Recenzje N.E.R.O.: Nothing Ever Remains Obscure

WON mi z dysku bo bad sectorami poszczuje!

Zadziwiająco przyjemna. Trzeba się na początku przyzwyczaić do nie najwyższych lotów grafiki, którą maskuje przepiękna gra świateł. Oprócz samego chodzenia znajdują się tu mniej i bardziej skomplikowane zagadki logiczne, niekoniecznie obowiązkowe ale warto je rozwiązywać aby poznać lepiej historię.

N.E.R.O.: Nothing Ever Remains Obscure opracowane przez studio Storm in a Teacup i wydane w 2016 r. to pierwszoosobowa narracyjna gra przygodowa w postaci tzw. symulatora chodzenia, którego najważniejszym celem jest przekazanie nam bardzo poruszającej opowieści. Tu emocje grają główną rolę, a nie gameplay. To gra dla specyficznego odbiorcy. Jeśli nie trawisz czegoś takiego, to obejdź ją z daleka i nie zniechęcaj innych osob lubiących ten typ rozgrywki. [h1]Zupełnie inne wyobrażenie[/h1] Po pierwsze, widząc trailer, pomyślałam „To gra przygodowa SF o jakimś pozaziemskim świecie i nieznanej cywilizacji”. Jeśli się ktoś na to nastawił, od razu mówię NIE. To nie jest taka gra. Po drugie, ponieważ zaraz na wstępie rzuciła mi się w oczy bajkowa historia o piracie i wiosce rybackiej, moje pierwsze wrażenie było „To gra trochę lekka i dziecinna”. Jeżeli ktoś szuka prostej rozrywki, to drugi raz mówię NIE. Absolutnie nie jest to bajka dla dzieci! Po trzecie, zakończywszy ten tytuł, mogę powiedzieć jedno... ludzie dający dislike Nero nie zrozumieli nic z tej gry, nie wiedzą gdzie się znajdują, ani jaki jest cel ich podróży. [h1]Uhhh, najbardziej wzruszająca fabuła jaką widziałam[/h1] Mam wielki problem napisać coś o fabule. Wszystko będzie spoilerem. Może wspomnę tylko, że jesteśmy małym człowieczkiem, który przypłyną łódką do pięknego świata między życiem a śmiercią i który ma jeden cel. Iść do pewnego miejsca. Oczywiście my nie wiemy, dlaczego to robi. Dowiemy się wkrótce. Historia przekazana w bardzo specyficzny sposób, obfitująca w symbole, grająca na naszych uczuciach do samego końca. Zrozumienie gdzie właściwie jesteśmy i dokąd zmierzamy zajmie nam trochę czasu, chociaż kim jesteśmy, prawdopodobnie domyślimy się szybko. Jedna godz. grania to stanowczo za mało, aby cokolwiek powiedzieć o tej grze. [h1] Na czym polega rozgrywka[/h1] Jak już wcześniej wspomniałam to narracyjna przygodówka (i symulator chodzenia), której głównym celem jest fabuła. To jednak nie wszystko. Od samego początku czujemy jakby to była gra dla artystów i ludzi wrażliwych. Świat prawie cały czas obserwujemy nocą a zwierzęta i rośliny widzimy tylko dlatego, ponieważ świecą. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=1461581828 Naprawdę piękny widok. Do tego historia opowiadana przez narratora jest w formie poetyckiej tak samo, jak napisy, które są główną formą przekazywania nam treści fabuły. Można powiedzieć, że są to zdania ukazujące się nam w powietrzu, po drodze do naszego celu. Między nimi, znajdujemy dialogi, które ściągają nas na ziemię. Z czasem tylko one zostają. To właśnie z nich dowiadujemy się prawdy. Świat na początku wydaje się bardzo liniowy, jednak po przejściu pierwszej lokacji (jest ich cztery) nagle staje się kłopotliwy i duży. Coś jak duże mapki. Jeśli trzymamy się głównej drogi, to nie zabłądzimy i przejdziemy poziom bardzo szybko, ale kłopot w tym, że mamy do znalezienia fragmenty zdjęć leżące gdzieś poza drogą, schowane w jakiś zakamarkach. Na przeszkodzie pędzenia do przodu stają nam również zagadki logiczne o różnym stopniu trudności, otwierające drzwi, mosty itp. Są one nie tylko na naszym głównym szlaku, ale również gdzieś poza nim. Szkoda jednak je przegapić, bo za każdym razem po rozwiązaniu jakiejś, albo narrator snuje dalszą opowieść, bądź też coś się zmienia w otoczeniu lub ukazuje się nam kolejny skrawek zdjęcia. Nie ma żadnej instrukcji obsługi, musimy domyślić się sami jak rozwiązać problem. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=1460322634 Mnie bardzo podobało się rzucanie światełkiem... ehe ehe... to znaczy wykorzystywanie mojej super mocy ^^. W wędrówce towarzyszy nam osoba, która wiele razy nam pomaga. [h1]Światła, światła, światła, ciemność[/h1] Grafika, jak już wspomniałam, jest bardzo oryginalna i piękna. Ciemne, prawie czarne tło z jaskrawymi światłami robią duże wrażenie. Ponieważ to gra przygodowa więc nie ma tu żadnego antyaliasingu, jakości cieni, ziarnistości i innych bzdetów, a pomimo tego wszystko wygląda ślicznie. W Nero mamy kilka lokacji bardzo różniących się od siebie. Ostatnią jako jedyną przechodzimy w dzień. Wcześniejsza jest bardzo creepy niczym z prawdziwego horroru. Screeny i artworki wyjdą znakomicie. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=1462268004 https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=1462268376 [h1]Nero polecam artystom, osobom wrażliwym, lubiącym narracyjne gry przygodowe oraz graczom posiadającym już swoje rodziny. Na pewno docenią ten tytuł. Odradzam ludziom, których jedyny problem w życiu jest to, czy ich ostatnie... dziesięciotysięczne zdjęcie na fb dobrze wyszło oraz graczom, którzy wytrzymują w grze multi 2 misje, bo więcej to już nudy, a symulatorów chodzenia nie widzieli na oczy. Sorry, ale to gra nie dla was. [b][u]Zapraszam do odwiedzenia strony kuratora [url=https://store.steampowered.com/curator/27336582-MY-GROUP-%25F0%259F%2591%258C/] MY GROUP 👌[/url]