Recenzje Far Cry® 2

[h2]Far Cry 2: Brzydkie Kaczątko[/h2] Szczerze mówiąc, nigdy nie byłem fanem serii Far Cry. Pierwsza część mnie ominęła, Far Cry 3 – mimo kultowego statusu gry oraz ciekawego antagonisty Vaasa zupełnie mnie nie porwała. Pograłem kilka godzin i odinstalowałem bez większych wyrzutów sumienia. Far Cry 4? Nie moje klimaty Tybet i mistyczna rewolucja to nie to. Primal jakoś prehistoria mnie nie ciągnie. Far Cry 5 wypadł przyzwoicie, choć miał swoje wady. New Dawn był zwyczajnie za wcześnie i za szybko, DLC w przebraniu gry. Far Cry 6? Nawet obecność Gus'a nie przekonała mnie. A jednak gdzieś pośrodku tej historii leży Far Cry 2 gra która ma tyle samo zwolenników co przeciwników. Gra, o której Ubisoft najchętniej zapomniałby, bo nie pasuje do ich nowego, kolorowego, przyjaznego użytkownikowi świata. A jednak... Far Cry 2 to jeden z najbardziej ciekawych eksperymentów i tak nie będę cukrzył że jest to wybitna gra bo ma wady i są bolesne, jednak to ciekawy tytuły który zaskakuje po tylu latach. [h2] Fabuła: Chłopiec na posyłki [/h2] W Far Cry 2 nie jesteś wybrańcem. Nie jesteś bohaterem, który przybywa, by zbawić ludność od złych ludzi. Jesteś najemnikiem... i tylko najemnikiem. Bez przeszłości, bez przyszłości. Twoje zadanie? Zabić Szakala – handlarza bronią, który rozkręcił lokalny konflikt w afrykańskim państwie ogarniętym wojną domową. Ogólnie brak tu jakiś mocniej zarysowanych postaci wszystko to jakieś puste większość odpuści po 15 minutach i nie dziwię się dlaczego dla wielu gra jest po prostu nudna jeździmy od bazy do bazy wykonujemy zlecenia i tak gra się toczy. [h2] Grafika i klimat: This Time for Africa [/h2] Na swoje czasy (2008) gra wyglądała świetnie. Dynamiczne ognie rozprzestrzeniające się po trawie, realistyczna pogoda, cykl dnia i nocy, porywisty wiatr unoszący liście palm. To była brudna, gorąca, spalona wojną Afryka. Jednak to było kiedyś dziś? gra się zestarzała modele postaci są brzydkie zaś UI dość drewniane. Przynajmniej technologicznie bo gra ma klimat i to taki który działa nawet dziś to świat brzydki ... ale dość autentyczny. [h2] Gameplay: Ryzyko się opłaca [/h2] Far Cry 2 nie ułatwia życia. Nie prowadzi za rękę. Wręcz przeciwnie – testuje twoją cierpliwość i zdolność adaptacji. Broń może się zaciąć w najmniej odpowiednim momencie. Przeciwnicy respawnują się irytująco szybko. Dojazd na miejsce misji potrafi zająć więcej czasu niż sama walka. Masz malarię – potrzebujesz tabletek. Masz rany – musisz się opatrzyć. Jesteś sam, a świat nie zamierza ci pomagać. To nie są błędy designu. To świadome wybory twórców. Gra miała być surowa, wymagająca i bezkompromisowa. I rzeczywiście – pod warstwą frustracji to widać. Dziś wiele gier unika takich emocji. Boją się aby nie zniechęcić gracza. Twórcy nieraz wolą podać wszystko na tacy, dorzucić ładnie oznaczoną minimapę, broń co na hita zabija, czy wskaźnik prowadzący za rączkę do celu. [h2]Podsumowanie: (Nie)doskonała gra [/h2] Nie będę idealizował Far Cry 2. To nie jest gra dla każdego. Jest archaiczna w niektórych rozwiązaniach, trudna, czasem irytująca. Ale jednocześnie – to jedna z ostatnich wielkich prób stworzenia czegoś autentycznego, czegoś, co nie wpisuje się w schemat marketingowy. Być może gdyby nie miała w nazwie "Far Cry", zostałaby zapamiętana inaczej. Może jako niezależny tytuł byłaby dziś kultowym klasykiem na miarę STALKER-a. A tak... często trafia na półkę z napisem "Dziwny przypadek". Sam napisałem różne za i przeciw gry, bo to czy będzie się wam podobać zależy tylko od waszego podejścia i cierpliwości. Zalety: ✅ Świetny klimat i setting ✅ Realistyczna, surowa oprawa ✅ Duża ilość broni Wady: ❌ Toporny interfejs ❌ Frustrujący respawn wrogów ❌ Umowna fabuła [h2]Ocena końcowa: 7,5/10 [/h2]

postacie skaczą jak niedojebane.

I loved this game as a kid, and I still love it <3 *We need more games like this*