Recenzje If Found...

<3

Lovely

LGBT friendly

Completely not interesting

Let's Fight a Boss Podcast were right to name this game their GOTY 2020

gra bardzo przyjemna i urocza, ale jednocześnie poruszająca delikatnie poważne tematy (przynajmniej według mnie), bardzo polecam, i pozdrawiam serdecznie

Świetna gra, poruszająca jakże istotne problemy, z którymi zmagają się na co dzień osoby ze środowiska LGBTQ+. Historia porusza, chwyta za serce i zdecydowanie trzeba mieć przy sobie trochę chusteczek, bo łzy same zaczynają płynąć. Grafika i muzyka jedynie dodają tej grze świetnego klimatu i zdecydowanie jest warta swojej ceny.

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼ [b]Streszczenie historii:[/b] If found opowiada historię młodej Kasio, 23-letniej trans dziewczyny która wróciła do rodzinnego miasta po latach. Poznajemy też jej rodzinę i przyjaciół, ich historie i odczucia a propo właśnie coming out'u Kasio. Dowiadujemy się że nasza rodzina to ludzie którymi się otaczamy i zawsze możemy na nich polegać. ✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼ [b]Rozgrywka:[/b] Aby posunąć się dalej w fabule, musimy wymazać wpisy z pamiętnika Kasio. Dostajemy też możliwość zrobienia własnych wpisów. [b]Achievementy:[/b] Większość można łatwo zdobyć po prostu podążając za fabułą. Reszta jest bardzo łatwo opisana i nie trzeba ich szukać po poradnikach online. ✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼ [b]Grafika:[/b] Bardzo pozytywne odczucia. Przyjemna dla oka grafika przypominająca szkice wykonane ołówkiem to coś czego nie widuje na co dzień w takich grach. [b]Muzyka:[/b] Przyjemna dla ucha muzyka w tle pozwalała nam wczuć się w klimat historii. ✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼ [b]OCENA KOŃCOWA:[/b] 10/10! ✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

[h1] Prosta historia [/h1] Kasio wraca ze studiów do rodzinnej miejscowości. Nie bardzo może się dogadać z rodziną i przeprowadza się do opuszczonego budynku zamieszkałego przez początkujący zespół muzyczny. Zdarzają się kłótnie, egzystencjalne rozmowy i pamiętny wieczór koncertu. Historia poboczna opowiada o ratowaniu świata przed czarną dziurą. Annapurna Interactive ma świetną rękę do dobierania gier o ciekawej mechanice. W tym konkretnym przypadku wymazujemy nasz pamiętnik i dzięki temu odkrywamy opowiadaną historię. Mechanika nie jest idealna. Momentami szuranie myszką, aby coś wymazać robi się monotonne / upierdliwe (zwłaszcza, jeśli wpis został już wymazany, a gra tego nie rozpoznaje i nie możemy posuwać się do przodu). Z czasem sterowanie zostaje urozmaicone o klikanie, przeciąganie elementów i pisanie. Na uwagę zasługuje dbałość o detale, jak ścieranie się gumki do wymazywania podczas jej używania. Oprawa audiowizualna jest bardzo mocną stroną [i] If Found [/i]. Część partii gry przypomina animowany teledysk. Transformacje scen (szczególnie koncert!) robią wrażenie i rekompensują niedogodności szurania. Muzyka w grze jest naprawdę bardzo dobra i świetnie pasuje do poziomów. Pozytywnie też wypada styl graficzny. Jest pełen kontrastów, ma ciekawe połączenie barw, odważnie miesza rysunki postaci z pięknymi tłami. Bardzo pozytywnie odbieram lokalny patriotyzm polegający na promowaniu języka i kultury irlandzkiej (za to polska lokalizacja nie jest wolna od błędów). [i] If Found [/i] jest interesującą opowieścią, ukazaną w bardzo estetyczny sposób. Warto zapoznać się z tym tytułem.

[quote][i]Zapraszam na moją stronę [url=http://store.steampowered.com/curator/27231431/]kuratora Steam[/url]. Na pewno znajdziesz tam coś dla siebie.[/i][/quote] [h1][i]If Found...[/i] i wymazywanie życia[/h1] Akcja gry If Found... toczy się w pięknym zakątku na ziemi, bo na Wyspie Achill w zachodniej Irlandii. [b]Mieszka na niej niecałe 3 tysiące osób, ale jest to stan na 2011 rok, a główną bohaterkę powieści wizualnej poznajemy w roku 1993.[/b] 23-letnia Kasio wraca do rodzinnego domu z Dublina, gdzie edukuje się i mieszka na co dzień. Rozmawiając z mamą, oświadcza, że pragnie pozostać na uczelni i kształcić się dalej, być może rozpocząć studia doktoranckie. Niestety, dziewczyna spotyka się z niezrozumieniem i mało komfortowymi pytaniami. O Kasio musicie wiedzieć jedną istotną rzecz - jest transpłciową kobietą, a tego jej rodzina nie potrafi zaakceptować. Mama ciągle zwraca się do Kasio jak do syna i zagaduje o ożenek z jakąś sympatyczną dziewczyną, co załamuje bohaterkę. Jeśli wśród najbliższych nie może być sobą, to po zostawać z nimi na święta? Protagonistka ucieka od matki i brata, lecz szybko odnajduje schronienie. [b]Jest nim rozsypujący się budynek zamieszkały przez Caluma, Jacka i Shansa. Opuszczona posiadłość to ich azyl, dom i miejsce, gdzie mogą do woli urządzać próby swojego zespołu muzycznego.[/b] Jednak ta historia nie zaczyna się od Kasio, a od Kasjopei, astronautki badającej obrzeża Układu Słonecznego. Kasjopeja odkrywa, że planeta X, ostatnia planeta od Słońca, to w rzeczywistości "niewielka" czarna dziura. Odczyty wykonane przez astronautkę nie napawają optymizmem. [b]Kosmiczny odkurzacz jest na kursie kolizyjnym z Ziemią i niebawem ją pochłonie, toteż czasu na uratowanie świata nie ma dużo.[/b] Wątku fantastycznonaukowego nie potraktowałam dosłownie. Bardziej jako nawiązanie do całej reszty wydarzeń i nieuchronnego dążenia do punktu zwrotnego w życiu Kasio. Grudniowe dni spędzane z przyjaciółmi przybliżają bohaterkę do tej wersji siebie, której potrzebuje, by być szczęśliwą osobą. Kasio regularnie prowadzi pamiętnik pełen chaotycznych wpisów i drobnych rysunków. Bliższą więź buduje z Shansem, ale nie jest to relacja pośpieszona ani wymuszona, co zdarza się w produkcjach przeznaczonych dla nastolatków albo młodych dorosłych. [b]Choć w starej posiadłości nie działa ogrzewanie i trzeba się postarać, by się ogrzać, Kasio doświadcza wielu wartych zapamiętania chwil.[/b] Przykładem jest rewelacyjnie zwizualizowany koncert lokalnych zespołów, na którym przechodzi coś w rodzaju kilkugodzinnego zauroczenia i otwiera się na żywiołową zabawę. Podobała mi się scena, kiedy ciotka Maggy, krewna Caluma, dowiaduje się o tym, że Kasio jest transpłciowa i wręcza jej na święta paletę do makijażu. Niesamowicie kochane. Co parę dni Kasio otrzymuje listy od mamy. Kobieta również przechodzi pewne zmiany i dzieli się nimi na papierze. Postacie Brid (matki) i Fergala (brata) na szczęście nie zostały potraktowane po macoszemu, z góry skreślone jako te złe i obojętne na problemy Kasio. W tej historii znalazło się miejsce dla nich, dla nieżyjącego ojca Kasio i Fergala, a nawet dla pieska, którego kiedyś posiadali. [b]I dobrze, ponieważ te relacje ukształtowały główną bohaterkę i gdyby nie dano im szansy na rozwój, fabuła straciłaby bardzo dużo.[/b] [h1]Wymazuj lub przewijaj[/h1] Rozgrywka polega na wymazywaniu elementów widocznych na ekranie, żeby odkrywać kolejne. Ta czynność sprawia, że odbiorca mocniej angażuje się w historię bohaterów, lecz nie jest pozbawiona wad. Momentami ścieranie napisów, obiektów i postaci może się okazać lekko nużące i wtedy z pomocą przychodzi automatyczne przechodzenie do następnych scen. Odbiera to produkcji jakąś niewielką część uroku i czyni ją zwyklejszą (powieścią wizualną), ale bywa zbawienne. [b]Jeżeli chodzi o samą oprawę wizualną, twórcy postawili na ekspresyjność.[/b] Za prostymi rysunkami, a właściwie szkicami, oraz mieszanką intensywnych barw idzie ogromny ładunek emocjonalny. Rozmaite tekstury, tła, nakładanie się i przenikanie obiektów, drobne animacje - wszystko to składa się w wyjątkową całość zaprojektowaną z myślą o wymazywaniu, budowaniu napięcia i dążeniu do satysfakcji z odsłaniania zdarzeń. Warto zwracać uwagę na rozkład postaci i przedmiotów. Mocno zapadła mi w pamięć scena przy świątecznym stole i to, jak bezbłędnie ukazano niepewność Kasio, oddzielając bohaterkę od brata i matki ogromnymi pustymi przestrzeniami. Albo ta chwila bliskości Kasio i Shansa, zbliżenie na ich dłonie, którym brakuje milimetrów, by się dotknąć. [b]Ciekawe jest też to, jak w miarę postępów w grze gumka stopniowo się zmniejsza, aż zostaje małym "ogryzkiem".[/b] Warstwa dźwiękowa miewa lepsze i gorsze momenty, z kolei utwór towarzyszący napisom końcowym jest przepiękny i ogrzewa serce. Niezwykle miłym dodatkiem, zbiorem ciekawostek, okazał się słowniczek irlandzkich wyrażeń pojawiających się w dialogach. Co nieco można się dowiedzieć o systemie szkolnictwa, Wyspie Achill i dialektach. [b]If Found... to nieprzesadnie polukrowana opowieść o odkrywaniu własnego "ja" i szukaniu odpowiedzi na pytanie, co jest istotniejsze: akceptacja rodziny czy spokój, który osiągnę, żyjąc w zgodzie ze sobą. Produkcja od studia Dreamfeel porusza istotne tematy i wzrusza. Nawet jeśli pierwsze rozdziały pozostawią po sobie mieszane odczucia, jak było w moim przypadku, warto dać szansę kolejnym. W grze dostępny jest język polski. Tłumaczenie, pomimo paru literówek, jest w porządku.[/b] [i]Nie przestawaj wymazywać.[/i]