Recenzje Wings! Remastered Edition

good re-creation. A little bit too easy.

Świetna stara gra. Warto zagrać

Rewelacja! Powrót do starych dobrych czasów Amigi 500. Polecam każdemu kto jeszcze się waha czy zakupić Wings! Warto!

Grałem w nią jeszcze na nieśmiertelnej AMIDZE. Odnowiona , ale z z zachowaniem orginału kultowa gra

poziom trudności średni i 40 misji - wciąż 1 rodzaj samolotów przeciwnika lub balony ... nuda

Bardzo przypomina stare Wingsy i nie straciła wiele z ich pierwotnego klimatu

Stary dobry Wings! Fajnie że gra posiada polską wersję językową (napisy).

Hej, jestem ZA odświeżaniem leciwych wspaniałych produkcji. I tylko daltego polecam ten tytuł... Nie zrozumcie mnie źle, wychowałem się na Amidze, na tytułach takich jak Wings, Wings fo Fury czy Cannon Fodder. Nie o grafikę tu chodzi, a o to że nie "dopieszczono" tego tytułu tak jak na to zasługuje. Przykłady: - Samolot przy próbie pętli ZAWSZE dławi silnik. Nie piszę o realiach piszę jak jest w Wingsie. Tak posiadam sprawną Amigę 500 i wiem ;). - Misje potrafią zakończyć się bez powodu i to nie raz nie dwa z zaskakującym wynikiem. ;) - Gra "pcha" gracza do przodu, wrażenie pędu psuje rozgrywkę. Fajnie, że dodano oryginalne dźwięki i opcje wyboru, tyle że to remaster a nie next gen. Ideału nie trzeba poprawiać!!! Mimo, że czuje się skrzywdzony doceniam wysiłek i pracę włożoną w to by obdarować nas szansą gry w Wingsa na PC po latach. A, i jeszcze jedno - ku...wa grajcie w angielską wersję językową. Pozdro7.

Gra z Amigi. Pamiętam. Do dzisiaj na PLUS. Od dzisiaj na MINUS. Grałem i taaak się starałem, ponad 200 misji i nie dostałem osiągnięcia. Na forum piszą, że taki Bug. To za takiego Buga taka ocena.

Wings! Remastered edition jak sama nazwa wskazuje jest wznowieniem gry sprzed 26 lat wydanej w owym czasie tylko na komputery serii Amiga przez firmę „Cinemaware”. Jest to powrót do przeszłości dla mnie, ze względu na fakt, iż z oryginalną wersją przesiedziałem niejedną noc – praktycznie wszystko wygląda i działa jak oryginał – BAJKA. Zdaję sobie sprawę, że dzisiaj ta „mała” produkcja nie ma praktycznie szans, lecz spróbujcie dać jej szanse – 20 minutowe posiedzenia i będzie wszystko dobrze. Tym bardziej, że misje trwają naprawdę krótko zazwyczaj do 5 minut. Samych misji jest, ponad 200 więc spokojnie starczą na dłużej niż niejedno Call of Duty. Sama gra podzielona jest na trzy części: 1) Pseudo-symulator – typowa zręcznościowa bitwa powietrzna – w późniejszych etapach naprawdę wymagająca. Poza paroma szczegółami, które znajdą tylko zapaleńcy nie różni się niczym od oryginału. Dodatkowo walka z 3-4 przeciwnikami jest naprawdę „gorąca” 2) Bombardowanie – sterujemy samolotem z zadaniem zrzutu bomb na wybrane cele a wszystko z perspektywy lotu ptaka 3) Nalot – izometryczny rzut a my niszczymy kolumny ciężarówek, pociągi, namioty czy po prostu okopaną piechotę Największą wadą dla mnie jest to prowadzony dziennik 56 Szwadronu RAF – w oryginale każdy wpis miał datę – tutaj tego nie posiada, więc tracimy pewną dozę immersji i umiejscowienia na linii czasu – niby taki szczegół a tak bardzo potrafi popsuć słuchanie i czytanie historii z ekranu monitora