Recenzje Combat Wings: Battle of Britain

Taki rodzimy War Thunder z ery przed War Thunderem. Grywalna rodzima produkcja z cyklu gier z kiosku "Ruch". Potrafiła wciągnąć i w 2024 nadal jest grywalna. A jest to o wiele bardziej grywalna produkcja niż rodzime guffno jakim jest Dywizjon 303. To już był czas, jak City Interactive próbowało wyjść z kiosku i wrzucać do sklepów swoje gry w pudełkach obok ówczesnych produkcji AAA produkcji

City Interactive, dziś CI Games, słynęło niegdyś ze strzelanek sprzedawanych po 10-20zł w kiosku. Co za tym idzie trudno byłoby się spodziewać po tym najwyższej klasy produktów, prawda? Zwłaszcza dziś, po ok 10 latach. Jednak w wielu z tych produkcji było coś szczególnego. W przeciwieństwie do najnoszych gier dostępnych w tym progu cenowym (chodzi o krapiszony z Greenlighta), przynajmniej miały ambicje równać się z większymi od siebie. Zaraz wyjaśnię o co mi chodzi. Combat Wings: Battle of Britain to druga część serii drugowojennych strzelanek od City (swoją drogą, mieli ich całkiem sporo - Eskadra Orłów, Rajd na Berlin na przykład) jest zwykłym "arcade'owym" shooterem, sterując samolotem (a czasem również działem przeciwlotniczym i działkiem pokładowym) ograniczamy się właściwie do celowania. Battle of Britain powtarza wszystko, co osiągnięto w pierwowzorze i prostu robi to dobrze. Wprowadza jedynie możliwość wydawania rozkazów komputerowym towarzyszom. Ataku, obrony, wycofania się etc. Wydaje mi się, że to nie działa jak powinno, więc szybko dałem sobie spokój, dawałem sobie radę bez pomocy AI, ale sam pomysł od razu przywodzi na myśl inspiracje wydanej mniej więcej w tym samym czasie Blazing Angels od Ubisoftu. Właściwie podobieństw jest dużo więcej. Combat Wings jednak jest dużo łatwiejszy, nawet na najtrudniejszym poziomie i z ustawionym "realistycznym" trybem sterowania - różni się od trybu "arcade" tylko tym, że myśliwiec reaguje z opóźnieniem i dopiero wtedy czuje się różnicę przy zwrotności poszczególnych maszyn. CW nie ma konsolowych naleciałości, przez co wydaje się lżejszy i wygodniejszy przy sterowaniu myszką - niestety, wszystkie moje próby sterowania padem spełzły na niczym. Ostrzegam więc fanów grania na padzie. Jak w konsolowym hicie francuzów (właściwie to rumuński Ubisoft stworzył BA, ale to szczegół) mamy tu również bardzo mocny nacisk na fabułę. I jest naprawdę dobrze. Spodziewać by się mogło, że fabuła przedstawiona będzie w formie statycznych ścian tekstu, których i tak nikt nie czyta. Niespodzianka, owszem, przed każdą misją możemy wysłuchać oraz przeczytać krótki wstęp, ale fabułę tak naprawdę tworzą bardzo sympatyczne - choć słychać, że po prostu wyczytane - dialogi naszych bohaterów. Każdy ma swój charakter i łatwo ich polubić. Wcielamy się więc w młodego pilota międzynarodowej brytyjskiej eskadry zaciągniętego tuż przed tytułową bitwą. Awansujemy bardzo szybko i swojej zazdrości nie będzie w ogóle krył jeden z naszych towarzyszy co rusz rzucając złośliwe teksty (właściwie to po dwóch razach stają się irytujące, ale cóż), co idealnie dopełnia zadufany w sobie główny bohater i ciągle upominający ich, stateczny podstarzały kapitana, wiecznie narzekający Polak i małomówny francuz. Fajna ekipa. Szkoda tylko, że te aktorzy skupiają się na tym by mieć akcent, a nie odpowiednie emocje. Grafika nie jest zła, ale bardzo się już zestarzała, Londyn to niebywale brzydka, płaska tekstura w niskiej rozdzielczości, dla porównania wspomniany wcześniej Blazing Angels przedstawiał przekonująco wyglądające makiety budynków, które można było zniszczyć (wyręczając Niemców, hyhy), a premierę miał parę lat wcześniej. Bardzo przyjemna, szybka strzelanka, doskonała na szybką partyjkę w przerwie między czymś ambitniejszym. Godna polecenia, ale nie w pełnej cenie. Poczekajcie na max. 2,49€.

Stara zręcznościówka która nie przeszła próby czasu. Wspomnienia z nią miałem dobre, działa na najnowszych systemach no ale to jednak nie jest to, po ograniu wielu pozycji z tego gatunku muszę przyznać, że wynudziłem się tu niemiłosiernie i długo nie wytrzymałem. Oczywiście można to przejść i się przy tym dobrze bawić ale poza czystą nawalanką i lataniem w kółko niewiele tu uświadczymy, no może odbijanie się od wody niczym piłka poprawi humor ale tylko na chwilę. Można sobie spokojnie odpuścić.

Combat Wings: Battle of Britain to ciekawa gra opowiadająca o powietrznych walkach aliantów z siłami hitlera. Sterowanie maszynami jest sprawne i przyjemne. Sam system lądowania również jest właściwie zaprojektowany. Samoloty nie wybuchają sztucznie po kontakcie z ziemią, jak ma to miejsce w większości grach, które umożliwiają używanie samolotów. Rożne opcje ustawienia kamery, muzyka i odgłosy walk sprawiają, że można poczuć się jak polski pilot, który sieje postrach i zniszczenie wśród wrogów.

Zagrałam ponownie z sentymentu po kilku latach. Podsumowując: Gra jest dość prosta, świetna w celu odstresowania się po ciężkim dniu. Nie jest wymagająca, da się ją zakończyć w jeden wieczór. Niestety jest kilka błędów (Typhoon podczas bitwy o Anglię? No chyba nie), jednak jeżeli ktoś nie jest historycznym freakiem, to nie powinien nawet zwrócić na to uwagi. Ogólnie jestem na tak.

Powróciłem do Combat Wings Battle of Britain, w które zagrywałem się za dzieciaka i chciałem je ocenić moim dzisiejszym okiem. Tym bardziej, że tytuł ten kosztuje na Steamie niewiele. Czy da się w to nadal grać? Ja mogłem i o dziwo dobrze się bawiłem. Przechodząc do szczegółów. Grafika jak na dzisiejsze czasy jest już dość archaiczna, ale też nie trzeba się bać, że rozbolą nas od niej oczy. Latanie samolotem i strzelanie jest ok, o ile ktoś nie szuka symulatora i odpowiadają mu zręcznościówki. Fabuła choć mało rozbudowana potrafi wciągnąć i dać poczucie uczestnictwa w tytułowej Bitwie o Anglię. Co warte uwagi nasz bohater(którego możemy nazwać jak chcemy) nie jest niemy tylko rozmawia ze swoimi towarzyszami broni. Słyszymy też przez radio Niemców, co jest dość dziwnym i słabym zabiegiem. Przede wszystkim wypowiedzi wrogów to groźby, które dla mnie brzmią komicznie. Jednak najgorsze jest to, że jest ich niewiele, a są nadawane w kółko. Po przejściu kilku misji zaczynają po prostu irytować. W gierce tej nie zapomniano oczywiście o Polakach. Spotykamy choćby sławnego Witolda Urbanowicza, a nasz samolot można udekorować polskimi oznaczeniami. Jak z historycznością? Nie wszystko zgadza się w tym tytule pod kątem historycznym, dlatego na pewne babole trzeba umieć przymknąć oko. A jak prezentują się misje? Generalnie wielkiego urozmaicenia nie ma. Większość to latanie różnymi samolotami i strzelanie do wrogich "Messerów". W nasze ręce zostaje oddany Hurricane, Spitfire, Whirlwind czy Typhoon. Jest też kilka etapów, gdzie korzystamy z działka przeciwlotniczego. Dla mnie jednak nie grało się nim tak fajnie jak samolotem. Gra jest dość krótka i można ją ukończyć w ciągu jednego wieczoru. Część misji da się trochę wydłużyć poprzez proponowaną możliwość wylądowania na lotnisku. Co do bugów to jest ich niewiele. Na koniec muzyka. Jest ona dobra, ale brakuje różnorodności, gdyż podczas gry towarzyszy nam jeden utwór w menu i jeden podczas gry. Generalnie Combat Wings Battle of Britain mogę polecić jako taki tytuł na chwilowe odejście od bardziej rozbudowanych gier i nostalgiczny powrót do przeszłości. Jak już pisałem cena nie jest wygórowana, a przy promocjach wręcz śmiesznie niska, dlatego warto spróbować. Jeśli ktoś potrzebuje spolszczenia to można je znaleźć w poradniku do gry na Steamie. Jeszcze raz polecam :)

cuż.... powiem wprost mam do gier tego typu OGROMNY sentymen więc jest na + ale powiem że sterowanie jest trudne obsługa samolotów i tak dalej jest - aczkolwiek gra jest ciekawa i jestem walonym fanatykiem historii to no +

Moim zdaniem: Combat Wings Battle of Britain to mogłaby być gra na poziomie wielkiej bitwy o Anglię z filmowej Dunkierki, a dostaliśmy jedynie klęskę na poziomie prawdziwej Dunkierki czyli szybko zrobioną arcade'ówkę z samolotami. A do tego polskim dywizjonem 303 też tu nie polatamy. To trochę dziwne, skoro tę grę zrobili Polacy. Combat Wings to typowy przeciętniak godny miana polskiego studia City Interactive, który szybko zaczyna nudzić. Plusy: + przyzwoita grafika + dość przyjemne strzelanie w trybie arcade + możemy zmieniać wygląd samolotów + niezły interfejs Minusy: - nie wyświetla się intro na początku gry (czarny ekran, jakiś bug) - brak epickiego historycznego klimatu w grze - mało detaliczne mapy Anglii pod nami - bardzo przeciętna, generyczna muzyka - duża powtarzalność w grze - brak wersji PL (a to polska gra) - przydałby się słynny Dywizjon 303 - brak możliwości grania Niemcami - niewygodne sterowanie w trybie Adavanced - gra dość szybko się nudzi i jest zbyt łatwa - brak achievementów i kart kolekcjonerskich - brak Steam Cloud - zupełnie martwe multi https://steamcharts.com/app/34820 Komu polecam? / Komu odradzam? + polecam fanom zręcznościowych samolotówek - odradzam graczom szukającym lotniczej symulacji - odradzam fanom dopracowanych audiowizualnie gier - odradzam miłośnikom historii, bo mamy tu trochę przekłamań Rada: Zamiast grać w tę grę lepiej obejrzeć sobie brytyjską Dunkierkę albo polski Dywizjon 303 (ale tylko dość efektowne sceny powietrznych walk, bo reszta filmu ssie) . Podobne gry: 303 Squadron - Battle of Britain Jeżeli spodobała Ci się recenzja, to zapraszam do obserwacji mojej strony Kuratora Steam. =================================== ➥ Obserwuj moją stronę Kuratora na Steam ⤵ https://store.steampowered.com/curator/10437106/

[h1]9,5/10[/h1] Najlepszy wojenny symulator pilotażu. Uwagi: [list] [*]Misja 3 jest za trudna na normalu moim zdaniem, ubooty za szybko niszczą statki. [*]W misji 4 nie można używać inwersji myszki co jest dla mnie strasznie niewygodne i trzeba w tej misji zmniejszyć czułość myszki do minimum bo inaczej działo lata na wszystkie strony. [*]Brak możliwości pominięcia misji. [/list]

Mocno arcade'owa gra o samolotach, która nadal jest przyjemna, nawet jeśli nie zestarzała się najlepiej i ma trochę błędów. Szkoda że wydanie steamowe nie zawiera polskiej wersji językowej.