Recenzje Tiny Echo

Ciekawa krótka przygoda.

Bardzo krótka gra, ładna rysowana grafika, i taki dziwny świat ale bardzo pozytywnie.

Jak modły pogrążonych w rozpaczy mogą trafić do pomocnych duchów? Normalnie - w formie listów roznoszonych przez listonoszego stworka, powolutku drepczącego do adresatów. Co jest HOT: + najsilniejszym punktem gry jest zdecydowanie oprawa: dobrze przemyślany, spójny projekt z piękną grafiką preferującą barwy ziemi, w połączeniu ze spokojną, oszczędną oprawą dźwiękową skupioną na odgłosach lasu; + urocze stworki do klikania w tle :) Piękne dziedzictwo starych gierek dla dzieci. Co jest NO WIESZ, TO ZALEŻY: ~ ta gra jest pomyślana jako doświadczenie zen - jest niespieszna, cicha, enigmatyczna; ~ zagadki nawet trudno nazwać zagadkami, zajmują parę sekund i koncentrują się głównie na kliknięciu A, by kliknąć później B. A co NOT: - to piękne zen łatwo może się posypać, gdy gracz niechcący utknie - na przykład przez to, że nie zauważy, że wyglądająca jak część tła dziura to tak naprawdę przejście do lokacji. Nie ma mapy, nie można biegać, więc doświadczenie może się skwasić, gdy kręcimy się w kółko z coraz większą irytacją bębniąc mentalnie palcami, jak nasz listonosz na krótki nóżkach niespiesznie tupta do przejścia, które [i]być może[/i] zabierze nas tam, gdzie nam się wydaje, że chcemy być. "Tiny Echo" to dobra gra - z odpowiednim nastawieniem. Nie znajdą tu niczego ciekawego osoby nastawione na przygodówkę, historia (jakkolwiek zgrabna i końcem końców satysfakcjonująca) jest bardzo prosta. Jednak jeżeli szukamy czegoś z piękną oprawą, i mamy czas, który chcemy przeznaczyć na wyciszenie się - to jest właśnie to.