Recenzje Rumu

A really relaxing game with interesting plot.

Zdecydowanie warta pełna emocji i do przemyślenia.

Przyjemna choć krótka gra. Historia dość oczywista i wpisuje się w tendencję przedstawiania AI jako groźnego narzędzia, ale jednak poruszanie się uroczym robocikiem i eksplorowanie kolejnych pomieszczeń było relaksującym doświadczeniem. Można było ciut więcej z tego wycisnąć i dać więcej swobody graczowi, bo prawdę mówiąc pole manewru jest mocno ograniczone. Nie jest to szczególnie ambitne dziełko, ale na jeden lub dwa lżejsze popołudnia w sam raz.

[h1][i]Rumu[/i] - historia najsłodszego odkurzacza na świecie[/h1] [i]Kocham sprzątać. Kocham Cecily i Davida. Kocham Sabrinę.[/i] Tytułowy Rumu to urządzenie domowe. Mały odkurzacz zaprogramowany oraz zaprojektowany przez parę wybitnych technologów. Cecily i David, jego właściciele, to wizjonerzy i wybitne ścisłe umysły. Ich dom można określić mianem prawdziwego [i]smarthome[/i], ponieważ jest wypełniony inteligentnymi urządzeniami i posiada ogromne laboratorium. Tuż po przebudzeniu Rumu zostaje poddany kilku prostym testom w celu sprawdzenia motoryki oraz zweryfikowania, jak poradzi sobie z zabrudzonymi powierzchniami. Odkurzacz nie jest bardzo zaawansowany, jeśli chodzi o zasób słów, ale od samego początku wykazuje niezwykłą uczuciowość. Lubi wyznawać miłość swoim twórcom, innym urządzeniom oraz Sabrinie. Sabrina jest sztuczną inteligencją i kimś w rodzaju stróża domu. Sprawuje nad nim pełną kontrolę, więc może wydawać polecenia sprzętom i czuwa nad bezpieczeństwem w szerokim pojęciu tego słowa, a ponadto doradza małżeństwu i spełnia ich zachcianki. To właśnie z nią Rumu przez całą grę prowadzi proste dialogi i wykonuje zadania, jakie Sabrina mu powierza. Rozgrywkę podzielono na osiem dni. W każdym krótkim rozdziale główny bohater poznaje coraz to nowsze zakamarki i zaczyna się rozwijać. Najpierw zajmuje się czyszczeniem podłóg z brudu i doprowadzaniem do porządku zabałaganionych pomieszczeń, później sprawy wymykają się spod kontroli Sabriny. Wszystko dlatego, że jej zachowanie ulega nieprzewidywalnym zmianom. Coś, co przykuwa uwagę Rumu, jednocześnie odciągając go od obowiązków, sprawia, że zaczyna działać wbrew życzeniom sztucznej inteligencji i samodzielnie podążać za skrawkami informacji rozrzuconymi po całym domu. Chce rozgryźć tajemnice swoich właścicieli i dowiedzieć się, co ukrywa Sabrina... Przyznaję, że liczyłam na lekką historyjkę o uroczym odkurzaczu i nie spodziewałam się aż takiej ciężkości tkwiącej w fabule. Narastała od pierwszej utarczki z Sabriną, a gdy Rumu odkrywał kolejne sprawy związane z Cecily i Davidem, zdarzało mi się odczuwać niepokój. Okazało się, iż absolutne oddanie technologii w bardzo przykry sposób namieszało w życiu rodzinnym naukowców. Posiadanie pięknego i "mądrego" domu wcale nie poprawiało sytuacji. Oczywiście zdarzały się momenty na osłodzenie goryczy w postaci zabawnych notatek, jakie małżeństwo pozostawiało sobie nawzajem. Ich treść oraz wiadomości w urządzeniach elektronicznych pozwalały na bliższe poznanie Cecily i Davida. Niestety, wraz z rozwojem fabuły robiło się tylko smutniej... Rumu pełnił rolę czujnego obserwatora i świadka różnych zdarzeń. Znacznie przewyższył inne urządzenia poziomem empatii, nie wspominając o dobrowolnej chęci prowadzenia śledztwa. Zaś Sabrina przypominała w niektórych momentach GLaDOS i wydaje mi się, że to na słynnej antagonistce wzorowało się studio odpowiedzialne za stworzenie Rumu. Tym samym powrócił sentyment do serii Portal, dlatego miłośnikom gier logicznych od Valve omawiany w recenzji tytuł powinien przypaść do gustu. Sterowanie jest banalne. Rumu można poruszać standardowymi klawiszami ruchu, ale polecam używanie myszy, bo gra jest z gatunku wskaż i kliknij. Oznacza to, że w rozgrywce wystarczą jedynie LPM i PPM. Przedmioty, z jakimi da się wejść w interakcje, są zaznaczone na zielono w trybie zaawansowanego widoku dostępnego pod klawiszem Shift. Z pewnością wspomoże on niejednokrotnie w poszukiwaniu obiektów niezbędnych do wykonania misji tudzież osiągnięć. Gra została stworzona przez australijskie studio Robot House i wydana 12 grudnia 2017 roku przez Hammerfall Publishing. Uwagę zwraca bardzo ładnie zaprojektowana grafika i izometryczny widok pokojów. Tła stanowią nasycone gradienty, a całość jest niezwykle barwna i przyjemna dla oka. Nawet w małej rozdzielczości i przy niskich detalach, trzeba dodać. Nie mam nic do zarzucenia stronie dźwiękowej, bo wyszła poprawnie. Jednocześnie uważam, że pełna cena, czyli 71,99 złotych na Steam, jest dosyć wygórowana, bowiem jedno przejście gry zajmuje około trzech godzin. Inną rzeczą, jaką też uważam za niekorzystną, to brak możliwości swobodnej eksploracji domu po zakończeniu, co mogłoby pomóc w odblokowaniu osiągnięć przyznawanych za podlanie wszystkich roślin lub przeczytanie wszystkich książek (o ile nie zrobiło się tego za pierwszym podejściem). Jednakże cena i to jedno niedopracowanie nie wpływają na moją całościową ocenę. Serdecznie grę polecam, gdyż wciąga, zaskakuje i pozostaje w głowie na długo. [i]Zapraszam na moją stronę [url=http://store.steampowered.com/curator/27231431/]kuratora Steam[/url]. Na pewno znajdziesz tam coś dla siebie.[/i]