkich strażników w przeciągu całej rozgrywki, bo przeciągnięcie ciała w stóg siana czy krzak czasami wymaga precyzji i dobrego wyczucia czasu, ponadto tworzenie i zastawianie pułapek to jedna z niewielu zalet [i]Shadwen[/i]. Do innych z pewnością mogę zaliczyć mnogość osiągnięć i karty do zdobycia. Jeśli ktoś nienawidzi elementu skradania, niech trzyma się z daleka od tej pozycji, bo szkoda nerwów i pieniędzy. Ba, cieszę się, że nie wydałam na ten tytuł pełnej ceny, czyli 16,99 euro. Za niższą kwotę można zaopatrzyć się w znacznie ciekawszą grę z półki stealth, np. Mark of the Ninja. A w przypadku [i]Shadwen[/i] warto czekać na promocję -75%. Łatwiej znieść rozczarowanie. [i]*tytuł gry kursywą, żeby nie mieszał się z imieniem głównej bohaterki[/i] [i]Zapraszam na moją stronę [url=http://store.steampowered.com/curator/27231431/]kuratora Steam[/url]. Na pewno znajdziesz tam coś dla siebie.[/i]

Skradanka, która dzięki możliwości cofania czasu jest niesamowicie prosta. Autorzy gry zdawali sobie z tego doskonale sprawę i zmusili graczy by odwracali uwagę strażników by sterowana przez AI mała dziewczynka zdołała dotrzeć do końca poziomu. Gdyby nie ona to można by ukończyć całą grę w pół godziny i to nie będąc zauważonym nawet raz. Strażnicy to skończone debile i ich oszukanie nie sprawia najmniejszego problemu przez całą grę. Zdecydowanie lepiej bawiłem się przy drugm przejściu mordując wszystkich. Wyciąganie pojedynczych żołnierzy z gromadki, co prawda, jest proste, ale jednocześnie daje sporo frajdy. Fizyka jest dosyć zabawna i nie można do końca być pewnym czy ściągana przez nas skrzynka spadnie tak jak powinna. W grze znajdują się róznego rodzaju plany potrzebne do stworzenia jakiejś zabójczej pułapki, ale przez całą grę nie wykorzystałem ich ani razu. Poziomy są dosyć krótkie i niezbyt rozległe, ale stwarzają olbrzymie możliwości przy przechodzemiu ich.