Soul Hackers 2 İncelemeler

Bu yazı, Steam'de karakter sınırına takıldığımdan [url=https://mutoyoru.github.io/MutoyoruBlog/soul-hackers-2]şurada yazmış olduğum yazının[/url] daha özetlenmiş bir sürümü. Oradan okumanızı şiddetle öneriyorum. [hr][/hr] Devil Summoner: Soul Hackers; eksikleri ve harcanmış potansiyeli de olsa 90'lar dönemi cyberpunk atmosferi, oyunun müzikleri, Nemiss, GUMP tasarımı gibi gibi etmenlerden hoşlandığım bir oyun olmuştu. Ama ne çok bilinen bir yan oyundu, ne de çok tutmuştu... Bu tarz sebeplerden dolayı, 2022 yılının şubat ayının yeni bir Soul Hackers duyurusu görmeyi beklemiyordum. Hele hele SMT V çıkalı 3-4 ay geçmişken ve milletin Persona'nın 25.yıldönümü sebebiyle yeni oyun ve/veya port beklerken ki bir dönemde bunu hiç de hiç beklemiyordum. Ve ne yalan söyleyeyim oyun duyurulduktan ve ilk trailer'ı gördükten sonraki düşüncem Bandai Namco'dan çıkma sıradan bir anime oyunu olduğu yönündeydi. Ama ana karakter tasarımı gibi birkaç şey de çok hoşuma gitmişti. Ve Megami Tensei oyunu bu da, ben de ölüsü yeter kafasında olan birisiyim. Ayrıca yepyeni bir SMT spin-off'u çıkıyor hemi de 6 ay sonra, hayır diyecek halim yok tabii ki. Oyun 6 ay sonra çıktı ve pek beğenilmedi. Ayrıca Ekim'de de Persona 5'in bütün platformlara geleceği duyurulunca Soul Hackers 2 unutulup gitti ve indirim oranlarından da fark edeceğiniz üzere pek satmadı. BEN UNUTMADIM AMA! [h1]Bu 'elma' bana göz kırpıyor[/h1] Aion, dünyanın dijital ağlarında toplanan verilerden doğan, insan zekasını aşan ve insanların dünyasını gözlemleyen bir varlıktır. İnsanların dünyasına karışmamakta bu yüzden de tarafsızdır. Ancak Aion insan ırkının ve dünyanın yok olacağına dair bir felaket öngörmüştür. Aion "tarafsızlıkta bir yere kadar lan" deyip insanların dünyasına doğrudan müdahalede bulunmaya karar verir. Kendi varlığından Ringo ve Figue isimli iki insansı varlık ayrıştırıp bu ikisinden bu felaketi engellemelerini ister. Ringo, bu olayı araştırırken Phantom Socity adlı Devil Summoner'lardan oluşan bir örgütün Covenant adı verilen enerji varlıklarını toplayıp "The Great One" isimli dünyanın ve insanlığın sonunu getirecek bir varlığı çağırmaya çalıştıklarını öğrenir ve Phantom Socity tarafından öldürülmüş üç Devil Summoner'ı "Soul Hack"'i kullanarak hayata geri getirmeyi başarır. Aion'un öngördüğü felaketin bu olduğuna emin olan Ringo ve Figue ve yanlarında bir arkadaşına verdiği sözü unutan bir Yatagarasu -Devil Summoner'lardan oluşan ve arkaplanda Japonya'yı doğaüstü tehlikelere karşı koruyan uluslarüstü bir örgüt- ajanı olan Arrow, Phantom Society için çalışmasına rağmen bir sebepten dolayı hain edilen Milady, ve "Elmacık, sevdiğim kız Phantom Society için çalışıyor, onu korumam gerek" diyen Saizo ile geri kalan Covenant'ları bir şekilde Phantom Society'den önce bulup bu felaketi engellemek için hazırlığa geçerler. [h1]Devil summon'layamayan Devil Summoner mı olur kardeşim?![/h1] Oynanışa geçecek olursak geleneksel Megami Tensei oynanışı, ancak SMT1-2 ve Soul Hackers'taki klasik sisteme ek olarak Sabbath adı verilen bir ek geliştirme getirilmiş. Her bir demon'ın zayıf noktasına hasar verdiğiniz an stack sayacınız +1 artıyor. Kendi takım arkadaşlarınız turları bitince Ringo, stack'daki sayı kadar demon'ı COMP'dan çıkartıp bütün düşmanlara hasar veren bir saldırı gerçekleştiriyor. Persona'daki "All-Out Attack" gibi düşünebilirsiniz, sadece bunu düşmanın zayıflığını vurduğunuz her tur gerçekleştirebiliyorsunuz. Nasıl Press Turn'de kendinize daha fazla tur sayısı edinmeye ve düşmanın tur sayısını azaltmaya çalışıyorsanız, Sabbath'ta da tur sonuna kadar stack'e çok sayıda demon eklemeye çalışıyorsunuz. Stack'e ne kadar demon eklenirse yapılan saldırı o kadar güçlü oluyor. Oyunu oynamadan önce okuduğum bazı yazılarda insanlar dungeon'ların çok sıkıcı, sıradan olduğundan yakınıyordu. Katılmıyorum, bu oyundaki dungeon'larda seri için geyet yerinde. Ama sıkıntılı olan başka bir nokta var ki o da dungeon çeşitliliği. Oyunda toplam 5 farklı dungeon var. Bu Megami Tensei standartlarında bile aşırı düşük bir rakam. Aşırı lineer bir oyun olan Digital Devil Saga 2'de bile bu rakam 9'du. Son dungeon hariç diğer bütün dungeon'larda aynı müziğin çalması da bu durumu hiç iyileştirmiyor. [h1]Hani ruh hack'leme nerede?[/h1] İnsansı robot veya humanoid içeren yapımlarda şöyle bir klişe vardır, hatta Persona 3’te bile bu vardır ki, o robot/humanoid başta oldukça yapay ve robotsu davranır, ancak hikaye ilerledikçe daha insan olmayı, duyguları vs. öğrenir. Ringo ve Figue ise böyle değil. Evet, Aion tarafından varlıkları yeni yaratılıyor bu yüzden yeni doğmuş bir birey gibiler, tam anlamadıkları şeyler var, bazı duyguları falan yeni deneyim ediyorlar ama çok daha insansılar. Kişilikleri bile birbirlerinden farklı. Mesela Ringo biraz daha atılgan iken Figue davranışlarında biraz daha saygılı. Gergin anlarda Figue yer yer patlayabilirken Ringo sakinliğini daha iyi koruyabiliyor. Kendi aralarında tartıştıkları, fikir ayrılığına düştükleri bile oluyor. Bu açıdan hem Ringo hem de Figue çok güzel karakterler olmuş şahsen. Arrow biraz daha düz kalmış, ustası ile ilişkisi ilgi çekici olsa da daha iyi işlenebilirdi dediğim karakterlerden. Milady ise yeterince ele alınmadığını düşündüğüm bir karakter oldu. Kendisini bağlayan tek konu Iron Mask ile olan ilişkisi. Ama bu üçlü arasında ise en sevdiğim ise Saizo oldu. Freelancer bir Demon Summoner olması, bazı açılardan biraz daha keyfine düşkün ama aynı zamanda daha zor açılan birisi olması gibi sebeplerden dolayı favori karakterlerimde Ringo’dan sonra Saizo geliyor. Grafik olarak oyun çok güzel gözüküyor. Oyunun müziklerini ise bu sefer Atlus Sound Team değil NieR serisinin müziklerini yapan Okabe abimin şirketi MONACA yapmış. Müziklerinden gayet memnunum açıkçası. Çok hoşuma giden tınılar mevcut. Ayrıca NieR’in müziklerini daha önce dinlediyseniz bazı parçalarda aynı havayı almak mümkün. Ancak gelecekte geçen ve adında yine “Hackers” ibaresi olan bir oyunda synthwave tarzı müzikler olmaması büyük bir eksiklik. Bunun yanı sıra Soul Hackers 2, bu tarz iki kişi arasındaki iletişimi, konuşmayı oldukça vurgulayan bir oyun olmuş ki bu açıdan bana çok sevdiğim başka bir oyun olan The World Ends with You‘yu anımsattı. Soul Hackers 2’de de karakterler arasında “Konuşabileceğimiz tonla zaman vardı! Niye bana bu derdinden hiç bahsetmedin!” tarzı çıkışlar var ki bu bence Soul Hackers 2’nin en güçlü yanlarından biri olmuş. Ancak önceki oyunlara neredeyse hiçbir referens olmaması, demon'lar ile müzakere sisteminin çok basit kaçması, ay fazı sisteminin bulunmaması, Yatagarasu ve Phantom Society arasındaki didişmenin yeterince ele alınmaması, şehirdeki cyberpunk temanın yetersiz kaçması, dungeon azlığı, oyunun DLC politikası gibi gibi çok ciddi zayıf ve eksik yönleri de bulunmakta. Sadede gelirsek, Soul Hackers 2 benim beğendim bir oyun oldu. Hikayesi gayet güzel, karakterleri başarılı ve akılda kalıcı, bazı açılardan insan duygularına değinen bir oyun olmuş. Ancak kaçırılan potansiyel de bana soracak olursanız fazlasıyla büyük. Ve şunu demem lazım: Soul Hackers 2, iyisiyle kötüsüyle PS2 dönemindeki Atlus’tan çıkan bir iş gibi hissettirdi. Oyunun bazı yerleri PS2 oyunuymuş gibi hissettiriyor. Ancak PS2 dönemindeki Atlus, Digital Devil Saga, Raidou Kuzunoha gibi çok satmamış, bazı açılardan başarılı, bazı açılardan tamamlanmamış hissettiren, eksik kalan ama özünde farklı fikirler barındıran, deneysel diyebileceğimiz oyunlar da yapmıştı. Ve ben Soul Hackers 2’den bu tadı aldım. Evet, eksiklikleri var, ancak farklı bir şeyler de denenmiş. Hoşuma gitti bu benim. Ancak sadece Persona oynamış ve Soul Hackers 2’ye girişmek isteyen kitle: Bu oyun Persona değil, bunu bilerek girin. Ve Soul Hackers 2’den önce Persona olmayan bir Megami Tensei oyunu, mesela SMT 3: Nocturne’un remaster sürümünü, oynayıp girişin en azından. Bu yazıyı yazdığım tarih itibari ile oyun halen Xbox Game Pass’te. İlginizi çekiyor ve bakmayı düşünüyorsanız kaçırmayın!

Oynadığım kadarıyla söylüyorum, bu oyun beni gerçekten çok arada bıraktı. Level designlar çok kötü ama karakterler hoş, combatı çok yavan ama ostleri hoş, hikaye ilgi çekici ama temposu kötü. İlk defa SMT serisinde ''hım hı hıhım'' dan başka şeyler diyebilen, kişilik sahibi bi MC var ve bu baya güzel. Oyunun yan görevleri ordan oraya gidip şunu ona ver, şu canavardan 5-10 tane kes gibi derinliği olmayan görevler. Oyuna olumsuz review vermeye kıyamadım ama parasını asla hak etmez. Oyunun pazarlamasına verdikleri uğraşı oyunun kendisine verselerdi çok güzel bir oyun çıkabilirdi bence.

Oyunun atmosferi ve karakterleri çok güzel ama dungeonlar çok sıkıcı. Oyun süresini arttırmak için bir sürü çıkmaz yol koymuşlar. Kendimi sürekli gittiğim yolu boş boş geri dönerken buldum. Ana hikaye ortalama 15 saatte bitiyor. Bütün yan görevlerle bitirirseniz de 30-35 saat arasına kadar oyun içerik atıyor üstünüze. %100'lemek için NG+ oynamak gerekiyor ekstra, ben 47 saatte %100'leyebildim. Oyun içerik olarak asla tam fiyatını hak etmiyor. O yüzden indirimsiz alınmasını tavsiye etmem. Son olarak oyuna puanım 6/10. Eğer oyunu %100'lemeye uğraşmasaydım büyük ihtimalle 7/10 verirdim.

Atlus artık belli başlı şeyleri düzeltmesi gerek. Bunların başında Level Design yatıyor. Artık su saçma koridor mantığından çıkmaları gerek. Oynanışta keza tamam bazı güzel özellikler ama yeterli değil. Hikaye fena değil. Şeytanları birleştirme yine güzel Görsel tasarımı da güzel. Verdiğim paraya değmedi ama sorun değil.

Soul Hackers 2 Atlus tarafından geliştirilen ve Japonya dışında Sega tarafından dağıtılan bir Jrpg oyunu. Megami Tensei bilmeyenler varsa benim şahsen en sevdiğim oyun serisidir. Soul Hackers 2 o kadar ani bir şekilde duyuruldu ki şahsen taklaya geldim (!). 1987'de bir roman serisinin uyarlaması olarak başlayan seri sonradan Shin adıyla tekrar başladı ve kendi kimliğini oluşturdu. Serinin hemen hemen her yan dalını severim. Soul Hackers 2 taa Sega Saturn'e çıkmış olan Shin Megami Tensei: Soul Hackers (Debiru Samanā Sōru Hakkāzu)'nun devamı ve Devil Summoner alt serisinin 3. oyunu. Herkesin aklındaki soruyu cevaplıyayım... Hayır Soul Hackers 2'yi oynamak için serinin hiçbir başka oyununu oynamanıza gerek yok. Ama Soul Hackers'ı da öneririm 3DS versiyonu bayağı güzeldi. Oyunumuz ilk oyunun da geçtiği Amami şehrinde geçiyor. Yakın gelecekte geçen oyunda Şeytan Çağırıcılar normal insanlarla birlikte gizlice bir şekilde yaşıyor. 2 Grubun çatışması arasında kalan ana karakterimiz Ringo ise Aion tarafından insanlığa yardım etmesi için yapılmış bir Ai. Oyunun karakaterleri hakkında en beğendiğim kısmı ekip hissini çok iyi vermesi. Atlus'un yakın zamanda çıkardığı başka bir oyundan bile... öh öh Persona 5 öh. Karakterlerimizin hepsinin farklı geçmişleri ve hedefleri olsa da Ringo'nun etrafında mantıklı bir şekilde birleşiyorlar ve zamanla birbirine ısınmalarını oyun gerçekçi bir tempoda sunuyor. İlerde Oynanış kısmında bahsedeceğim bir detay daha karakterle daha da bağlanmamızı sağlıyor. Hepsinden bahsetmeyeceğim ama oyundaki favori karakterim Saizo oldu. (adam ben amk) Hikayenin en güzel yanlarından biri olabildiğince hızlı başlaması. Oyuncuda merak uyandırmak için hiç bekletmiyor ve çok kısa sürede gameplaye geçiyoruz. Hikayenin genelini beğendim ama finale doğru olan olaylar biraz klişe geldi. Atlus'un bile önceki hikayelerinde kullandığı bazı konseptlerle karşılaşıyoruz. Tempo iyi, sunum iyi yan içerikler de iyi daha ne olsun. Oyundaki en sevdiğim şeylerden biri ise Hangout eventleriydi. Karakterle içki içmenizi sağlayan bu ara sahnelerde çok güzel konuşmalar dönüyor. Oyunda Soul Level ismi verilen bir sistem var. En çok oyunun hikayesindeki diyalog seviyeleriyle artan bu puanlar karakterlerin zindanlarından yeni katmanlar açmamızı sağlıyor. Hangoutlar ve side queslterde de Soul Level arttırılabiliyor. Oyunda compendiumun biraz küçük olmasının yanında çok fusion yapmadım. Açıkçası oyun biraz kolay ve normal modda game breaking bir item var. Oynayınca ne dediğimi anlarsınız. Baştan sona aynı karakterleri kullandığımız için herkesi istediğiniz gibi kastomize edebiliyorsunuz. Açıkcası karakterleri kırık yapmak ayrı bir eğlenceli. Oynanış ne Personadaki One More ne de Smt'nin Pres-Turn sistemini kullanıyor. İlk defa (oynanış mekaniği olarak) gördüğümüz Sabbath Sistemi aslında bir All out attacke benziyor. Düşmanları downlayarak değilde weaknesslarını vurarak stacklenen demonlarla stack sayısına göre Allmight Hasar vuruyor. Oyunun serideki en benzediği combat sistemi sanırım Shin Megami Tensei: Strange Journey. Oynanış kısımındaki en zayıf yön sanırım Zindan tasarımları. Çoğu aşırı tek düze ve cansız hissettiriyor. Ah birde Ringo'nun aşırı yavaş koşması yok mu... (Milady'nin zindanında hız arttırma özelliği olmasa kafayı yerdim.) Karakter kısmında bahsettiğim zindanın ismi Axis. Karakterlere yeni özellikler açtığımız bu opsiyonel zindanlarda aynı zamanda onların geçmişi hakkında daha fazla bilgi öğreniyoruz. Spoiler olacak ama oyunun gerçek sonunu açmanız için bunları bitirmeniz şart. Çizimleri çok beğendim. Karakterler aslında bir mangaka olan Shirow Miwa tarafından tasarlanmışlar ve tarz fışkırıyorlar. Umarım Atlus'la gelecekti projeler için çalışmaya devam eder. Oyunun kısaca artıları ve eksileri; Artılar: Ana karakter kadrosu çok iyi Oynanış hemen hemen her Megaten'deki gibi eğlenceli Müzikleri sarıyor Yan içerikler eğlenceli Karakter tasarımları çok iyi Eksiler: Zindanlar fazla basit ve ölü hissettiriyor Hikaye biraz tahmin edilebilir O dlcler ne öyle ne yaptınız Soul Hackers 2 yılın en büyük sürprizlerinden biriydi benim için. Hem çıkışına yakın duyuruldu hemde hiç ertelenmedi. Atlus'un önceden ki yerelleştirme performansının da düzelmesi iyi oldu Smt 5'den beri tüm oyunları bütün dünyada aynı anda çıkıyor. Persona 5 Strikers gibi 1 yıl beklemiyoruz. Herkesin soracağı soru 2... Oyun fiyatına değer mi. Hayır başyapıt olsa da değmezdi çok ucuzlamadığı sürece almayın ve sakın dlcleri almayın. Ayakta s..lirsiniz. Oyuna puanım 78/100