Recenzje Tom Clancy’s The Division™

zajebiste w chuj

ubi ugotowalo

is god

fajna gra

Game lacks depth and is unpolished in so many areas. Playing feels like a chore.

Super gierka, najlepszy zimowy klimat w new yorku.

Tom Clancy's The Division to sieciowa gra akcji RPG z elementami strzelanki trzecioosobowej osadzonej w postapokaliptycznym Nowym Jorku. Gra została stworzona przez studio Massive Entertainment i wydana przez Ubisoft. Tytuł zadebiutował 8 marca 2016 roku na platformach PlayStation 4, Xbox One oraz PC. Pod względem wizualnym The Division prezentuje nadal iście imponujący poziom graficzny. Dzięki autorskiemu silnikowi Snowdrop świat gry wygląda niezwykle realistycznie – od śnieżnych krajobrazów, przez zniszczone budynki, aż po detale ubrań i sprzętu. Gra zachwyca oświetleniem, efektami pogodowymi oraz dynamicznymi cieniami, które nadają miastu wyjątkowego klimatu. Modele postaci i uzbrojenia są szczegółowe, a animacje płynne, co dodatkowo podnosi immersję. Każda dzielnica Nowego Jorku ma swój unikalny charakter, a ulice pełne porzuconych pojazdów, zdewastowanych sklepów i opuszczonych budynków sprawiają, że świat gry wydaje się autentyczny i żywy. Snowdrop Engine wykorzystuje zaawansowane technologie, takie jak globalne oświetlenie w czasie rzeczywistym, system dynamicznej destrukcji oraz realistyczne odwzorowanie materiałów dzięki fizycznemu renderowaniu, co przekłada się na wyjątkową jakość grafiki. Optymalizacja jest po prostu niesamowita – RTX 3080 z procesorem Intel i7 13. generacji na najwyższych ustawieniach graficznych w rozdzielczości 3440x1440 (UWQHD) wyciska niesamowicie płynne 120-150 kl/s. Tak wysoka płynność animacji jest niezwykle istotna, zwłaszcza w grach akcji, gdzie szybkość reakcji i płynność obrazu mają kluczowe znaczenie w rozgrywce. Ścieżka dźwiękowa autorstwa Ola Strandha doskonale oddaje klimat gry. Elektroniczne, nieco mroczne kompozycje budują napięcie podczas misji i eksploracji. Muzyka dynamicznie reaguje na wydarzenia w grze, co sprawia, że w trakcie walki staje się intensywniejsza, a podczas przemierzania opustoszałych ulic miasta jest bardziej stonowana. Niestety, pomimo fantastycznej oprawy dźwiękowej, żaden z utworów nie zapada na dłużej w pamięć, przez co trudno wskazać jakąkolwiek naprawdę wyróżniającą się kompozycję. Dodatkowo głosy NPC-ów, komunikaty radiowe i dźwięki otoczenia wzmacniają poczucie osamotnienia i niepewności w opustoszałym Nowym Jorku. W The Division wcielamy się w agenta Strategic Homeland Division (SHD), elitarnej jednostki aktywowanej w sytuacjach kryzysowych, by przywrócić porządek i odbudować społeczeństwo. Akcja gry toczy się w zimowym Nowym Jorku, który pogrążył się w chaosie po wybuchu epidemii śmiercionośnego wirusa Dollar Flu. Miasto zostało objęte kwarantanną, a rządowe struktury upadły, pozostawiając ulice na pastwę zorganizowanych grup przestępczych. Władzę nad dzielnicami przejmują brutalne frakcje, takie jak Rikers, byli więźniowie dążący do anarchii. Cleaners, fanatycy stosujący ogniowe metody oczyszczania miasta oraz Last Man Battalion (LMB), prywatna armia byłych wojskowych, którzy chcą ustanowić własne rządy silnej ręki. Naszym głównym celem jest odnalezienie źródła epidemii, odbudowa kluczowych punktów infrastruktury oraz eliminacja zagrożeń destabilizujących miasto. Fabuła rozwija się poprzez misje główne, rozmowy z NPC-ami oraz liczne znajdźki, takie jak nagrania z kamer monitoringu, notatki czy wiadomości audio, które rzucają światło na przebieg katastrofy i losy mieszkańców. Choć historia oferuje ciekawe tło i klimat postapokaliptycznej metropolii, brakuje jej większej głębi emocjonalnej i bardziej wyrazistych momentów dramatycznych, które silniej angażowałyby gracza w losy bohaterów. Niektóre misje fabularne wyróżniają się świetnie napisanymi scenariuszami, szczególnie te, które ukazują kulisy działalności frakcji oraz dramatyczne wydarzenia z perspektywy postaci pobocznych. The Division oferuje otwarty świat, który można eksplorować samotnie lub w trybie kooperacji z trzema innymi agentami. Misje fabularne i poboczne pozwalają rozwijać naszego bohatera oraz ale także pozwalają ulepszać naszą postać oraz rozbudowywać bazę operacyjną, która składa się z trzech skrzydeł – Medycznego, zapewniającego wsparcie i zdolności regeneracyjne. Technologicznego, odpowiedzialnego za gadżety bojowe, drony i wieżyczki oraz Bezpieczeństwa, wzmacniającego defensywę i zdolności bojowe agenta. System progresji oferuje szeroki wachlarz ulepszeń – wraz z postępami odblokowujemy nowe umiejętności, talenty oraz modyfikacje ekwipunku, co pozwala dostosować styl gry do własnych preferencji. Możemy stworzyć postać skoncentrowaną na wsparciu drużyny, specjalistę od ataków dystansowych lub agresywnego szturmowca, co zwiększa taktyczną głębię rozgrywki. Rozwój postaci w The Division opiera się na zdobywaniu doświadczenia, ekwipunku oraz optymalizacji statystyk. System lootu przypomina ten znany z gier RPG – bronie i pancerze mają różne poziomy rzadkości oraz specjalne atrybuty, co sprawia, że nieustannie poszukujemy coraz lepszego sprzętu. Gra oferuje także endgame w postaci misji Daily, Weekly, Incursions oraz Rajdów, które wymagają zgranej drużyny i zaawansowanych taktyk. Każdy element ekwipunku może być dostosowany do preferowanego stylu gry, a możliwość tworzenia własnych konfiguracji sprzętu dodaje głębi rozgrywce. W późniejszym etapie gry kluczowe staje się maksymalizowanie statystyk i synergii pomiędzy talentami broni oraz umiejętnościami, co sprawia, że endgame jest satysfakcjonujący dla graczy lubiących takie rozwiązania. Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów The Division jest Strefa Mroku (Dark Zone) – zamknięty obszar w centrum miasta, gdzie można znaleźć najlepszy sprzęt, ale także ryzykować konfrontacje z innymi graczami. To miejsce, gdzie PvE przeplata się z PvP, a mechanika zdrady (rogue agent) dodaje dreszczyku emocji. Walka w Strefie Mroku wymaga strategicznego podejścia i współpracy, jeśli chcemy przetrwać i wynieść zdobyty ekwipunek w jednym kawałku. Nieoczekiwane starcia z innymi graczami, niepewność co do intencji sojuszników oraz napięcie podczas ekstrakcji sprawiają, że Strefa Mroku dostarcza niezapomnianych emocji. To miejsce, gdzie gra pokazuje swoje prawdziwe oblicze – bezwzględne, pełne rywalizacji i nieprzewidywalne, tylko dla prawdziwych i twardych agentów. Gra oferuje także dynamiczne wydarzenia, które wzbogacają świat gry. W trakcie eksploracji Nowego Jorku napotykamy na zasadzki wrogich frakcji, misje ratunkowe czy zdobywanie zasobów, co wprowadza elementy zmienności i niespodziewanych wyzwań. Współpraca w trybie kooperacji jest kluczowa – dobrze zgrana drużyna ma większą szansę na pokonanie trudniejszych przeciwników i pokonywanie misji, które stają się coraz bardziej wymagające. The Division zyskało dużą popularność dzięki systematycznemu wsparciu od twórców, którzy regularnie dostarczali graczom nowe treści. Trzy z najważniejszych rozszerzeń to „Underground”, „Survival” i „Last Stand”, które wprowadziły nowe mechaniki i tryby gry, znacznie wzbogacając doświadczenie w grze. „Underground” dodało proceduralnie generowane lochy, w których gracze przemierzali sieć tuneli pod miastem, a zmieniająca się struktura mapy zapewniała różnorodność wyzwań i misji. „Survival” wprowadziło elementy przetrwania, zmuszając graczy do walki nie tylko z przeciwnikami, ale także z ekstremalnymi warunkami pogodowymi, brakiem zasobów i temperaturą, gdzie liczyły się strategiczne decyzje o zdobywaniu zapasów i szukaniu schronienia. Z kolei „Last Stand” skoncentrowało się na rywalizacji między drużynami w trybie PvP, w którym celem było zdobywanie i obrona kluczowych punktów na mapie, wymagając od graczy współpracy i taktycznego podejścia. Podsumowując, Tom Clancy’s The Division to wciągająca i ponadczasowa produkcja, która łączy elementy RPG, strzelanki i gry sieciowej. Gra oferuje klimatyczny Nowy Jork, fantastyczną oprawę graficzną, genialną ścieżkę dźwiękową, wymagającą i angażującą rozgrywkę oraz wciągającą mechanikę lootu. Całość tworzy spójną, angażującą grę, która z pewnością zasługuje na solidne 9/10.

Gra dość płytka i pozbawiona niuansów. Praktycznie cała polega na bieganiu od punktu A do punktu B i wybiciu paru ludzi oraz zbieraniu chorej ilości lootu śmieciowej jakości

Ja zacząłem od Division 2 i ta gra mnie bardzo wciągnęła. Tym bardziej gdy zacząłem grać w klanie. Division 1 bije za to dwójkę klimatem, efektami graficznymi, grą światła.. Twórcom naprawdę się chciało. Tu jest tyle smaczków np. różne zachowania psów spotykanych na mieście. Zmiany ludzi i scenek w bazach w zależności od pory dnia. Jedynka ma dla mnie o wiele lepszą grafikę. Mówię ogólnie, patrząc na całość. Bo dwójka ma tylko ładne postacie. Otoczenie w D2 ogóle nie ma dla mnie głębi. Kiepska praca oświetlenia. Co mam do zarzucenia Division 1. Cały czas gonisz przysłowiowego króliczka. I jak w piosence twórcy wyszli chyba z założenia, że nie ważne, by tego króliczka złapali, ale by gonili i ciągle w to grali. Chodzi mi o to, że by zdobyć niektóre elementy tajnego zestawu, modyfikacje, maski musisz spędzić w grze naprawdę bardzo dużo czasu. W jedynce nie ma pokoi klanowych. Nie ma misji w elektrowni, gdzie po kilku wypadach z klanem masz potrzebny sprzęt. Tu jest długie, mozolne farmienie. Jak już zdobędziesz brakujący element tajnego zestawu, okazuje się, że brakuje Ci jakiegoś moda. I znów czekasz aż ten mod się pojawi u sprzedawcy. I tak albo za czymś gonisz, albo na coś czekasz. Spędziłem w grze 700 h i dopiero po przywróceniu wydarzeń globalnych zdobyłem tajną maskę Striker'a. Nie mam dotąd pełnego zestawu Tactical i FireCrest. Mimo robienia niemal codziennie misji legendarnych, nazwanych bosów czy oporu w 4 osoby z dojściem do 20 fali. W genialnym DLC do Division 1 "Survival" masz sobie poradzić z tym co znajdziesz lub zdobędziesz po zabiciu przeciwników podczas misji. Nie musisz wcześniej za niczym ganiać lub na coś czekać. A zaczynasz od zera. Za maskami nie ganiam, bo szkoda mi czasu. Nie podoba mi się też latanie przez graczy w maskach np świni lub klowna, bo dla mnie psuje to klimat epidemii i zagrożenia który jest w tej grze genialnie oddany. Co do osób płaczących, że przeciwnicy to gąbki na pociski. Masz za słaby sprzęt lub nie tak poskładany. Wg. mnie większe gąbki na pociski masz w Division 2. W Division 1 gdy grasz w 4 na komputer, to siły są podobne. Tym bardziej jak nie dopuszczasz do oflankowania lub zajścia od tyłu.