Recenzje Eternal Threads

Dla kogo ta gra? - Dla fanów "Return of the Obra Dinn" - chociaż nie jest aż tak genialna, a pomysł już się opatrzył, - Dla osób, dla których proces dedukcji i logicznego myślenia jest przyjemnością, a nie irytującym wysiłkiem, - Dla ludzi, którzy zdają sobie sprawę i nie przeszkadza im to, że rozgrywka polega na obejrzeniu około 200 scenek (ok 1 minuta na scenkę) obyczajowych z życia, wręcz wycinków z codzienności, gdzie największą nagrodą jest... dostęp do nowej scenki. (Hurra) Np. z robieniem jajecznicy w kuchni i rozmowie o tym, czy warto podjąć inną pracę, albo porozmawiać z kolegą o tym, ze był nieuprzejmy. Jak wygląda rozgrywka: 1. Cel: Zachować przy życiu 6 lokatorów, którzy zaczadzieli podczas pożaru pewnego domu. 2. Lepszy cel: Pokazać Dr Emmetowi Brownowi gdzie mamy jego nauki i naprawmy życie wszystkich bohaterów tak, żeby byli szczęśliwi. 3. Jak to się robi: Mamy oś czasu. Na osi są wspomniane scenki, które są rozsiane po dwupiętrowym domku. Mniej niż połowa jest dostępna od razu. Niektóre mają interaktywną chwilę, w której możemy zmienić jakąś decyzję postaci. Otwiera to alternatywne linie czasowe. Wygasza jedne scenki, otwiera drugie. Drzewko czasu jest imponujące, robi wrażenie. I tak się bawimy aż znajdziemy kombinacje wydarzeń, która sprawi, że wszyscy przeżyją. Dla mnie bomba! Co nie gra: 1. Brak tu szerszego kontekstu, niż tylko historie z życia bohaterów. Świat podróży w czasie jest ledwie zarysowany, jakby to był wstęp do przyszłych produkcji. Aż się prosi by dodać tam jakąś dodatkową fabułę ukrytą w tle scenek, między scenkami, po scenkach. Scenki i eksploracja domu - nie ma tu nic więcej. 2. Bohaterowi są sympatyczni, można się do nich przywiązać. Ale też wydają się być trochę płaskie i poprawne. Taka ugrzeczniona, domorosła psychologia - trochę frazesów, klisz. Jest to zdecydowanie gra pod moje chore, niedzisiejsze upodobania. Więcej takich gier. Życzę nam wszystkich sequela albo trzech.