Unforgiving - A Northern Hymn İncelemeler

Bu oyunu Heveslenip almayın aldırtmayın oyun yürüme simulator 2 sadece yürüyosunuz arkadan 2 tane kişi konusup duruyo bu kadar.

oyunda hiçbir şey olmadı 30 dk oynamama rağmen bomboş dolaştım etrafta aa şimdi bi şey olur kesin diyerek kendi kendimi korkuttum oyun değil türkçe dil desteği de yok diyologlar basit anlaşılır a1 seviyedem bile ama oyun hikayesindeki kelimeler bilinmedik grafikleri de çok kötü indirimde 2.50 tlye almama rağmen aman dursun demedim iade ediyorum boş zaman kaybı

İskandinav mitolojisinde geçen eski kafa bir oyun. Oyun sizi şimdiki oyunlar gibi elinizden tutarak nereden ne alacağınıza kadar noktası noktasına göstermiyor. Sen bunu yapacaksın diyor ve onu yapmak için kendiniz çözüm arıyorsunuz. Siz çözüm ararken de başkaları sizi arıyor. Bu tarz oyunları seviyorsanız alınıp oynanır.

Başta standart yürü bulmaca çöz ve ilerle gibi gelse de seçeneklerinizin ne derece önemli olduğunu sonradan fark ediyorsunuz. Gerek hikayesi gerekse gerilimiyle muhteşem bir oyundu. Ne kısa ne uzun ama korkuyu iliklerinize kadar hissettirecek kadar gergin.

Unforgiving - A Northern Hymn, 2017 yılında Angry Demon Studio tarafından geliştirilen ve yayınlanan bir korku oyunudur. Oyun, oyuncunun çeşitli doğaüstü yaratıklarla yüzleşirken karanlık ve önsezili bir manzarada gezinmesi gereken İsveç ormanlarında geçiyor. İşte Unforgiving - A Northern Hymn'in detaylı incelemesi: Oynanış: Unforgiving - A Northern Hymn, keşif ve gizlilik mekaniklerinin bir karışımını içeren birinci şahıs bir korku oyunudur. Oyunun mekanikleri basit ve anlaşılması kolaydır, oyuncu ormanda gezinir ve oyunun çeşitli doğaüstü yaratıklarından kaçınır. Oyunun ortamları, oyunun sürükleyici deneyimine katkıda bulunan karanlık ve önsezili bir atmosfer ile iyi tasarlanmıştır. Oyunun temposu yavaş, oyuncu ormanda kasıtlı bir hızda ilerliyor. Oyunun korku unsurları iyi işlenmiş, oyundaki yaratıklar gerçekten korkutucu ve oyunun dehşet duygusuna katkıda bulunuyor. Grafikler ve Ses: Unforgiving - A Northern Hymn, oyunun karanlık ve önsezili atmosferini yakalayan ayrıntılı ortamlar ve karakter modelleriyle mükemmel grafiklere sahip. Oyunun ses tasarımı da mükemmel; akıldan çıkmayan müzikler ve tüyler ürpertici ses efektleri oyunun sürükleyici deneyimine katkıda bulunuyor. Hikaye: Oyunun hikayesi, oyunun ortamlarına dağılmış çeşitli notlar ve belgeler aracılığıyla ortaya çıkıyor. Oyunun hikayesi minimal olsa da, oyunun genel atmosferine katkıda bulunan zengin ve karmaşık bir irfan ile oyunun dünya inşası iyi yapılmıştır. Sonuç Unforgiving - A Northern Hymn, korkunç ve sürükleyici bir deneyim sunan iyi hazırlanmış bir korku oyunudur. Oyunun temposu ve mekanikleri basit ama etkilidir ve oyunun korku unsurları gerçekten korkutucudur. Oyunun grafikleri ve ses tasarımı mükemmel ve oyunun dünya inşası oyunun genel atmosferine katkıda bulunuyor. Korku oyunlarından hoşlanıyorsanız, Unforgiving - A Northern Hymn kesinlikle denemeye değer.

Değişik türde yaratıklara sahip, her yaratığın ayrı hikayesi olan, hatta lanetli insanların bile ayrı hikayesi olan, hikaye tabanlı korku oyunu. Oynanış açısından çok zayıf kalsa da, hikaye odaklı değişik bir oyun arıyorsanız oynayabilirsiniz. [b]Oynanış:[/b] Haritada eşya toplayarak ilerlediğimiz, puzzle bile bulundurmayan aşırı basit bir oynanışa sahip. Hikayeyi de kitaplardan öğreniyoruz. Dediğim gibi oynanış hiç iyi değil, ancak hikayeye odaklanmak istiyorsanız alt kısma beklerim. [b]Hikaye:[/b] Hikayesi aslında fena değil. İlgi çekici, ancak 2 yer beni tatmin etmedi. 1.si oyunun sonu, [spoiler] o kadar ilerliyoruz ilerliyoruz, Naker denen ucube bizi lanetten kurtarıyor ancak aynı zamanda döngüye sokuyor, peki neden? 2. si ise Ragnar ve arkadaşları. Onların notları sayesinde, telefonları sayesinde ilerliyoruz, ve onların demesine göre güvenli bir yer bulmuşlar ve Ragnar'ı çağırıyorlar. Peki nerede o güvenli yer? Biz neden bulamadık? Bir şey mi oldu onlara. Burası muallakta [/spoiler] [b]PUAN: 5/10[/b]

atmosfer ve grafikler fena değil. modellemeler biraz kötü. kibrit alma kontrol etme sönmesi gibi detaylar çok hoşuma gitti. fazla bir kovalamaca yok oyunda benim için hava hoş kovalanmak beni çok geriyor. hikaye de iyi . puzzle yok sadece sağdan soldan bir şeyler toplayıp onlarla yolunuzu buluyorsunuz. bu konuda da benim için hava hoş. incelenebilir öğelerin neredeyse hepsi aynı. yan yana aynı kitapları koymuşlar sinir oldum. aynı kitapları 100 defa gördüm. tamam görebilirim fakat inceletme bari. YALNIZ OYUNDAKİ EN UYUZ OLDUĞUM ŞEY aşırı karanlık. o kadar karanlık ki laptop un parlaklığını sona alıyorum, oyunda parlaklığı sona alıyorum hala karanlık. bir de başarım veriyorlar. korkmuş kedi diye. hadi lan. bir daha oyun yaparlarsa buna dikkat etmeleri lazım. bu arada mitolojiye ilgisi olmayanı fena sıkar. hatta ilgisi olanı da sıkabilir. [spoiler] black mirror daki polar bear bölümü geldi aklıma. [spoiler]

"Ormanda boş boş amaçsız ve silahsız şekilde dolandıralım karakteri ve camscare'le korkutalım! harika fikir!" Ne loot yapabiliyorsun ne de belirli bir harita dahilinde ne yapman gerektiğini biliyorsun oyunda. Zifiri karanlıkta ormanda "acaba beni şimdi kim öpecek" diye ordan oraya koşturuyorsun! Yayında ve yapımda emeği geçenleri tebrik ediyorum lütfen birdaha oyun yapmayın

Karanlık ormanda yolumuzu bulmaya çalışırken etrafta görünüp kaybolan ve çeşitli sesler çıkaran gölgelerden kaçamadan onların boş boş izliyoruz neden kaçamadan çünkü kaçacak zaten yer yok :D Etraftaki kayıp malzemeleri karanlıkta görmeden bulup o bulmacaları çözüp bölümü geçmeye çalışıyoruz...

[h1]Ağaçtaki anne bebeği figürü bana bakıp yalvardı "Lütfen, beni ve çocuğumu öldürmeyin, başka bir yol olmalı, lütfen." diyip durdular, bende başka bir yol bulmayı denedim ama başka yol olmadığını fark ettim ve onları temiz kalbimle cayır cayır yaktım bende dedim ki buna kötü bir eleştiri atmam gerek. [/h1] Neden yakmak zorundaydık ki!!? Yürüyüş simülatörü, Müzisyen simülatörü, Kibrit simülatörü 😀 Yürümeyi uzatmışlar buda sıkmaya başlamış özellikle ilk anları çok sıkıcı geliyor sonra oyun açılmaya yenilik katmaya başlıyor. Biz bir kızız bizi kaçıran kişiyle ormana düşüyoruz tek amacımız ormandan kurtulmak bunu yaparken mitolojik bir çok yaratıkta ormanda "freeanın çocuklarından devler gibi trollere kadar" bizde hayatta kalıp ilerliyoruz. Hikaye çok aramayın basit bir hikaye var anlamadan oyun bitiyor zaten. Bebek sahneleri çok tilt etse de son anda gösterilen yeri rahatlattı ohh be çektim oyun bitince de black mirror dizindeki sahne aklıma geldi güzel olmuş ama kahkahayı çok beğenmedim +Müzikleri ve şarkı notaları huzur verici +Ortalama korku +Sadece jumpscare üzerine korku yok +Mitoloji severler için ideal -Korkutmadı -İlk dakikaları sıkıcı -Bulmacaları bulmak çok hantal -Alakasız yerlerde canavarlar bazen spamlanıyor