Recenzje Arrow in the knee

Jęczmień machen

Bardzo przyjemna gierka

fun cozy game to play with ur friends

[h1]Dawno nie miałem tak wielkiej ochoty na piwo![/h1] [b]Ale & Tale Tavern[/b] to gra, w której przede wszystkim rozwijamy swoją tawernę, ale także wykonujemy misje dla pobocznych przyjaciół, walczymy z przeciwnikami i bossami, zdobywamy przepisy i surowce, eksplorujemy mapę, odkrywamy easter-eggi oraz... pierzemy brudną pościel po zbłąkanych wędrowcach. Na sam początek wspomnę, że w fantastyczny sposób udało się wpleść do tytułu o rozwijaniu tawerny luźne misje poboczne i główne, dwa bossy oraz elementy obowiązkowej eksploracji mapy. Questy nie były zbytnio ciekawe, bo w większości polegały na przygotowaniu kilku posiłków albo zabiciu paru wrogów, jednakże wymagały one od nas dobrego przygotowania i obycia się z mechaniką gry. W przerwie od podawania soku jabłkowego uprawiałem farmę, by potem nakarmić świnie i połowić ryby. Innym razem grindowałem surowce w wioskach orków, odkrywałem jaskinie, by następnie splądrować bagna. Gra jest dosyć krótka, ale oferuje ona naprawdę sporo treści pobocznych, przez co nie da się szybko znudzić. Grafika, ubiory, dekoracje, muzyka, krajobrazy i nasz ekwipunek oddają świetny klimat średniowiecznej karczmy. Możemy ozdobić naszą tawernę różnymi obrazami, puścić w niej muzykę z odtwarzacza czy zarządzać pokojami dla gości. W grze doświadczymy także różnorodne bronie, kolekcjonerskie banery z boostami, generujące się w nieskończoność misje poboczne, ataki zombie na karczmę czy specjalnych klientów ze zwiększonymi stawkami. W osobnym akapicie muszę także wyróżnić aktorów głosowych i scenariusz. Każdy dialog eksploduje humorem, żartami, irracjonalnymi komentarzami czy zabawnymi wstawkami. Trochę wstyd mi się przyznawać, ale poważnie uśmiechałem się do monitora, czytając niektóre z linijek, jakie wypowiadał nasz bohater, gadająca krowa albo brodaty kupiec. Mam nadzieję, że nie jestem w tym sam i ktoś potrafi zrozumieć to „guilty-pleasure". Podstawowi przeciwnicy są... różni. Jednych wystarczy zalać trzema ciosami, zblokować i powtórzyć (dziki, wilki). Innych można wyłącznie uderzać i biegając za ich plecami nie dać się zranić (pająki, orki). Są też nieco bardziej wymagający wrogowie, tacy jak przedstawiciele jaskini. W przypadku bossów - jak na grę takiego kalibru - można naprawdę zginąć. Osobiście obydwóch bossów pokonałem za drugim razem, bo trzeba nauczyć się ich ciosów i nieźle przygotować, jak w jakimś drugim Wiedźminie. Walka nie jest porywająca, ale naprawdę zadowalająca. Osiągnięcia również są dosyć proste do zdobycia. Poza kilkoma grinderskimi (śmierć 33 razy, 100 gości w pokojach, łowienie ryb czy wszystkie przepisy) są one bardzo przyjemne i z reguły wpadają same podczas rozgrywki. Kilka z nich wymaga nieco więcej pokombinowania, jednakże wymaxowanie gry to zabawa na maksymalnie 30 godzin. Nie może być tak kolorowo, ponieważ gra posiada kilka, niekoniecznie istotnych, wad: • Wrogowie nie są wymagający. Większość z ruchów da się nauczyć na pamięć po pierwszym spotkaniu, przez co walka i farmienie surowców zmienia się w mechaniczne spamowanie mieczem i blokowanie. • Tawerna sama w sobie jest ograniczona. Nie możemy posiadać więcej niż 4 pokoje mieszkalne. Nie możemy rozbudować karczmy o dodatkowe skrzydła czy pokoje. Musimy odpowiednio zarządzać miejscem, w efekcie czego musiałem stawiać stoły serwisowe w tak brzydki sposób, że zaburzało mi to estetykę sali. Mamy do dyspozycji tylko dwie zagrody dla zwierząt i dwa pola uprawne. Co za dużo to niezdrowo, jednakże w późniejszym etapie gry bardzo utrudnia to rozwój. • Gra w pewnym momencie traci sens. Po zdobyciu wszystkich przepisów, mebli, zwierząt, 3-gwiazdkowych pokoi, wykonaniu wszystkich misji i zabiciu bossów zostało mi jedynie nabijanie monet, których nie ma na co wydawać (a dodam, że kara za śmierć to progresywny procent zawartości portfela, więc niekiedy traciłem po 20 000 monet). Ciężko taki projekt przebudować w symulator karczmy na setki godzin, ale po prostu mi przykro, że bez istotnych aktualizacji nie będę miał żadnej potrzeby wracać do tej gry. • Brak trybu fotograficznego albo możliwości ukrycia HUD-u. Tak po prostu, dla samego zrobienia ładnego screena... Z szczerą przyjemnością polecam [b]Ale & Tale Tavern[/b] miłośnikom karczm, klimatu budowy własnej restauracji, przygotowywania posiłków na bazie przepisów i wykonywaniu misji pobocznych. Gra, pomimo kilku swoich mniejszych wad, nie jest tytułem na dziesiątki, a tym bardziej setki, długich godzin. Niemniej jednak naprawdę warto przynajmniej przez jakiś czas pobawić się w swojej własnej karczmie i pozwiedzać tę ciekawą mapę, zwłaszcza za tak atrakcyjną cenę jak 24 złote.

Definitely worth playing 9/10 A lot of inn stuff A lot of exploration A lot of drunken clients Music awesome, visuals awesome, gameplay awesome. Very adictive. Humor and voice of the singer is the best part of the game