The Evil Within: The Assignment DLC

I am a fan of main game, however this DLC is a wasted potential.

Gra warta polecenia trzyma w napięciu tylko lepiej przechodzić ją w opcji prztrwanie taka moja opinia, POLECAM.

Ciekawy dodatek, rozgrywką odbiegający od podstawki. Jeśli ktoś lubił bezpośrednie starcia z dużą ilością broni w ekwipunku to raczej mu się to nie spodoba bo dodatek jest w pełni przeznaczony do rozgrywki po cichu. Mnie osobiście brakowało tego akcentu, bo podstawka okazała się mieć małą ilość stealthu. Doszło kilka nowych mechanik, nowi przeciwnicy i interesujące podejście do wrogów których już znamy oraz dobre dopełnienie fabuły. Polecam DLC.

Bardzo podobał mi się ten dodatek. Rzuca światło na wydarzenia z podstawki i sprawia, że człowiek zaczyna kwestionować prawdziwość wydarzeń poznanych oczami Sebastiana. Granica między tym co rzeczywiste, a tym co jest iluzją zdaje się rozmywać. W The Assignment poznajemy nieco bliżej agentkę Kidman i jej udział w przygodach z pozostałymi funkcjonariuszami policji. Okazuje się, że każda historia opowiedziana z innej perspektywy może wyglądać nieco inaczej. Ten DLC przeplata się zgrabnie między tym co zdążyliśmy poznać, są okazje na obejrzenie tych samych scen, ale z oczu innej osoby. Podoba mi się też lekka zmiana gatunku rozgrywki. Tutaj zdecydowanie większy nacisk kładziony jest na skradanie i proste zagadki logiczne. Całość przyjemnie okrasza obecność monstrum, którego musimy unikać przez cały dodatek. Morderczy stwór nieustannie drepcze nam po piętach i prędzej czy później przypomina o swojej obecności. Nie obyło się jednak bez pewnych bolączek, ale nie jest to coś do czego nie przyzwyczaiła mnie wersja bazowa tej gry. Praca kamery nadal jest lipna, nadal panuje dysonans między tym co komunikuje nam gra, a tym jak faktycznie gra się w tę grę. Pewien niedosyt pozostawia też fakt, że do rozegrania twórcy zaoferowali nam raptem 2 rozdziały, które przechodzi się bardzo szybko. Ogólnie jestem bardzo zadowolony z odhaczenia tego dodatku, zdecydowanie ma on więcej zalet niż wad.

Stosunkowo krótkie DLC, na maksymalnie 2 lub 3 godziny grania, ale za to klimatyczne i nieco wyjaśniające nam, o co chodzi w samej Podstawce tejże gry, pt. ''The Evil Within''. Najlepsze co w nim było, w tym DLC, to sposób Zapisu, gdzie czekała na nas elegancka i jakże wygodna kanapa, a także piękny kot z kokardką i, o zgrozo, czerwonymi oczkami. Najstraszniejszą rzeczą natomiast był widok wielkości/długości igły od strzykawki, którą widać w jednej z pierwszych Cutscenek... Ja na miejscu Głównej Bohaterki zeszłabym z tego świata na zawał serca już na sam widok tej strzykawki wraz z jej igłą oraz na myśl, że mi ją zaraz wbiją w skórę ręki... Brr! To jest dopiero koszmar...! Igła większa niż sama strzykawka, no horror, jak się patrzy...! A do tego nasza Postać cały ten czas, co by się nie działo, zasuwała w szpilkach! O ja cię kręcę, jak ona to znosiła...?! Do tego te ciągłe stukanie owych butków, które słychać z daleka, kiedy to zdecydowanie trzeba być cicho, jak przysłowiowa 'Mysz pod miotłą'... O zgrozo, już za sam fakt wytrzymania przez nią tego zastrzyku i wspomnianych butów, wielce podziwiam bohaterkę owego Dodatku...

Rozgrywkowa tragedia... Pogwałcenie dynamiki pierwowzoru na rzecz skradankowej zabawy z latarką. Jak lubię skradanki, ta zupełnie do mnie nie przemawia, na szczęście treść fabularna zdecydowanie nadrabia. Interesujący eksperyment zdecydowanie warty zagrania, 7/10.

The Assignment jest to pierwszy dodatek do The Evil Within w którym wcielamy się w Juli Kidman, poznając tym samym motywy którymi kierowała się w swoich działaniach. W tym dodatku zwiedzamy nowe lokacje jak i spotykamy nowych przeciwników, którzy beda starali sie nas zabić. Pierwszy dodatek trwa około 4 godzin i zapewnia równie dobry klimat jak i dawke strachu. Ocena 10/10

The Assignment jest pierwszym dlc do The Evil Within. Opisuje on pierwszą połowę fabuły gry z perspektywy Juli Kidman. Fabularnie dowiadujemy się trochę rzeczy, choć sporo nadal pozostaje tajemnicą. Historia opowiedziana rzuca światło na pracowdawców Kidman i jest na prawdę interesująca. Od strony gameplayu jest z kolei zupełnie inaczej. Przez 95% czasu dlc nie mamy żadnej broni. Wszelkie spotkania z przeciwnikami są więc skradankowymi. Są z tym związane nowe mechaniki, oprócz rzutu butelką mamy teraz inne sposoby na zwrócenie uwagi przeciwników. W niektórych lokacjach możemy zadzwonić z jednego telefonu na drugi, aby zwabić do niego przeciwnika. Dodatkowo, możemy kucając opierać się o duża większość przeszkód. Będącym przylepionym do ściany możemy krzyknąć, aby zwabić do tego miejsca przeciwników. Część tych sekwencji można jednak zrobić w inny sposób - biegnąc do celu i unikając szerokim łukiem przeciwników, co preferowałem, gdyż samo skradanie zaczęło mi się w końcu nudzić. Możemy co prawda robić ciche zabójstwa, ale tylko jeśli w naszym ekwipunku jest jednorazowy topór, których jest niestety bardzo mało i nie w każdej lokacji. Powinniśmy unikać wszelkich obrażeń, a to dlatego, że nasze HP jest niewielkie i już po jednym ciosie jesteśmy sprowadzani do krytycznego stanu w którym nie możemy biegać. Drugi cios zawsze nas zabija. Nasze zdrowie w przeciwieństwie do podstawki automatycznie się regeneruje, ale tylko gdy stoimy w miejscu. Jeśli chowamy się, to regeneracja gwałtownie się zwiększa. A propo przeciwników - jest nowy typ potwora i jest on ślepy, ale nie głuchy. Przekradanie się wokół nich sprawiło mi więcej przyjemności niż wokół normalnych przeciwników (opętanych, takich jak w podstawce). Oprócz tego jest 3 nowych bossów, jednak walczymy tylko z jednym z nich (skradając się i znienacka wbijając mu toporki w plecy). Jeden z tych bossów był najstraszniejszym przeciwnikiem w tej całej grze (nie tylko w DLC), chowanie się/uciekanie przed nim(nią) to jedne z najbardziej emocjonujących fragmentów The Evil Within. Nasz ekwipunek niestety ograniczył się do minimum, możemy w nim przenosić jedynie 1 toporek, 1 butelkę oraz latarkę, wszelki rozwój postać również tutaj nie istnieje. Co za tym idzie, nie ma czegoś takiego jak eksploracja pomieszczeń w poszukiwaniu zasobów, a szkoda bo był to przyjemny element w podstawce. Same lokacje są całkiem spoko - stanowią mix tych odwiedzonych przez nas w trakcie głównej gry, jak i paru nowych. A i właśnie - zamiast lampy mamy latarkę. Służy ona jednak nie tylko do oświetlania pomieszczeń, ale też do otwierania przejść w ścianach, gdzie są namalowane specjalne znaki. Sprawdza się to bardzo dobrze - nadaje klimatu. W czasie przechodzenia The Assignment natykamy się na sejfy, w pomieszczeniach w których są, znajdują się wskazówki do ich otwarcia (widoczne tylko pod światłem latarki). Otwarcie sejfu da nam jeden ze skrawków listu, które są znajdźkami w tym dodatku. Muszę się przyczepić do krótkiej sekwencji w której musimy się chować przed dwoma niewidzialnymi przeciwnikami. W podstawce też byli irytujący, ale mogliśmy sobie z nimi poradzić. Tutaj natomiast możemy je widzieć tylko dzięki światłu latarki (atakowanie nie wchodzi w grę) i sprawia to, że unikanie ich jest niezmiernie irytujące. Ja po prostu przesprintowałem przez nich i dzięki szczęściu odpuścili mi, gdy schowałem się w pokoju za nimi. Od przejścia do następnej lokacji na szczęście do końca DLC już ich nie uświadczymy. Poza tym, mogą się zdarzyć bugi, sam natrafiłem na jeden, który uniemożliwił mi chwilowo zejście po drabinie. Oprócz tych rzeczy, reszta zawartości tego dodatku mnie pozytywnie zaskoczyła, fabularnie jest ciekawie, jest nowy gameplay, będący rozwiniętą mechaniką skradania z podstawki, występują nowi przeciwnicy, w tym boss z którym spotkania są najbardziej przerażającą rzeczą w całym TEW. Dodatek przeszedłem w równo 2 godziny, co w połączeniu z zawartością jaką oferuje myślę, że jest jak najbardziej adekwatne do ceny.