Recenzje Cook, Serve, Delicious! 2!!

KOCHAM TAMTA GRY😍

Ciut lepsza niż jedynka, czyli ciut lepsza niż zajebista!

Great game ! Food looks delicious !

Everything we wanted from CSD2 with minor flaws.

Absolutnie najlepsza część tej gry!

fajna gra lubie karaluchy

Świetny odmóżdżacz, robiący z człowieka robota. W sumie dobry trening dla palców :P

Świetna gra, żeby się zrelaksować po szkole/pracy ❤

This game is great. I buy it yesteday. But there is small bug when i cook 8 meat patty i get 6 fix it

[h1][i]Cook, Serve, Delicious! 2!![/i] - jeszcze więcej jedzenia, jeszcze więcej presji, jeszcze więcej wyzwań[/h1] Nie musisz lubić gotować ani posiadać wiedzy z zakresu prowadzenia lokalu gastronomicznego. Wystarczy, że będziesz w posiadaniu szybkich palców i sprytu, dzięki któremu zapamiętasz, że pod C jest ser (ang. cheese), pod L sałata (ang. lettuce), pod M mięso (ang. meat) i tak dalej, i tak dalej. No, poza zapamiętaniem klawiszy liczy się jeszcze szybkość działania. Zwłaszcza podczas [i]rush hour[/i] - czasu, kiedy głodnych klientów przychodzi całe mnóstwo i zamówienia w formie zakładek są ciągle zapełnione. Cook, Serve, Delicious! 2!! ukazała się 14 września 2017 roku, a więc niemal cztery lata od premiery pierwszej części serii. Co więcej, nowszy tytuł jest ciekawszy, jeśli chodzi o oprawę graficzną, a także przedstawia rozwiązania, których jedynce brakowało. Zacznijmy od tego, że gracz ma pełną kontrolę nad wyglądem swojej restauracji. Początki co prawda nie są łatwe, bo wybór potraw jest ubogi, a narzędzie do projektowania lokalu jest tym atrakcyjniejsze, im więcej poziomów się odblokuje. Zdobywanie medali, do których przejdę w kolejnej części recenzji, również pomaga w uzyskiwaniu nowych przedmiotów. Oprócz tapet, podłóg i wszelkich ozdób naściennych są wśród nich stoły, krzesła, rośliny oraz oświetlenie. Wszystko to w różnorodnych stylach, dzięki czemu można uzyskać spersonalizowany wystrój i dostosować go do menu restauracji. Dodam, że obiektów jest ponad tysiąc. TYSIĄC. Kampania jest dostępna w czterech trybach, które można dowolnie przełączać. Tryb klasyczny uruchamia bonusy i kary (ang. boosters and detractors), a ich wartość zależy od tego, jakie menu skomponował gracz. Tzw. [i]buzz[/i] oznacza obecną popularność restauracji i wraz z jej wzrostem będzie się pojawiało więcej klienteli. Tego systemu nie ma już w trybie standardowym, gdzie dzień toczy się zwyczajnym tokiem z dwoma godzinami szczytowymi. Jest jeszcze tryb zen dla osób, które nie lubią się stresować - dzień pracy jest pozbawiony [i]rush hour[/i], natomiast przeciwieństwem jest tutaj tryb stresu ze znacznie zwiększoną liczbą gości i zadań. W zwykłej rozgrywce gracz pełni władzę nad doborem dań w menu. Miarowo rosnące fundusze pozwolą mu na dokupowanie potraw w specjalnym katalogu. Każda pozycja jest tam dokładnie opisana, a szczypta historii jeszcze nikomu nie zaszkodziła, prawda? Oprócz tego można ulepszać sprzęt w naszym lokalu, m.in. toaletę, śmieciarkę i zmywarkę. Dbanie o te rzeczy pojawiają się jako drobne zadania między wykonywaniem zamówień. Jeśli zaś chodzi o gotowanie, to w Cook, Serve, Delicious! 2!! pojawiło się nowe stanowisko mające pomóc w utrzymaniu płynności wydawania jedzenia, czyli Holding Station, gdzie zawczasu można przygotować większe ilości jednej rzeczy, np. jedna pizza zostanie podzielona na sześć kawałków i kiedy klient nr 1 przyjdzie po pizzę, wystarczy wcisnąć klawisz 1 i zamówienie z głowy. Znacznie ułatwia to sprawę, bo w pierwszej części gry należało każdemu gościowi z osobna przygotowywać inną pizzę (pizza jest tutaj przykładem), a tutaj podzielono dania na te, które trzeba wykonywać na bieżąco i na te, które można przygotować w kilku(nastu) porcjach i później bez problemu wydawać. Oczywiście je też trzeba przyrządzić według instrukcji wyświetlonej na dole, pamiętając, że mogą ulec zepsuciu przed wyczerpaniem się. Przyznaję, że po przełamaniu oporów korzystanie z Holding Station zaczęło sprawdzać się wyśmienicie i znacznie, znacznie ułatwia rozgrywkę. Przygotowywanie dań to kwestia tego, jak szybko gracz potrafi zapamiętać odpowiednie klawisze. Jedna potrawa może się składać z kilku bądź kilkunastu komponentów, wiele składników w niektórych daniach jest podzielonych na sekcje oznaczone kolorem, bo zwyczajnie nie mieszczą się na jednej stronie. Za pomocą spacji trzeba się przełączać między nimi i wybierać odpowiednie elementy (pomaga w tym także instrukcja wyświetlana u dołu ekranu). Z reguły nie tak ciężko opanować klawisze, inaczej gra nie miałaby większego sensu, ale niektóre przepisy są rzeczywiście skomplikowane i wymagają przećwiczenia, jak te z kuchni chińskiej czy japońskiej. Różnorodne zawody kucharskie znane z pierwszej części CSD zastąpiono możliwością stażu w trzydziestu restauracjach. Są one oznaczone oryginalnym logo i oferują dania z całego świata. Tłusta kuchnia amerykańska? Nie ma sprawy. Bogata w ryby i warzywne dodatki kuchnia azjatycka? Jest. Pizza, kanapki, klasyczne obiady, rozmaite desery? Wszystko, co tylko można wymyślić. Zresztą twórcy już na stronie głównej Steam gry chwalą się, że zaprojektowali ponad sto osiemdziesiąt potraw, tym samym przebijając katalog dań z pierwszej gry sześciokrotnie. Wróćmy jednak do wspomnianego wcześniej stażu. Za jeden dzień praktyki w lokalu innym niż swój można zdobyć brązowy, srebrny bądź złoty medal. O ten ostatni nie jest łatwo, zwłaszcza że trzeba wydać wszystkie zamówienia bez najmniejszej pomyłki. To znaczy, że każdy klient musi odejść od kontuaru z zadowoloną minką oznaczoną uśmiechniętą emotikoną w żółtym kolorze. Z pewnością jest to mocno urozmaicające przedsięwzięcie, za jakie można zgarnąć dodatkowo osiągnięcia Steam. O ile będziemy działać bezbłędnie. Gra nadaje się do trybu okienkowego. Ułatwia on sprawę, gdyż skupia wzrok na mniejszej planszy. Łatwiej jest wtedy ogarnąć wszystkie zamówienia i skróty klawiszowe. Jest to zdecydowanie przyjemna zręcznościówka z motywem jedzenia. Czy łatwo o pomyłkę? Powiedziałabym raczej, że momentami umysł nie nadąża nad wszystkim, co dzieje się na ekranie. U mnie włącza się wtedy spowolnienie działania, zwłaszcza jeśli dodatkowo weszłam do zupełnie nowej restauracji i muszę nauczyć się przygotowywania nowych potraw. Ale jest ciekawie. Może mniej zabawnie niż w Cook, Serve, Delicious!, która to gra oferowała jeszcze możliwość "randkowania". Jednak te nowe rzeczy, jakie wprowadzono, sprawiają, że druga część serii wydaje się znacznie bardziej dopracowana tudzież wygodniejsza. Zdecydowanie ciekawsza pod kątem wizualnym. Te grafiki dań to małe arcydzieła i przy nich hamburger z Cook, Serve, Delicious! wygląda wręcz plastikowo. Grę polecam, może nie za pełną cenę, ale biorąc pod uwagę, że można w niej spędzić wiele godzin, to warto przyjrzeć się temu tytułowi. [i]Let's eat![/i] PS Odwiedźcie sobie [url= http://www.cookservedelicious.com/main/]główną stronę[/url] gry, bo jest świetnie wykonana! [i]Zapraszam na moją stronę [url=http://store.steampowered.com/curator/27231431/]kuratora Steam[/url]. Na pewno znajdziesz tam coś dla siebie.[/i]