Recenzje The Last Cargo

Ciekawa gra - taki psychodeliczny, duszny klimat survivalu. Poczatek może zniechęcać, ale jak już ogarniemy sterowanie i możliwości w grze, tak rozgrywka potrafi wciągnąć. Oprawa jest taka jak widac na screenach, muzyka/ambient bardzo dobry, historia intrygująca, gdzie gracz musi sobie pewne rzeczy dopowiedzieć sam. Technicznie nie zdarzyły mi się błędy poza jednym - gdy chciałem przygotować dobrą żywność i napoje - konsola nie reagowała. Poza tym może się zdarzyć, że nasz protagonista zahaczy o ścianę, ale tutaj to już my musimy być czujni i opanować wózek bohatera. Jednak ogólnie - polecam.

Grę kupiłem, ponieważ od momentu jej zapowiedzi - czyli od ponad 3 lat - czekałem na efekt pracy moich rodaków. I, łagodnie rzecz ujmując, trafia mnie, że rodzime media NIC NA JEJ TEMAT nie publikują. The Last Cargo natomiast jest jedną z tych produkcji, które wymagają od gracza zaangażowania oraz poświęcenia jej czasu - identycznie jak dowolnej pasji, kobiecie czy dziecku. Produkcję definiuje ponury i mocno enigmatyczny klimat, brak jakichkolwiek podpowiedzi - nie licząc opisu funkcjonalności GUI oraz znalezionych przedmiotów - oraz eksploracja i zrozumienie celu każdej kolejnej sesji! Nie o to właśnie chodzi, aby dociekać samemu, szukać, kombinować, itd.? Jak dla mnie, gra jest BARDZO intrygująca - głównie przez szczątkowe informacje fabularne, które trzeba samemu szukać i wyłuskiwać z detali (w przeciwieństwie do dzisiejszych gier AAA dla debili, które same się przechodzą i w których wszystko jest podane na tacy). Ponadto, stanowi wyzwanie, które tak ciężko znaleźć w większości dzisiejszych gier. The Last Cargo to nisza - zgadza się. Ale co z tego? Moim zdaniem gra zasługuje na to, czego jej brakuje - NA WSPARCIE! I żeby nie było, nie jestem ani znajomym tych dwóch chłopaków, którzy robili The Last Cargo, ani żadnym pismakiem. JESTEM GRACZEM, jednym z tych, którym tęskno do tytułów na których wychowywali się w latach 80-tych. + Enigmatyczny i mroczny klimat + Bardzo szczegółowa i piękna w swojej dwuwymiarowej prostocie grafika (2D Top-Down) + Udźwiękowienie + Poczucie izolacji oraz zdania na siebie + Częściowa losowość (piętra, wrogowie, przedmioty do zebrania) - (Do rodzimych pism / serwisów o grach) DLACZEGO K**** M** nie promujecie takich gier?! Wystarczyłby NEWS, krótka recenzja, COKOLWIEK!