Recenzje Millennia

Jeśli ktoś myślał, że Cywilizacja i Humankind, czy Hexarchy, wyczerpały temat to się może zdziwić. To kawał dobrej strategii turowej, gdzie syndrom następnej tury będzie wciągać. Gra zaczyna się standardowo od wyboru państwa, mapy, przeciwników i barbarzyńców. [h3]Ale do rzeczy, bo jest co pochwalić:[/h3] [b]+[/b] nowe podejście do stolic i regionu - nie jest tak jak w cywilizacji, że zakładamy sobie miasta i one są odrębnymi bytami, tutaj system przypomina Humankind, bo mamy do czynienia z regionami i stolicą regionu, ale bez ograniczenia granic regionów. To miasta rozwijając się tworzą własne granice. Dodatkowo w regionie można budować miejscowości pozwalające na szybsze zdobywanie przyległych terenów. [b]+[/b] świetne podejście do tematu epok, zarówno historycznych jak i alternatywnych, czy wręcz fantastycznych bądź kryzysowych. Mają charakterystyczne naciski na różne elementy i mechaniki gry, wprowadzają nowe zasady, dzięki czemu nie tylko technologia i wiedza wynikająca z naszej historii pojawi się, ale też abstrakcyjne elementy jak eter czy wyziewy alchemii, wprowadzają nowe zasady. Można je dobierać do stylu własnej gry (jak chcę budować to wybieram te usprawnienia, dzięki którym dostanę premie do budowania, jak wolę być religijny to wybieram doktryny teologiczne i ustrój fundamentalny, a nie świecki). Epoki pozwalają na przejście gry według własnego toru i uznania. [b]+[/b] rozwinięta skala różnych "zasobów" - nie ma skupienia na kulturze i pod nią rozszerzania granic. Mamy tu do czynienia z punktami wiedzy, ustroju, dyplomacji, sztuki, inżynierii, eksploracji, waleczności, usprawnień, za które dokonuje się różnych czynności, zakupów jednostek, poszerzania granic, leczenia armii, nawracania. Każda z czynności podporządkowana jest pod daną kategorię, a granice rozszerzają się na podstawie wpływu, który zdobywa się budując budynki narodowe. Kultura zaś pomaga w zakładaniu nowych miejscowości, zdobywania wiedzy, innowacyjności, przechodzenia rewolucji i ograniczaniu chaosu. I tu kolejny zasób, zdobywamy również punkty innowacyjności, aby nasz naród uzyskał w danej epoce dodatkowe bonusy, czy to pasywne premie, czy jednostki lub budynki. A jeśli będziemy agresywni to może nas spotkać niemiłe wydarzenie, gdyż gromadzą się również punkty chaosu, które mogą powodować różne nieprzyjemne zdarzenia. Parametrów i zależności jest tutaj bardzo dużo i jest to niezwykle spójne oraz pasuje do rozgrywki. [b]+[/b] ciekawy i rozbudowany jest system zaspokajania potrzeb mieszkańców, bo nie samym żarciem wirtualna populacja żyje. Mieszkania, kanalizacja, luksusy, dostęp do wiedzy, wiary, informacji, ideologii, elektryczności, to wszystko trzeba zapewnić dobrze prosperującemu narodowi, wraz z przechodzeniem do kolejnych epok, a także w wyniku zwiększenia się populacji. [b]+[/b] mechanika budowy usprawnień na mapie jest bardzo dobrze rozwinięta. Zasoby na mapie wymagają budowy odpowiednich budynków, a zabudowanie pól pozwala na dalsze przetwórstwo i wytwarzanie nowych produktów. W raz z przechodzeniem do kolejnych epok mamy więcej możliwości budowy nowych struktur i rozbudowy już istniejących, aby efektywniej pracowała nasza wirtualna populacja. [b]+[/b] grafiki i obrazy przedstawiające różne wydarzenia, sytuacje. Widać, ze ktoś się postarał bo przejrzyste i ciekawe są różne nieanimowane projekty, karty technologii, wizerunki. [h3]A teraz minusy, bo nie mogło być przecież super:[/h3] [b]-[/b] grafika! Ło panie, trochę to przestarzałe jak na nową grę, ale najgorsze to flagi państw, przejścia do epok, ekrany walki i animacje jednostek to powinni zasypać na dnie jakimś i zakopać, bo to jest żałosne. Jakieś karykatury pikselozy, jak to przeszło to nie rozumiem. To najsłabsza część gry. [b]-[/b] niewidoczne są poszczególne ruchy przeciwników, wszystko wykonywane jest na raz. [b]-[/b] gra niewiele przedstawia na wstępie odnośnie planowania budowy miast. Im dłużej się gra, tym bardziej widać jak źle się gra. Duża doza niewiedzy względem planowania przy pierwszych rozgrywkach może być frustrująca. [b]-[/b] mały i niewiele różniący się wybór narodów oraz brak przywódców. Można sobie wybrać tylko 1 cechę charakterystyczną, a właściwie pasywny bonus. [b]-[/b] notoryczne powtarzanie się nazw miast i miejscowości. Grając Polską miałem chyba w każdym regionie Sosonowiec, jakby nie było innych miast w Polsce. Dobrze, że można samemu zmieniać nazwy. [b]-[/b] mapy są dość ubogie w teren - mamy właściwie tylko 6 rodzaje terenu. Trawiasty, krzewiasty, pustynia, wzgórza, woda i las, bo nie liczę lodowców i gór, na których nic się nie da zrobić i bardzo rzadko występują jeszcze bagna, na których też nic nie da się zrobić, chyba że będzie tam cukier. Ogólnie mapy są dość monochromatycznie generowane. Tak samo znaczenie rzek jest bardzo zmarginalizowane. [h3]Reasumując jest to niezła mieszanka dobrze znanych tytułów z również wieloma nowymi elementami i mechanikami. Jeśli jesteś fanem takich gier to Millennia jest warta zagrania (i pisze to typ co ma 940 godzin w CIV 6 [sic.!]).[/h3]