Recenzje Mind Scanners

Jezus maria. Przez przypadek zniszczyłem osobowość wielu ludzi.

Jedna z najciekawszych gier jakie ostatnio miałem w rękach. Ciekawy design świata, nieoczywiste zagadki, zaskakujące rozwiązania które zachęcają do przejścia gry jeszcze raz. Stylistyka i klimat naprawdę mnie wciągnęły i sprawiły, że przeszedłem już 3 razy bo chciałem sprawdzić różne konfiguracje decyzji i różnie leczyć pacjentów. Polecam z całego serduszka <3

Fun game with good climate. Can be 100% in 15h, so perfect for a weekend.

Czy polecam? [u][i]Raczej[/i][/u] tak. Przeszłam [i]Mind Scanners[/i] jednym ciągiem, na normalnym poziomie trudności w 6h, zaliczając przy tym trzy z kilku możliwych zakończeń – jak zawsze, [b]bardzo doceniam możliwość obrania różnych ścieżek[/b]. Audiowizualnie jestem zachwycona! Ścieżka dźwiękowa pasowała do gry, a jej [b]warstwa wizualna jest bardzo dopracowana i klimatyczna[/b]. Historie napotykanych obywateli są z reguły interesujące, jednak najciekawsze są wszystkie te sytuacje, w których twórcy umożliwili wyjście poza schemat relacji lekarz-pacjent. Natomiast [spoiler]każde podziękowanie czy prezent po zakończonej, udanej terapii[/spoiler] jest jak miód na serce. Jednak nie poleciłabym tej gry każdemu. Podobieństwo do [i]Papers, please[/i] nasuwa się wręcz samo – jednak [i]Mind Scanners[/i] nie tylko ma swój pomysł na fabułę i rozgrywkę, ale jest też... znacznie prostsze. Mimo wykorzystywania kilku różnych narzędzi, to samo leczenie jest jednak mocno repetytywne, a zwiększający się poziom trudności dotyczy tylko tego, iż z czasem trzeba wykonywać coraz więcej tych samych badań (których pacjenci nie potrzebują już 5, a np. 20). Również nic większego nie grozi naszej postaci, o ile tylko na koniec dnia ma 7K, by spłacić czynsz. [b]W ostatecznym rozrachunku gra traci na tym, że nie stanowi większego wyzwania[/b]. Mając jednak wielką przyjemność z dotychczasowej rozgrywki, trzymam kciuki, by jeszcze się to zmieniło – i żebym mogła polecać ją z czystym sumieniem.

Zrzynka z Papers Please. A zasada jest taka, że jak zrzynka nam się podoba, to jest to hołd. A jak nam się nie podoba, to jest to perfidny plagiat. No i mi się nie spodobało. Ale niezła próba! Kreatywność miejscami daje radę, ale brakuje temu uroku, błyskotliwości, świeżości i satysfakcjonujących pomysłów. Nie bawiłem się źle, ale nie bawiłem się dobrze. Zabijanie czasu. W sumie szkoda, bo nadal czekam na jakiś absolutny hołd dla Papers Please.

Bardzo prosta gierka, wciągająca na kilka godzin. Pierwsze skończenie fabuły, nie powinno zająć więcej niż 3 godziny, natomiast wymaksowanie osiągnięć to może 10-15 godzin. Po pierwszym przejściu gra staje się bardzo przewidywalna, więc każde kolejne zajmuje mniej czasu. Mogłoby się wydawać, że jest ona podobna do Papers Please, jednak już po pierwszych kilku minutach gry to wrażenie przechodzi. Jest to podobny koncept jednak zrealizowany w inny sposób. Główną różnicą jest to, że Mind Scanners opiera się na wcześniej napisanych postaciach, z których każda posiada swoją własną historię.

Mind Scanners to gra niezwykle relaksująca. Osiągnięto to nie tylko designem graficznym i mechanicznym, lecz także muzyką i wciągającą historią, która jest nieprzewidywalna. Nieliniowość (9 zakończeń) skłania do powrotu do Mind Scanners, by sprawdzić co można było zrobić inaczej. Mechanika tej gry opiera się na narzędziach terapeutycznych dostępnych dla Skanera. Każdy z nich jest osobną minigierką, którą trzeba przejść, by usunąć z psychiki pacjenta objaw choroby. Narzędzi jest w sumie 16. Irytujący może być brak dedykowanych tutoriali do każdego z narzędzi, jednak z drugiej strony są one tak proste w obsłudze, że nie tracimy na tym wiele. Mind Scanners jest prześliczne. Mimo, że opiera się na względnie stałym interfejsie, psychodeliczna nuta w designie graficznym nie pozwala odwrócić od niej oka. Fabuła, tak jak już wspomniałem, w moim mniemaniu była nieprzewidywalna i ciekawa od początku do końca. Podsumowując – Mind Scanners to gra, w którą warto zainwestować trochę czasu. Szczególnie, że tego czasu nie zajmie wam wiele (jedno przejście to ca. 4 godziny). Ja nie mogę się doczekać, by do niej wrócić PLUSY: - przepiękny design graficzny - relaksująca mechanika - relaksująca muzyka MINUSY: - brak dedykowanych tutoriali do każdej minigierki

Mind Scanners to gra niezwykle relaksująca. Osiągnięto to nie tylko designem graficznym i mechanicznym, lecz także muzyką i wciągającą historią, która jest nieprzewidywalna. Nieliniowość (9 zakończeń) skłania do powrotu do Mind Scanners, by sprawdzić co można było zrobić inaczej. Mechanika tej gry opiera się na narzędziach terapeutycznych dostępnych dla Skanera. Każdy z nich jest osobną minigierką, którą trzeba przejść, by usunąć z psychiki pacjenta objaw choroby. Narzędzi jest w sumie 16. Irytujący może być brak dedykowanych tutoriali do każdego z narzędzi, jednak z drugiej strony są one tak proste w obsłudze, że nie tracimy na tym wiele. Mind Scanners jest prześliczne. Mimo, że opiera się na względnie stałym interfejsie, psychodeliczna nuta w designie graficznym nie pozwala odwrócić od niej oka. Fabuła, tak jak już wspomniałem, w moim mniemaniu była nieprzewidywalna i ciekawa od początku do końca. Podsumowując – Mind Scanners to gra, w którą warto zainwestować trochę czasu. Szczególnie, że tego czasu nie zajmie wam wiele (jedno przejście to ca. 4 godziny). Ja nie mogę się doczekać, by do niej wrócić

Gra z pewnością warta uwagi. Ciekawa historia, dużo zakończeń, mamy wpływ na świat przedstawiony podejmując decyzje. Jeśli ktoś lubi nie liniową historię, pixel art i interesującą rozgrywkę w której trzeba trochę pomyśleć, to polecam! Jakim skanerem myśli będziesz? 🤔

Jestem fanką grafiki i konceptu, ale fabułą wydaje się być niedopracowana. Mimo wszystko polecam.