Recenzje Blood Nova

Wielką siłą twórczości spod szyldu [i]Cosmic Void[/i] są ociekające atmosferą gry pełne pokrętnej i dracznej fabuły pełnej zakrętów i zwrotów akcji. Mimo minimalistycznej oprawy potrafią wywołać u doznającego ich gracza niesamowitych doświadczeń, które przenoszą nas wprost do świata przedstawionego. Nie inaczej jest w przypadku [i]Blood Novy[/i]. Ten tytuł charakteryzuje się pozornie lżejszym klimatem i porusza specyficzne, ale ludzkie tematy, w nienarzucającym się filozoficznym wydaniu rodzinnych sporów mających znaczenie dla całej galaktyki. Otoczenie gry jest na tyle intrygujące, a postaci żywe w swoich zachowaniach, że jesteśmy w stanie je słyszeć mimo braku podkładu ze strony aktorów głosowych. Na marginesie oddać trzeba, iż fabuła zdaje się momentami nieco zbyt zawiła i tajemnicza, niestety w tym negatywnym wydaniu – ale wyłącznie okazjonalnie. Odmienność od poprzedniego tytułu podkreśla zasięg możliwości autora, który przedstawia nam wizję świata i fabuły zupełnie odmienną od tego, co mogliśmy poznać w jego poprzednim dziele, a jednocześnie posiadającą ten sam drapieżny koloryt, które nie pozwala oderwać się od ekranu. Stworzony i pozostający w tle wydarzeń narracyjnych świat wydaje się żywy i ciekawy, co tylko pogłębia naszą immersję. Zagadkom, stanowiącym przecież osnowę gier przygodowych, nie można zbyt wiele zarzucić. Są co do zasady sensowne, wymagają pomyślunku, a ich rozwiązanie satysfakcjonuje. Co prawda z rzadka niektóre zdarzają się napsuć krwi, np. gdy gra oczekuje, żebyśmy bez należytej podpowiedzi wiedzieli co wpisać w określonym miejscu – ale są to tak incydentalne sytuacje, że nie pozostawiają żadnego niesmaku. Podkreślić przy tym muszę, że chociaż w grze pojawia się księżycowa logika, to podyktowana jest otoczeniem gry i wpisuje się w jej atmosferę – wykorzystywać musimy gdzieniegdzie logikę świata przedstawionego, która niekoniecznie jest spójna z tym co zna gracz… przyzwyczajony do naszego uniwersum. Na pochwałę zasługuje też zapamiętywanie przez protagonistkę poznanych w grze kodów itp. – nie musimy w ten sposób ich zapamiętywać, czy zapisywać na kartce. To adekwatne rozwiązanie, bo przecież to nie jest w żaden sposób stanowiąca wyzwanie przeszkoda, a jedynie część świata. Jestem zdania, że wiele gier zyskałoby na takim podejściu do tego aspektu. Niestety za odpowiednie rozwiązanie nie mogę uznać zapełniania niektórych miejsc niewiele wnoszącymi minigrami.